Λαϊκή απογευματινή στο Μέγαρο

Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου

Οι εμβληματικές διοικήσεις του Μεγάρου Μουσικής, της περιόδου που αυτό στεκόταν αγέρωχο στη Βασιλίσσης Σοφίας για να εκπληρώνει το σκοπό που δήλωνε στον τίτλο του, είχαν επιχειρήσει πολλάκις να εισάγουν το θεσμό των matinees δηλαδή των συναυλιών σε ώρα “λαϊκή απογευματινή”, μια πολύ δημοφιλή πρακτική των συναυλιακών χώρων στη Δύση, αλλά αυτός ποτέ δεν “περπάτησε”. Μόνον αντιστικτικά προς την κυρίαρχη κουλτούρα αστικής διασκέδασης γέμιζε το Μέγαρο ασφυκτικά, κατά τις βραδινές ώρες, πολύ μετά τη Δύση του ηλίου. Έχει ο εκδυτικισμός τα όριά του στις χώρες της περιφέρειας…

Έτσι, μόνον ανασήκωμα φρυδιών και στραβά, ειρωνικά, χαμόγελα προκάλεσε η ιδέα που είχαν κάποιοι να διοργανώσουν εκεί, στο σύμβολο του σημιτικού εκσυγχρονισμού, την εκδήλωσή τους για τη Συμφωνία των Πρεσπών και μάλιστα σε ώρα που το ίδιο το σύμβολο του σημιτικού εκσυγχρονισμού, στις μεγάλες του δόξες, απέτυχε να λειτουργήσει.

“Θα'ταν κλειστό το Φίλιον για να μαζευτούν εκεί”, μας είπε. καυστικά, ένας φίλος που γνωρίζει καλά τη συγκεκριμένη παρέα. Και ανοιχτό να ήταν το “Φίλιον”, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την περιπαθή υπεράσπιση Πολάκη από τον Πρωθυπουργό και το νέο ομοφοβικό παραλήρημα του Καμμένου κι ενώ προσπαθούσε να περάσει τροπολογία για τα αντισταθμιστικά οφέλη από προμήθεια εξοπλισμών, θα δίσταζαν να εμφανιστούν σ'ενα κεντρικό καφενείο για να συζητήσουν δημοσίως τρόπους στήριξης των εθνολαϊκιστών με πρόσχημα, μάλιστα, το Μακεδονικό. Θα γέλαγαν  μέχρι και οι κατσαρίδες που κυκλοφορούν σε σμήνη στην περιοχή. Οπότε, καλά έκαναν και βρήκαν ένα χώρο της πόλης που ο κόσμος της Αθήνας δεν πάτησε ποτέ του απόγευμα Κυριακής.

Κρυμμένοι στο πρώην σύμβολο του σημιτικού εκσυγχρονισμού που λοιδορήθηκε και απαξιώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς επειδή ήταν συνδεδεμένο με τον σημιτικό εκσυγχρονισμό θα μαζευτούν, σημαντικοί άνθρωποι κάποιοι από αυτούς, να ακούσουν τον γνησιότερο εκπρόσωπο του “μέσου Έλληνα” που χλευάζει οτιδήποτε διατυπώνεται με περισσότερες από εκατό λέξεις.

Κάποιοι θα πάνε να τους δουν, άλλοι φίλοι τους στα μήντια θα αναφερθούν στην εκδήλωση. Είναι υπερβολικό και κυρίως λάθος να το δραματοποιήσουμε και ν'αρχίσουμε να κατηγορούμε όσους θα βρεθούν εκεί. Δυστυχώς όμως, δεν μπορούμε ούτε και να γελάσουμε. Ας ελπίσουμε ότι το όλον θα ξεχαστεί αν και πάντα, όπως συνηθίζεται στους φιλόμουσους, έτσι και με τους γνήσιους λάτρεις της πολιτικής, όσος χρόνος και να περάσει, πάντα θα βρίσκεται κάποιος να θυμίσει “εκείνες τις αποτυχημένες matinees στο Μέγαρο”.