Εσείς, κύριε Πρόεδρε, καταλαβαίνετε τις αγορές. Τον τρόπο λειτουργίας τους, την παραδοξότητά τους, τα μονοπάτια μέσα στα οποία κινούνται οι μυημένοι στα ασύλληπτα μυστικά της. Και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα που έχετε σε σχέση με άλλους πρωθυπουργούς της χώρας, οι οποίοι ένιωθαν απέχθεια με τους αριθμούς. Θέλω να σημειώσω μόνο ότι αν οι πολιτικοί αρχηγοί της περιόδου 2007-2012 είχαν τη δική σας γνώση, είναι πιθανόν να είχαμε γλιτώσει από τη μεγάλη περιπέτεια στην οποία εισήλθε η χώρα. Όταν περάσει ο χρόνος και αποδεσμευτώ από το off the record, τότε θα μπορούμε να πούμε περισσότερα για εκείνη την περίοδο.
Θα συμφωνήσουμε στο ότι η χώρα χρειάζεται ένα τσουνάμι επενδύσεων για να μπορέσει να βγει από τον φαύλο κύκλο στον οποίο εισήλθε με την κρίση. Όπως έχουμε τονίσει και άλλη φορά, αυτά είναι εύκολο να τα λέει κανείς...
Ξέρετε, επίσης, ότι υπάρχουν δύο ειδών επενδυτές. Τα funds, οι γρήγοροι, οι ευκαιριακοί κερδοσκόποι και οι μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού που θα μπορούσαν να δουν την Ελλάδα ως ιδανικό προορισμό τους. Με τους πρώτους μιλάει κανείς «αναγκαστικά», αφού δεν υπάρχουν άλλοι πρόθυμοι. Το πιο «κάτω» επίπεδο είναι να εμφανιστούν ως επενδυτές μέλη διεθνών εγκληματικών οργανισμών. Και αυτό το στάδιο το ζήσαμε. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το αφήσαμε πίσω. Τώρα μιλάμε με funds. Νομίζω ότι ο επόμενος στόχος είναι να μιλήσουμε με μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού και να τις πείσουμε να έρθουν στην Ελλάδα. Το πώς είναι μία δύσκολη άσκηση. Αλλά οι δυσκολίες δημιουργούν ταυτόχρονα και τις ευκαιρίες.
Όλα τα σενάρια που έχετε κάνει θέλουν τις αγορές να βρίσκονται σε καλό σημείο και τα διεθνή κεφάλαια να εξακολουθήσουν να ψάχνουν ευκαιρίες σε πραγματικά απίθανους λάκκους σαν τον δικό μας. Και αν τα πράγματα εξελιχθούν διαφορετικά; Να μην ξεχνάμε ότι από το 2008 μέχρι σήμερα οι αγορές κινούνται ανοδικά. Το ίδιο το σύστημα έχει ανάγκη εκτόνωσης. Οι αξίες δεν μπορούν να ανεβαίνουν διαρκώς.
Εκτός αυτού, υπάρχουν και τα γεωπολιτικά. Η αντιπαλότητα ΗΠΑ και Κίνας θα έχει, αργά ή γρήγορα, επιπτώσεις στις αγορές, μεγαλύτερες από αυτές που υπάρχουν σήμερα. Επιπλέον, υπάρχουν ανοικτά μέτωπα, όπως αυτά του Ιράν, τα οποία με τη σειρά τους δεν είναι ανεξάρτητα από τον εμπορικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι οι συνθήκες μπορεί να μεταβληθούν και μάλιστα σημαντικά. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν έχουν νόημα τα συνηθισμένα πλάνα. Δεν θα έρθουν εδώ οι επενδυτές να βάλουν τα λεφτά τους επειδή θα τους προσφέρουμε αγάπη και όχι πόλεμο ή επειδή θα κάνουμε ένα καλό συνέδριο. Από τέτοια είναι χορτασμένοι οι άνθρωποι. Σε όλο τον κόσμο τους καλούν και τους καλοπιάνουν επειδή θέλουν τα λεφτά τους! Ο,τι δηλαδή θέλουμε κι εμείς...
Κύριε Πρόεδρε, αν θέλουμε να πάμε παρακάτω, αν θέλουμε να φέρουμε επενδύσεις στην Ελλάδα, χρειάζεται να κινηθούμε έξω από το συνηθισμένο πλαίσιο. Ο πρώτος άνθρωπος που σκέφτηκε να φτιάξει καζίνο στη μέση της ερήμου δεν φανταζόταν ότι η εξέλιξη στην πρότασή του θα ήταν το Λας Βέγκας!
Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να φέρουμε εδώ μια αυτοκινητοβιομηχανία. Οι βιομηχανίες αυτού του τύπου θέλουν μεγάλα φορολογικά κίνητρα. Χωρίς να είναι στο τέλος ξεκάθαρο το δικό μας κέρδος. Γενικά, είναι δύσκολο να προσελκύσει κανείς παραγωγικές επενδύσεις αυτού του τύπου.
Μπορούμε, όμως, να εκμεταλλευτούμε τις φυσικές ομορφιές της χώρας. Να δημιουργήσουμε, για παράδειγμα, ειδικές ζώνες συναλλαγών και οι πλούσιοι άνθρωποι να έχουν έναν επιπλέον λόγο για να παρατείνουν τις διακοπές τους στα ελληνικά νησιά: Να παρακολουθούν τις υποθέσεις των δικών τους εταιρειών holding. Μπορούμε να ενισχύσουμε το real estate στα νησιά μας! Οι συναλλαγές που έχουν γίνει στην Ελλάδα σε σχέση με εκείνες που έχουν γίνει σε Ισπανία και Τουρκία είναι εξαιρετικά μικρές. Μιλάμε για μια βιομηχανία ανάπτυξης.
Είναι πολύ πιθανόν να έχετε ακούσει περισσότερες και καλύτερες ιδέες. Και είναι βέβαιο ότι θα χρειαστείτε τις καλύτερες των ιδεών και τους καλύτερους των ανθρώπων για να τις υλοποιήσουν. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η χώρα είναι projects, projects, projects. Και με τη βεβαιότητα ότι τα περισσότερα από αυτά θα οδηγηθούν σε επιτυχία. Επειδή ακριβώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα αλλάξει αύριο ο κόσμος μας. Μπορεί όμως να έχει ως σταθερά ότι οι άνθρωποι θα θέλουν να ζουν σε ένα ασφαλές και όμορφο περιβάλλον...
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι έχετε ήδη «συλλάβει» ένα τέτοιο σπουδαίο project, την ψηφιακή εποχή. Και δεν έχετε «πιάσει» μόνο την ιδέα, αλλά έχετε βάλει ανθρώπους να εργαστούν πάνω σε αυτή. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι ο υπουργός που φαίνεται. Μαζί του, όμως, υπάρχει ένα μεγάλο επιτελείο ανθρώπων, το οποίο δουλεύει πριν ακόμη αναλάβετε τη διακυβέρνηση. Κατά τον ίδιο τρόπο χρειάζεται να στήσετε και άλλα σχέδια. Και να βρείτε κι άλλους ανθρώπους για να τα υλοποιήσουν. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να προσελκύσουμε σοβαρούς επενδυτές. Σήμερα είμαστε ακόμη μακριά από αυτό...
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
