Του Χρήστου Ν. Κώνστα

Ρωτήθηκε χθες ο Πήτερ Ντόλμαν από έναν Έλληνα δημοσιογράφο: «Επιτρέπεται στην Κυβέρνηση να αποφύγει τη μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου και να τα υποκαταστήσει με κάποιο άλλο ισοδύναμο μέτρο;»

Το έμπειρο στέλεχος του ΔΝΤ έσπευσε να τον διακόψει ευγενικά: «Το ΔΝΤ δεν έχει ρόλο να επιτρέπει ή να απαγορεύει. Έχει ρόλο συμβούλου»…

Την ώρα που ικανοποιημένος ο δημοσιογράφος έσπευδε να καταγράψει την ενθαρρυντική απάντηση, ο τεχνοκράτης πονηρά συμπλήρωσε:

– «Μεταρρυθμίσεις όπως αυτή του συνταξιοδοτικού στέλνουν πολύ ισχυρό μήνυμα στις αγορές.»

Για να το καταλάβουν όλοι στο Μέγαρο Μαξίμου:

– «Εμείς θα εκδίδουμε εκθέσεις. Τις εκθέσεις τις διαβάζουν οι αγορές. Οι αγορές θα κρίνουν τι επιτρέπεται στην κυβέρνηση και τι όχι».

Αυτός ακριβώς θα είναι πλέον ο ρόλος των «θεσμών» στην Ελλάδα.

Θα έρχονται στην Αθήνα ανά τρίμηνο και κάθε φορά θα εκδίδουν «Εκθέσεις προόδου και συμμόρφωσης».

Τις εκθέσεις θα τις διαβάζουν οι αναλυτές και κατόπιν θα τις… εγκρίνουν οι αγορές ανεβοκατεβάζοντας τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων.

Το ΔΝΤ στο εξής θα έχει ρόλο… διαιτητή ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τις αγορές. 

Οι αγορές γνωρίζουν ότι η απόφαση του Eurogroup απλώς μετέθεσε την πληρωμή του δανείου του EFSF κατά μία δεκαετία προσφέροντας και 10 χρόνια περίοδο χάριτος.

Όλα λοιπόν οδηγούν στο 2032.

Κάθε φορά που η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση θα τολμά ένα βήμα στις αγορές θα γνωρίζει ότι το 2032 είναι το τέλος της διαδρομής.

Επειδή όμως δεν γίνεται όλα τα ομόλογα να λήγουν σε μία συγκεκριμένη χρονιά, επειδή όλοι γνωρίζουν πόσα λεφτά έχει στο τραπέζι ο Υπουργός Οικονομικών με το cash buffer, είναι προφανές ότι το παιχνίδι με τις αγορές είναι στημένο.

Οι αγορές κερδίζουν πάντα. Οι αγορές δεν διαπραγματεύονται.

Το τελικό συμπέρασμα είναι απλό:

Έχει δίκιο ο Πρωθυπουργός. Οι αγορές είναι ανοιχτές για την Ελλάδα. Για να μπορεί όμως η Ελλάδα να έχει σταθερή πρόσβαση στις αγορές, θα πρέπει να υπάρξει νέα παρέμβαση στο Χρέος για την μετά το 2032 περίοδο και να υιοθετηθούν σενάρια με ρεαλιστικούς στόχους Ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων.

Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να σφυρίζει τα φάουλ, τις παρεκκλίσεις της κυβέρνησης από τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις.

Ότι και να λέει ο Αλέξης Τσίπρας, το κλειδί των αγορών το κρατά πάλι η Κριστίν Λαγκάρντ….