Το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας και υλικής ανέχειας που «μετρήθηκε» ποτέ στα χρόνια της κρίσης, καταγράφηκε από την ΕΛΣΤΑΤ στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής είναι αποστομωτικά: Το ποσοστό των πολιτών που πλήττονταν από υλικές στερήσεις και δεν είχαν να αγοράσουν ούτε τα απαραίτητα διπλασιάστηκε μετά το 2015 και έφτασε να κυμαίνεται στο 21-22% την τριετία 2015 -2017 από 11% που ήταν το 2009, ενώ για τους νέους έφτασε σε ποσοστά ρεκόρ το 2016 στο 26,7%.

Τα ίδια στοιχεία δείχνουν μια σημαντική κάμψη το 2018 οπότε και η υλική στέρηση εμφανίζεται να υποχωρεί στο 16,7%.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν σε βασικές ανάγκες να αγοράσουν βασικά αγαθά ή να πάνε διακοπές, δεν αφορά μόνο στον φτωχό πληθυσμό αλλά και μέρος της λεγόμενης «μεσαίας τάξης» που ανήκει στον μη φτωχό πληθυσμό.

Παρά την πτώση που καταγράφεται για το έτος 2018, η Ελλάδα με 16,7% παραμένει στη χειρότερη θέση της ευρωζώνης και ανάμεσα στις τρεις χώρες με την υψηλότερη κατανομή πληθυσμού που βιώνουν υλικές στερήσεις στην Ευρώπη με πρώτη τη Βουλγαρία (20,9%) και δεύτερη τη Ρουμανία (16,7%).

Όπως προκύπτει από την έρευνα:

- Tο 45,1% του πληθυσμού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ξοδεύει χρήματα για τον εαυτό του ή για κάποιο χόμπι χωρίς να συμβουλευτεί κάποιο άλλο μέλος του νοικοκυριού. Το ποσοστό εκτιμάται στο 68,9% για το φτωχό πληθυσμό και στο 40,0% για το μη φτωχό πληθυσμό.

- Tο 5,1% του πληθυσμού δε διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο για οικιακή χρήση λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας. Τα αντίστοιχα ποσοστά για το φτωχό και το μη φτωχό πληθυσμό ανέρχονται σε 14,7% και 3%. 

Κατά τη διάρκεια των ετών από το 2009 και μετά, παρατηρείται αύξηση της υλικής στέρησης (δηλαδή αύξηση του πληθυσμού που, λόγω οικονομικών δυσκολιών, στερείται τεσσάρων τουλάχιστον από τα 9 βασικά αγαθά και υπηρεσίες από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω) με τα ποσοστά για τα έτη 2009, 2012, 2014, 2015, 2016 και 2017 να ανέρχονται αντίστοιχα σε 11%, 19,5%, 21,5%, 22,2%, 22,4% και 21,1%. Το 2018 το ποσοστό της υλικής στέρησης εκτιμάται σε 16,7%, δηλαδή, μειώθηκε κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2017. 

Τα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν ελλείψεις βασικών ανέσεων στην κύρια κατοικία κατατάσσονται, κατά καθεστώς ιδιοκτησίας ως εξής:

- Το 5,3% των νοικοκυριών διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κλπ.).

- Το 5,0% των νοικοκυριών διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κλπ.) - το 8,0% των νοικοκυριών διαμένει σε ενοικιασμένη κατοικία.

- Το 8,5% των νοικοκυριών διαμένει σε παραχωρημένη δωρεάν κατοικία. 

Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 29,2% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 25,7% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 44,2% για τον φτωχό πληθυσμό. 

Δείτε εδώ αναλυτικά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.