Νέα στοιχεία για την υπόθεση της χρηματοδότησης πολιτικών προσώπων σε χώρες της Ευρώπης από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, έχουν προκύψει μετά από μακρά έρευνα που διεξάγει η αντιπολίτευση στη χώρα. Όπως υποστηρίζει στη συνέντευξη που έδωσε στο liberal.gr ο δημοσιογράφος Ιάσων Πιπίνης, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου για την κρίση στη Βενεζουέλα, έχουν ανοίξει αρχεία και το επόμενο διάστημα αναμένονται εξελίξεις.
Το βιβλίο του με τίτλο «Βενεζουέλα. Από τον Τσάβες στον Μαδούρο», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος και επικεντρώνεται στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Πιπίνης, που έχει πραγματοποιήσει αρκετές δημοσιογραφικές αποστολές σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, είχε αποκαλύψει με ρεπορτάζ του τις στενές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το καθεστώς της Βενεζουέλας.
Συνέντευξη στον Τάσο Ευαγγελίου
- Γιατί ένα τρίτο βιβλίο για τη Λατινική Αμερική;
Το νέο μου βιβλίο «Βενεζουέλα. Από τον Τσάβες στον Μαδούρο» (εκδόσεις Κέδρος), ουσιαστικά αποτελεί την συνέχεια του πρώτου μου βιβλίου, που εξέταζε την πολιτική ιστορία της Βενεζουέλας μέχρι τον θάνατο του Τσάβες. Τώρα, το βιβλίο αυτό εξετάζει τα δραματικά γεγονότα στη Βενεζουέλα πιάνοντας το νήμα από τον θάνατο του Τσάβες και μετά, που την διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ο Νικολάς Μαδούρο. Η κρίση στη Βενεζουέλα δεν αποτελεί ένα τοπικό ζήτημα της Λατινικής Αμερικής. Είναι ένα ζήτημα με πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις και στην Ευρώπη.
- Που εστιάζει το βιβλίο σας;
Το βιβλίο επικεντρώνεται κυρίως στο ζήτημα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα από το καθεστώς του Μαδούρο. Δηλαδή, τις δολοφονίες διαδηλωτών της αντιπολίτευσης από στρατιωτικούς, αστυνομικούς και παρακρατικούς, την ύπαρξη εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων και τα μεσαιωνικά βασανιστήρια που έχουν υποστεί αντιφρονούντες σε ειδικούς χώρους κράτησης. Υπάρχουν κρατούμενοι που υφίστανται βασανιστήρια για εβδομάδες, μήνες, ακόμη και χρόνια. Χτυπήματα σε όλο το σώμα, σεξουαλική κακοποίηση, ηλεκτροσόκ. Υπάρχει ένα κεφάλαιο στο βιβλίο και για την οικονομική κρίση, τις τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα στη χώρα, αλλά επικεντρώνομαι κυρίως στις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
- Τι έκταση έχουν πάρει αυτές οι παραβιάσεις στη χώρα;
Στην Βενεζουέλα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κράτος δικαίου, δεν υπάρχει διάκριση εξουσιών και ο Νικολάς Μαδούρο έχει μετατρέψει την χώρα σε θέατρο στρατιωτικών επιχειρήσεων, με τον στρατό να έχει αναλάβει μέχρι και τον έλεγχο και την διανομή των τροφίμων στους εξαθλιωμένους πολίτες. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ειδικούς χώρους για να υποβάλλει σε βασανιστήρια αντιφρονούντες και πολιτικούς κρατούμενους. Ένας από αυτούς τους χώρους είναι οι φυλακές στα υπόγεια της μυστικής αστυνομίας SEBIN, γνωστές με την ονομασία ο «Τάφος». Όπως έχει αποδειχθεί, τα βασανιστήρια δεν αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά πρακτική του Κράτους. Το καθεστώς χρησιμοποιεί επίσης την πείνα ως μηχανισμό ελέγχου του πληθυσμού. Οι μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τεκμηριώνονται και από πολλές εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως του ΟΗΕ και του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών. Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αναγνωρίσει την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων στη Βενεζουέλα και έχει ζητήσει από τον Μαδούρο την άμεση αποφυλάκιση τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, μέχρι σήμερα παραμένει πολιτικός σύμμαχος της κυβέρνησης της Βενεζουέλας.
- Που οφείλεται αυτή η αφοσίωση του ΣΥΡΙΖΑ στον Νικολάς Μαδούρο;
Είναι θέμα ανθρωπισμού να τα καταδικάσει, δεν έχει να κάνει με τις πολιτικές πεποιθήσεις κανενός. Γιατί δεν το κάνει; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βγάλει αρκετές ανακοινώσεις για να εκφράσει την συμπάθεια και την αλληλεγγύη του στον Μαδούρο, αλλά ούτε μια για τις εκατοντάδες δολοφονίες διαδηλωτών της αντιπολίτευσης, τα θύματα βασανιστηρίων και τους πολιτικούς κρατούμενους, που αναγνωρίζει η Ε.Ε. Η στάση αυτή εκτός από προκλητική είναι και περίεργη. Όπως μου έλεγε πρόσφατα σε μια συνέντευξη ένας εμβληματικός πολιτικός κρατούμενος της Βενεζουέλας, ο Λόρεντ Σάλεχ, δυο λόγοι υπάρχουν για να το κάνει. Ή το κάνει από άγνοια, επειδή δεν γνωρίζει, είτε το κάνει επειδή υπάρχουν οικονομικές συναλλαγές με το καθεστώς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καταδικάσει τον αυταρχισμό του Μαδούρο και την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το γνωρίζει αυτό; Γιατί διαφοροποιείται από την θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στηρίζει το καθεστώς; Θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ κάποια στιγμή να δώσει μια απάντηση.
- Ποιοι είναι οι «πρωταγωνιστές», όπως λέτε, της μεγάλης κρίσης από τους οποίους έχετε πάρει συνέντευξη και φιλοξενούνται στο βιβλίο σας;
Στο βιβλίο μου υπάρχει πλούσιο πρωτογενές υλικό. Εκτός από τη Βενεζουέλα, ταξίδεψα και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως Κολομβία και Παναμά, όπου συνάντησα πρώην αξιωματούχους της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και αυτοεξόριστα στελέχη της αντιπολίτευσης. Επιπλέον στη Γαλλία και στην Ισπανία μίλησα με πρώην πολιτικούς κρατούμενους, όπως ο δήμαρχος του Καράκας αλλά και με θύματα βασανιστηρίων. Οι μαρτυρίες τους φωτίζουν το σκοτεινό παρασκήνιο της μεγάλης κρίσης στη Βενεζουέλα. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέντευξη που μου έδωσε η εξόριστη Γενική Εισαγγελέας της Βενεζουέλας Λουίζα Ορτέγα Ντίας, αλλά και η συνέντευξη του έμπιστου συνεργάτη και πρώην υπουργού του Ούγο Τσάβες, ο οποίος είχε διατελέσει και πρέσβης στην Ελλάδα. Μιλούν επίσης υπουργοί του Μαδούρο και υποστηρικτές του.
- Έχουν δημοσιευθεί πληροφορίες για πιθανή χρηματοδότηση πολιτικών προσώπων της Αριστεράς στην Ευρώπη από τη Βενεζουέλα. Από την έρευνα σας έχει προκύψει κάποιο στοιχείο;
- Υπάρχει κάποια σχετική αναφορά στο βιβλίο σας για αυτό το θέμα;
- Ετοιμάζετε και άλλες παρουσιάσεις του βιβλίου σας για τη Βενεζουέλα;
Πριν από λίγες μέρες έγινε η κεντρική παρουσίαση στην Αθήνα. Συνεχίζουμε και με άλλες παρουσιάσεις στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ενώ πρώτα ο Θεός, τον Ιανουάριο θα γίνει παρουσίαση και στις Βρυξέλλες, στην οποία θα μετέχουν ευρωβουλευτές αλλά και ένα θύμα βασανιστηρίων από το καθεστώς του Μαδούρο. Πρόκειται για μια νέα κοπέλα που έζησε εφιαλτικές στιγμές στα χέρια των βασανιστών της, στρατιωτικών και αστυνομικών στη Βενεζουέλα, απλά επειδή διαδήλωνε κατά της κυβέρνησης. Η μαρτυρία της έχει αναδειχθεί από τον ΟΗΕ, περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου και φανερώνει πως η χρήση βασανιστηρίων αποτελεί πολιτικό εργαλείο του καθεστώτος Μαδούρο για την επιβολή της εξουσίας στη χώρα.