Ιστορική στροφή για την Κούβα -  Θα αναγνωρίσει ιδιοκτησία και ξένες επενδύσεις

Ιστορική στροφή για την Κούβα - Θα αναγνωρίσει ιδιοκτησία και ξένες επενδύσεις

Η Κούβα στρέφεται προς την ελεύθερη οικονομία και ανοίγει το δρόμο, υπό περιορισμούς, στις ξένες επενδύσεις αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα την ιδιοκτησία μετά από 60 χρόνια. Την ερχόμενη Κυριακή οι Κουβανοί καλούνται να πουν «ναι» στο νέο Σύνταγμα που θα ανοίγει το δρόμο για αλλαγές σε μια χώρα που χαρακτηρίστηκε ως προπύργιο του Κομμουνισμού.

Όπως μεταδίδει το Reuters στο δημοψήφισμα της Κυριακής οι πολίτες της νησιωτικής χώρας θα κληθούν να πουν το μεγάλο ναι στο δικαίωμα στην ιδιωτική περιουσία, στο ρόλο των ξένων επενδύσεων στη χώρα αλλά και αυτόν που μπορεί να παίξει το Internet. Και αυτό με τις ευλογίες της κυβέρνησης αφού είναι αυτή που υπερθεματίζει για τις συγκεκριμένες αλλαγές.

Ωστόσο το νέο Σύνταγμα αναγνωρίζει τον ρόλο της αγοράς και την ιδιωτική ιδιοκτησία, υπό τον έλεγχο του  Κομμουνιστικού Κόμματος. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια αλλαγή που πριν από λίγα χρόνια και υπό την ηγεσία του ιστορικού ηγέτη της χώρας, Φιντέλ Κάστρο, φάνταζε απλά αδιανόητη.

Οι εκπλήξεις, όμως, δεν σταματούν εδώ. Το Reuters εκτιμά ότι οι Κουβανοί αναμένεται να εκφράσουν άνευ προηγουμένου αντίθεση για τα δεδομένα της χώρας. Έτσι ενώ το Σύνταγμα του 1976 είχε εγκριθεί με το εξωπραγματικό ποσοστού του 97,7% αναλυτές προβλέπουν ότι στην ψηφοφορία της Κυριακής έως και το 25% του κουβανικού λαού ίσως εναντιωθεί στις υποδείξεις του κόμματος.

Η κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει ήδη την ψήφο στο «ναι» ως πατριωτική πράξη. Στον αντίποδα, η αντιπολίτευση ζητά από τους πολίτες να ψηφίσουν «όχι» αφού αυτή η κίνηση συνιστά ένα ακόμη βήμα προς την κατάρρευση της κομμουνιστικής εξουσίας. Ο σχετικός πόλεμος μεταξύ του «ναι» και του «όχι» μαίνεται στο twitter, μία ακόμη ένδειξη ότι κάτι αλλάζει στην Κούβα. Αλλαγή η οποία άργησε να έρθει, αλλά απ'' ό,τι φαίνεται μια πιο τολμηρή κοινωνία απαλλαγμένη από αγκυλώσεις δεκαετιών είναι έτοιμη να την αγκαλιάσει.

Η αντιπολιτευση ασκεί κριτική υποστηρίζοντας πως δεν αρκεί το άνοιγμα στις επενδύσεις. Επισημαίνει ότι και με το νέο σύνταγμα δεν εξασφαλίζεται η ελευθερία της έκφρασης ενώ σημειώνει πως η ύπαρξη ενός μόνο κόμματος δεν εξασφαλίζει δημοκρατικές διαδικασίες. 

Σε κάθε περίπτωση οι αναφορές σε επενδύσεις και ιδιωτικότητα δειχνουν ότι κάτι κινείται στο πάλαι ποτέ προπύργιο του Κομμουνισμού.