Ασυγχώρητη παράλειψη

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να είναι πολύ δυσαρεστημένη από τις προτάσεις της Κομισιόν για το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Η Επιτροπή χρειάστηκε 500 ολόκληρες σελίδες για να καλύψει την απροθυμία της να διαχειριστεί το πρόβλημα επιμερίζοντάς το στα κράτη-μέλη και επί της ουσίας αφήνει την Ελλάδα να παλαίψει μόνη με την πραγματικότητα των μεταναστευτικών/προσφυγικών ρευμάτων. Η γερμανική προεδρία για να μην στεναχωρήσει τον Όρμπαν (που είναι δημιούργημα της κυρίας Μέρκελ) θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την κοινωνική συνοχή και την εθνική ασφάλεια της χώρας μας.

Η Ελλάδα μένει ολομόναχη να διαχειριστεί μια κατάσταση η οποία αν μπορούσε να διευθετηθεί μόνο με τη διάθεση κονδυλίων, θα ήταν ήδη υπό έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι το Υπουργείο Μετανάστευσης πρέπει να σοβαρευτεί άμεσα στο μεταναστευτικό κάτι που ακόμα και σήμερα, ακόμα και μετά τα τραγικά γεγονότα στη Μόρια, δεν δείχνει να έχει κάνει τουλάχιστον στο επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας του.

Όσα συνέβησαν στα Καμένα Βούρλα αποδεικνύουν ότι ο κ.Μηταράκης δεν έχει καταλάβει απολύτως τίποτα. Έστειλε τους ασυνόδευτους ανήλικους εκεί χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συνεννόηση με τη δημοτική αρχή και τους κατοίκους της περιοχής. Το ομολόγησε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο OPEN την προηγούμενη Παρασκευή: «Η πραγματικότητα είναι ότι δεν είχαμε ειδοποιήσει. Αν θέλετε αναλαμβάνω την ευθύνη εγώ γι' αυτό. Όταν γίνεται μια μετακίνηση σε όλη τη χώρα πολύ μικρών ομάδων και για λίγες ημέρες, δεν φτάνει σε επίπεδο υπουργών».

Τι σημαίνει το «αναλαμβάνω εγω την ευθύνη» και τι νόημα έχει η έκρηξη σε βάρος των κατοίκων εκ των υστέρων; Όσα έχουν γίνει στη χώρα τους προηγούμενους μήνες όταν όλες οι αντιδράσεις είχαν αφετηρία ακριβώς το γεγονός ότι δεν είχε προηγηθεί διαβούλευση με τους κατοίκους των περιοχών όπου μεταφέρθηκαν πρόσφυγες, δεν τον έχουν διδάξει τίποτα;

Ή μήπως πιστεύει ότι δεν έχουμε πληροφορηθεί ότι αν η Λέσβος δεν «εξερράγη» μετά την καταστροφή της Μόριας αυτό οφείλεται αποκλειστικά στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τους συνεργάτες του που το μάζεψε πριν γίνουμε μάρτυρες άλλων τραγικών γεγονότων με τον ντόπιο πληθυσμό;

Όσα συνέβησαν στα Καμένα Βούρλα αποδεικνύουν ότι η διαχείριση της πραγματικότητας του προσφυγικού/μεταναστευτικού προϋποθέτει πάνω απ’όλα τη συνεννόηση και τη διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες. Ναι, υπάρχουν και οι ομάδες των χρυσαυγιτών και των ακροδεξιών που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία για να ανασυγκροτηθούν κομματικά αλλά αν η κυβέρνηση αντιμετωπίσει τις τοπικές κοινωνίες ως συμμάχους της και όχι ως εμπόδιο θα καταφέρει πολλά.

Ειδικά τώρα που η Κομισιόν μας άφησε, επί της ουσίας, μόνους, μόνοι μας πρέπει να βρούμε τον τρόπο να διαχειριστούμε το προσφυγικό χωρίς να διαλυθεί η κοινωνία, σεβόμενοι τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών αλλά και χωρίς να χαθεί ο ανθρωπισμός που παραδοσιακά βρίσκεται στον πυρήνα των αξιών μας.