Για θράσος και υποκρισία κατηγορεί τον πρωθυπουργό ο τομεάρχης Οικονομικών της ΝΔ Χρήστος Σταϊκούρας σε συνέντευξή του στο liberal.gr. O πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας τονίζει ότι ο κ.Τσιπρας, κατά την προσφιλή τακτική του, στο εσωτερικό της χώρας δαιμονοποιεί το ΔΝΤ, την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό παρακαλεί για την παραμονή του στο πρόγραμμα.
Ο κ. Σταϊκούρας στην ίδια συνέντευξη εύχεται, όπως σημειώνει με νόημα, η διαπραγμάτευση να μην χρειαστεί να ολοκληρωθεί μέσα στους επόμενους μήνες ενώ στρέφει τα πυρά του και στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, λέγοντας ότι είναι προφανές ότι νιώθει τουλάχιστον άβολα όταν αναγκάζεται να διαψεύσει τον εαυτό του.
Συνέντευξη στον Γιάννη Κ. Τρουπή
- Η δεύτερη αξιολόγηση παραμένει ανοικτή για περισσότερο από έναν χρόνο. Τι προβλέπετε να γίνει τελικά; Πιστεύετε ότι μπορεί να ολοκληρωθεί;
Πράγματι, η αξιολόγηση θα έπρεπε να είχε κλείσει από τον Φεβρουάριο του 2016. Δυστυχώς όμως αυτό δεν έγινε, με ευθύνη της Κυβέρνησης. Δεν έγινε ούτε τότε, ούτε όμως μετεγενέστερα. Με αποτέλεσμα η ολοκλήρωση πλέον της αξιολόγησης να απαιτεί πολλά, νέα μέτρα λιτότητας για τους πολίτες και πρόσθετες δεσμεύσεις για τη χώρα, ακόμη και για μετά τη λήξη του Προγράμματος, δηλαδή για μετά το 2018. Σε κάθε περίπτωση, η αβεβαιότητα παραμένει και παρατείνεται.
Να δούμε πως θα εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Εύχομαι, όχι μήνες.
- Ο Πρωθυπουργός μετά το τέλος της συνόδου κορυφής έκανε λόγο για δυνατότητα επίτευξης συνολικής συμφωνίας μέσα στον Απρίλιο. Το βλέπετε εφικτό;
Ο Πρωθυπουργός πρόσφατα δήλωνε, με βεβαιότητα μάλιστα, ότι «η αξιολόγηση θα έκλεινε στις 5 Δεκεμβρίου 2016». Είδατε εσείς κάτι τέτοιο να έχει συμβεί; Ο Πρωθυπουργός δήλωνε επίσης ότι «εντός του πρώτου τριμήνου του 2017, εντάσσονται και τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ». Είδατε εσείς κάτι τέτοιο να έχει συμβεί;
Ο Πρωθυπουργός δήλωνε ότι «είναι απολύτως αδύνατον, πρωτογενή πλεονάσματα του ύψους του 3,5% του ΑΕΠ, μετά το 2018, να διατηρηθούν, εκτός αν θέλουμε να πνίξουμε την οικονομία». Και σήμερα συμφωνεί σε αυτά. Συνεπώς, ποιος μπορεί να πιστέψει τον Πρωθυπουργό και τις διαβεβαιώσεις του; Βέβαια, είναι γεγονός, και έχει αποδειχθεί πολλές φορές κατά το πρόσφατο παρελθόν, ότι η σημερινή Κυβέρνηση, προκειμένου να παραμείνει για λίγο ακόμη χρόνο στην εξουσία, είναι διατεθειμένη να ψηφίσει τα πάντα, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες. Ίδωμεν.
- Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η καθυστέρηση δεν έχει κόστος. Ότι η χώρα γλίτωσε πολλά μέτρα που ζητούσε το ΔΝΤ. Συμφωνείτε;
Κε. Τρουπή, η καθυστέρηση έχει μεγάλο κόστος για τη χώρα και τους πολίτες. Αποδείξεις; Καταρχήν, το πρόσφατο παρελθόν. Η καθυστέρηση του 2015 και του 2016 φόρτωσε στους πολίτες ένα 3ο αχρείαστο μνημόνιο, τους κεφαλαιακούς περιορισμούς που υφίστανται ακόμη και σήμερα, τον οριζόντιο και αυτόματο «κόφτη», το αιώνιο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων και 9 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας.
Επίσης, η καθυστέρηση ολοκλήρωσης της τρέχουσας αξιολόγησης έχει προσθέσει δημοσιονομικά μέτρα, όπως είναι η περικοπή του αφορολόγητου και των συντάξεων, και για μετά τη λήξη του προγράμματος, δηλαδή μετά το 2018. Συνιστώντας, ουσιαστικά, το 4ο Μνημόνιο. Κάτι που δεν υπήρχε στο «τραπέζι» των διαπραγματεύσεων πέρυσι.
Τέλος, η καθυστέρηση έχει ήδη προσθέσει κόστος στην πραγματική οικονομία. Η χώρα «βούλιαξε» στην ύφεση, το οικονομικό κλίμα επιδεινώθηκε, οι επενδύσεις συρρικνώθηκαν, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου διογκώθηκαν, θέσεις απασχόλησης χάθηκαν, καταθέσεις αποσύρθηκαν, τα «κόκκινα δάνεια» αυξήθηκαν.
- Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι δανειστές φέρουν μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή καθυστέρηση, με τις παράλογες απαιτήσεις που εγείρουν. Συμφωνείτε;
Ως ΝΔ έχουμε, εξ αρχής και επανειλημμένα, αναφερθεί στο μερίδιο ευθύνης που έχουν οι δανειστές για το σημερινό αδιέξοδο και τις παράλογες απαιτήσεις. Αλήθεια όμως, η Κυβέρνηση έχει ολοκληρώσει όλες τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχει υπογράψει και υπάρχουν στο Πρόγραμμα; Στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων, τον μεταρρυθμίσεων στην αγορά ενέργειας, των διαρθρωτικών αλλαγών; Η απάντηση είναι όχι.
Συνεπώς, ακόμη και αν δεν υπήρχαν οι παράλογες απαιτήσεις, η Κυβέρνηση δεν είναι συνεπής στις μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις της. Διότι, από ιδεοληψία, αυτές δεν τις πιστεύει.
- Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε «επικοινωνιακές στρακαστρούκες» τα περί διαφωνιών του Μεγάρου Μαξίμου με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Θεωρείτε ότι υπάρχει βάση στα όσα γράφονται περί διάστασης απόψεων;
Είναι προφανές ότι ο Υπουργός Οικονομικών νιώθει τουλάχιστον άβολα όταν αναγκάζεται, μέσα σε διάστημα ολίγων εβδομάδων, να διαψεύσει τον εαυτό του. Ενδεικτικά, πριν από περίπου ένα μήνα, ξεκαθάριζε ότι «η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να νομοθετήσει τώρα μέτρα για το 2019 και μετά».
Και σήμερα, ασχολείται ουσιαστικά με αυτό. Υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η λιτότητα δεν έχει τελειώσει. Αντιθέτως από τους όψιμους πανηγυρισμούς της Κυβέρνησης. Τα συμπεράσματα δικά σας…
- «O κ. Τσίπρας μου έχει ζητήσει να δεσμευθεί το ΔΝΤ δίπλα στην Ελλάδα» ήταν η φράση που χρησιμοποίησε η Κριστίν Λαγκάρντ σε πρόσφατη συνέντευξή της. Τελικά η Κυβέρνηση θέλει ή δε θέλει το ταμείο εντός συμφωνίας;
.jpg)
Προφανώς και το θέλει. Έχει προσυπογράψει γι' αυτό ευρωπαϊκές συμφωνίες και έχει στείλει και σχετικές επιστολές.
Ενδεικτικά, ο Υπουργός Οικονομικών είχε ζητήσει με επιστολή του, τον Ιούλιο του 2015, την εμπλοκή του ΔΝΤ στο 3ο Μνημόνιο.
Προ ημερών, μάθαμε ότι και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ζήτησε από την κυρία Λαγκάρντ τη δέσμευσή της για παραμονή του ΔΝΤ.
Κατά την προσφιλή τακτική του, στο εσωτερικό της χώρας δαιμονοποιεί και επιτίθεται στο ΔΝΤ, την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό παρακαλεί για την παραμονή του στο πρόγραμμα. Αυτό ονομάζεται θράσος και υποκρισία.
- Στη ΝΔ υπήρξαν ορισμένες «παραφωνίες» σχετικά με τη ψήφιση ή μη των μέτρων Τσίπρα στη Βουλή. Τελικά η ΝΔ θα πει «όχι» και στα μέτρα και στα λεγόμενα «αντίμετρα» ή σκέφτεται να υπερψηφίσει μέτρα, αν υπάρχουν, που θα έχουν διαρθρωτικό χαρακτήρα;
Νέα δημοσιονομικά μέτρα δεν θα ψηφίσουμε. Ούτε αυτά που βαπτίζονται δήθεν «διαρθρωτικές αλλαγές», για να παραπλανήσουν την ελληνική κοινωνία. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα, ας δούμε πρώτα το περιεχόμενό τους και τον τρόπο που θα έρθουν, και μετά θα τοποθετηθούμε.
