Διδασκαλία «Μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα βλέπει ο Ζ. Ζάεφ

Διδασκαλία «Μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα βλέπει ο Ζ. Ζάεφ

Του Νίκου Μελέτη

Επισπεύδει την διαδικασία ολοκλήρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών ο Ζόραν Ζάεφ και έτσι χθες εγκρίθηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε μια μόλις ημέρα συζήτησης η πρώτη τροπολογία (αρ.33) και μάλιστα με μεγαλύτερη πλειοψηφία από τις 80 θετικές ψήφους που απαιτούνται στην τελική ψηφοφορία.

Σύμφωνα με αποσπάσματα από την τοποθέτηση του κ. Ζαεφ στη Βουλή,που δημοσίευσε η εφημερίδα “Vecer", θέλοντας ο ίδιος να καθησυχάσει τους βουλευτές της Αντιπολίτευσης με στόχο να εξασφαλίσει την ψήφο τους, προέβη σε δηλώσεις που δε βοηθούν την ελληνική κυβέρνηση, διότι ο κ. Ζάεφ πρόβαλε τη δυνατότητα διδασκαλίας της «μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα, το ενδιαφέρον για τους «Μακεδόνες» του Αιγαίου και την κατοχύρωση της «Μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας».

Απαντώντας στην κριτική βουλευτών του VMRO DPMNE για τους «Μακεδόνες της Ελλάδας και της Βουλγαρίας», ο κ. Ζάεφ δήλωσε ότι ειδικά για τους «Μακεδόνες» του Αιγαίου, δεν πάρθηκε καμία απόφαση τα τελευταία 27 χρόνια από την ανεξαρτησία του κράτους, ενώ με την Συμφωνία των Πρεσπών θα υπάρξει η δυνατότητα να διδάσκεται και στην Ελλάδα η “μακεδονική” γλώσσα».

Και όλα αυτά διότι από εδώ και πέρα κανείς πια δεν θα αμφισβητεί την ύπαρξη του κράτους και «κανείς δεν θα μπορεί να αρνηθεί τον “Μακεδονικό” Λαό και την “Μακεδονική” γλώσσα».

Η παραπάνω αναφορά έχει άμεση σχέση με την επιχειρηματολογία που ανέπτυξε ο κ. Ζάεφ στη Βουλή, με στόχο να υποστηρίξει την επίμαχη τροπολογία 36, του άρθρου 49 του Συντάγματος, που παραπέμπει στη «μακεδονική ταυτότητα» και στις «μακεδονικές» μειονότητες.

Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ υποστήριξε ότι με αυτή την τροπολογία προσφέρονται εγγυήσεις για την προστασία της ταυτότητας της Μακεδονίας και του Μακεδονικού Λαού.

Υπενθυμίζεται ότι η τροπολογία 36 προβλέπει την «προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των Πολιτών που κατοικούν στο εξωτερικό» και μεριμνά για τα «μέλη του Μακεδονικού Λαού που ζουν στο εξωτερικό, χωρίς αυτό να σημαίνει παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων κρατών». Μια διατύπωση η οποία σαφέστατα παραπέμπει σε «Μακεδονικές Μειονότητες», που φυσικά δεν αφορούν την... Ελβετία ή τη.. Νιγηρία, άλλα πρωτίστως την Ελλάδα.
Παρόμοια στάση τήρησε και ο ΥΠΕΞ Ν. Δημητρώφ, υποστηρίζοντας στη Βουλή ότι με την Συμφωνία των Πρεσπών για αλλαγή της ονομασίας αποτυπώνεται απλώς το ότι η χώρα «δεν είναι ολόκληρη η περιοχή της Μακεδονίας και βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της, αλλά αυτό δεν μας κάνει» όπως είπε «λιγότερο Μακεδόνες και λιγότερη Μακεδονία.»

Η πρώτη τροπολογία που εγκρίθηκε ήταν η «33», η οποία προβλέπει την αλλαγή ονόματος της χώρας με την προσθήκη του «Βόρεια» στο Μακεδονία. Σε κάθε αναφορά που υπάρχει στο Σύνταγμα, με μοναδική εξαίρεση το άρθρο 36 του Συντάγματος, το οποίο όμως είναι προβληματικό καθώς παρά την ιστορική διάσταση του αναφέρεται σε «Μακεδονικούς εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες άλλα και σε όσους διώχθηκαν για «ξεχωριστή ταυτότητά του Μακεδονικού Λαού και την Μακεδονική κρατική υπόσταση».

Το άρθρο αυτό εγκρίθηκε με 67 ψήφους υπέρ, 4 αποχές και 23 ψήφους εναντίον. Αμέσως ξεκίνησε η συζήτηση της επόμενης τροπολογίας «34» η οποία προβλέπει την αντικατάσταση της αναφοράς σε «αποφάσεις του ANSOM» σε «Πρώτη Διακήρυξη του Συνεδρίου του ANSOM και Συμφωνία της Οχρίδας» σε μια μάλλον χλιαρή αλλαγή της παραπομπής στο πιο αυθεντικό κείμενο του αλυτρωτισμοί, όπως είναι οι αποφάσεις του ANSOM για απελευθέρωση και επανένωση των “Μακεδονικών εδαφών”.

Η διαδικασία προέβλεπε ότι για κάθε μια από τις τέσσερις τροπολογίες μπορεί να διεξαχθεί συζήτηση τριών ημερών (συνολο12), αλλά όπως φαίνεται η διαδικασία αυτή επισπεύδεται. Αμέσως μετά η κυβέρνηση θέτει σε δημόσια διαβούλευση τις τροπολογίες για τρεις ημέρες και κατόπιν υποβάλει την τελική πρόταση της στην Βουλή. Ο πρόεδρος του Σώματος είναι υποχρεωμένος να ορίσει εντός 30 ημερών ημερομηνία για διεξαγωγή της τελικής ψηφοφορίας, η οποία απαιτεί πλειοψηφία 2/3, δηλαδή τουλάχιστον 80 βουλευτές.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, η τελική ψηφοφορία μπορεί να διεξαχθεί ακόμη και μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου και εφόσον ο κ. Ζάεφ εξασφαλίσει και τότε τις ψήφους των βουλευτών που αποχώρησαν από το VMRO-DPMNE και εγκριθούν οι τροπολογίες τότε το «μπαλάκι» περνά αυτομάτως στην Αθήνα, όπου και αναμένεται να δρομολογήσει πολιτικές εξελίξεις.

Κρίσιμος πάντως για τον κ. Ζάεφ είναι και ο χειρισμός της υπόθεσης για «εθνική συμφιλίωση» μέσω της οποίας τα στελέχη του VMRO DPMNE που τον στήριξαν στην πρώτη ψηφοφορία διεκδικούν αμνήστευση για όλες τις κατηγορίες για τα επεισόδια στην Βουλή το 2017 άλλα και για τις υποθέσεις υποκλοπών, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών είναι εμπλεκόμενοι στις δυο υποθέσεις. Και συνδέουν πλέον την ψήφο τους με αυτό το «αντάλλαγμα» για το οποίο όμως υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις και από το κυβερνών και από τα αλβανικά κόμματα.