Κούβα: Ποια μετάβαση;

Κούβα: Ποια μετάβαση;

Του Juan Carlos Hidalgo*

Ο Ραούλ Κάστρο αποχωρεί από τη θέση του Προέδρου της Κούβας. Ο αντικαταστάτης του - ο Μιγκουέλ Ντίαζ-Κανέλ - δεν είναι μόνο πολύ νεότερος (57 ετών), αλλά και μη στρατιωτικός. Η εικόνα ενός ηλικιωμένου Κουβανού δικτάτορα με χακί στολή σύντομα θα ανήκει στο παρελθόν. Μήπως τότε πρόκειται να δούμε και κάποια τροπική εκδοχή της γκλάστνοστ και της περεστρόικα;

Κρατήστε μικρό καλάθι.

Κατά τη διατύπωση του Κουβανού αντιφρονούντα και ακτιβιστή υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων Αντόνιο Ροντίλες, το να πιστεύει κανείς ότι η δημοκρατική μετάβαση είναι εφικτή από το εσωτερικό του καθεστώτος συνιστά θρίαμβο της ελπίδας έναντι των γεγονότων. Πρώτα απ' όλα, ο Ραούλ δεν συνταξιοδοτείται. Παραμένει Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος μέχρι το 2021. Αυτή είναι η θέση με την πραγματική εξουσία στην Κούβα. Ακόμη, ο Ραούλ θα παραμείνει διοικητής των ενόπλων δυνάμεων. Απ' ό,τι φαίνεται ο Ντίαζ-Κανέλ θα έχει απλώς συμβολικό ρόλο στο καθεστώς.

Δεύτερον, ο Ραούλ προετοιμάζει εδώ και καιρό τον γιο του Αλεχάντρο Κάστρο Εσπίν για να τον αντικαταστήσει ως Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος το 2021. Ο Κάστρο Εσπίν ήδη είναι ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους της Κούβας - και από εκείνους που προκαλούν το μεγαλύτερο φόβο. Ακόμη, ο γαμπρός του Ραούλ, Λουίς Αλμπέρτο Ροντρίγκες Λόπεζ-Καγιέχας είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Administracion Empresarial Sociedad Anonima (GAESA), της επιχείρησης με ιδιοκτήτη τον στρατό που ελέγχει το 60% της οικονομίας της Κούβας. Η οικογένεια Κάστρο θα συνεχίζει να ελέγχει τα πράγματα.

Τέλος, τα τελευταία χρόνια οι αρχές της Κούβας, συμπεριλαμβανομένου του Ντίαζ-Κανέλ τονίζουν πέραν κάθε αμφιβολίας ότι το σταλινικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κούβας είναι αδιαπραγμάτευτο. Όσοι προσδοκούν ότι ο νέος Πρόεδρος θα είναι ένας Κουβανός Γκορμπατσώφ θα απογοητευτούν.

Μια ομάδα που μπορεί να πιστοποιήσει τη βιαιότητα του κουβανικού καθεστώτος - και τον βαθμό που η καταστολή των αντιφρονούντων έχει το τελευταίο διάστημα ενταθεί - είναι οι Γυναίκες στα Λευκά. Για μιάμιση δεκαετία, υφίστανται τη βία και την παρανόχληση των κυβερνητικών τραμπούκων επειδή ζητούν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και την εισαγωγή περισσότερων ατομικών και πολιτικών ελευθεριών. Αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση που ενόψει αυτής της ψευδομετάβασης στην Κούβα, το Cato Institute τους απένειμε το Βραβείο Μίλτον Φρίντμαν για την Προαγωγή της Ελευθερίας για το 2018.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει να πιστεύουμε ότι ο αγώνας για την ελευθερία των Γυναικών στα Λευκά θα έχει αίσιο τέλος σύντομα. Η κουβανική δικτατορία θα παραμείνει, απλώς με ένα νεότερο πρόσωπο στα ηνία.

--

*Ο Juan Carlos Hidalgo είναι πολιτικός αναλυτής για την λατινική Αμερική στο Center for Global Liberty and Prosperity.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 18 Δεκεμβρίου και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Cato Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”.

 

Φωτογραφία: AP