Όταν τα ρομπότ συνάντησαν το… ρύζι

Του Γιάννη Παλιούρη

Το να θρέψεις περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα πράγματα γίνονται ακόμα δυσκολότερα αν εκατοντάδες εκατομμύρια από αυτούς τους ανθρώπους εγκαταλείπουν την ύπαιθρο για τα αστικά κέντρα, αφήνοντας πίσω τους απέραντες χέρσες εκτάσεις.

Αυτή είναι η παράπλευρη απώλεια της εκρηκτικής ανάπτυξης που απολαμβάνει η Κίνα τον 21ο αιώνα. Ένα τσουνάμι εσωτερικής μετανάστευσης που μετατρέπει τους αγρότες σε βιομηχανικούς εργάτες, υπονομεύοντας έτσι την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο. Επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» - κυριολεκτικά – η κινεζική κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή ένα επταετές πιλοτικό πρόγραμμα αυτοματοποίησης της αγροτικής παραγωγής με εκτεταμένη χρήση ρομπότ.  

Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί στην επαρχία Jiangsu και περιλαμβάνει αυτόνομους ελκυστήρες (τρακτέρ), σπορείς και συλλέκτες. Πρόκειται για μηχανήματα που χρησιμοποιούνται εδώ και αρκετά χρόνια σε άλλες χώρες αλλά όχι στην Κίνα. Αν όλα πάνε καλά εκατομμύρια μη παραγωγικών, υδροβόρων και πολλές φορές ρυπογόνων εκμεταλλεύσεων στην Κίνα θα μπορούσαν να εκσυγχρονιστούν. Μέχρι τώρα μεγάλο μέρος της αγροτικής παραγωγής στη χώρα, βασίζεται σε μικρά, κατακερματισμένα χωράφια μοντέλο που κρίνεται αναποτελεσματικό επειδή προσφέρει χαμηλές αποδόσεις.

Η αύξηση των εισοδημάτων στην Κίνα και η δημιουργία αστικής τάξης, εκτός από ερήμωση της υπαίθρου έχει οδηγήσει και σε σημαντικά μεγαλύτερη κατανάλωση τροφίμων από ό, τι στο παρελθόν. Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός ότι περίπου το 20% του εδάφους είναι μολυσμένο από βαρέα μέταλλα λόγω της ανεξέλεγκτης βιομηχανικής ανάπτυξης.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η αυτοματοποιημένη γεωργία μετρά τουλάχιστον 16 χρόνια ζωής, από όταν η Deere παρουσίασε το πρώτο τρακτέρ με ενσωματωμένο GPS. Πριν από αυτό, η σπορά συνοδευόταν από απώλεια σπόρων και αυξημένη κατανάλωση καύσιμων: καθώς οι αγρότες έσπειραν σε σειρές ένα χωράφι, αρκετές φορές περνούσαν ξανά από το ίδιο σημείο. Αντίθετα, το σύστημα GPS επιτρέπει σπορά χειρουργικής ακρίβειας.

Σε ό,τι αφορά γενικά τη χρήση ρομποτικών συστημάτων στον αγροτικό τομέα, όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως η Κίνα δεν είναι η μόνη χώρα που κοιτά προς τα εκεί. Η παγκόσμια βιομηχανία ρομποτικών συστημάτων για τη γεωργία ανήλθε σε 4,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2017 και αναμένεται να φτάσει τα 20,42 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το έτος 2025. Η περιοχή της Βόρειας Αμερικής κρατά τα σκήπτρα προς το παρόν αλλά η περιοχή της Ασίας θα γνωρίσει την ταχύτερη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια καθώς Κίνα, Ινδία αλλά και Ιαπωνία επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στην αυτοματοποίηση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, σύμφωνα με σχετικές έρευνες.