ΠΑΣΟΚ

«Η πολιτική μας ζωή στερείται μία συνετή φωνή. Τέτοιες στιγμές καταργούν τις διαφορές», τόνισε ο Κυρ. Μητσοτάκης στο συλλυπητήριο μήνυμά του για την απώλεια του τέως Προέδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου.

Όλοι θεωρούσαν τον περίφημο μήνα του μέλιτος μεταξύ λαού και κυβέρνησης ως κάτι πεπερασμένο, όλοι δήλωναν ότι ήταν λογικό και αναμενόμενο κάποια στιγμή να τελειώσουν οι γλύκες και να αρχίσουν τα προβληματάκια, όταν όμως το είδαν να γίνεται στην πράξη κατ' ευθείαν στραβομουτσούνιασαν. Στους κυβερνητικούς και στους κομματικούς Νεοδημοκράτες αναφέρομαι, έτσι;

Η γραμμή Τσίπρα είναι η πλήρης επαναφορά του ΠΑΣΟΚ, με το μανδύα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι βουλευτές του άλλωστε αναγνωρίζουν ότι πλέον και ο ίδιος έχει αποφασίσει να αφήσει πίσω του τον δήθεν «επαναστάτη» ΣΥΡΙΖΑ. Γράφει ο Αλέξανδρος Διαμάντης.

Διάβασα τον κατάλογο των Τομέων Ευθύνης του Πολιτικού Συμβουλίου της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ (από ονομασίες και τίτλους πάνε καλά). Δώδεκα τομείς έχει και στους εννιά ο Τσίπρας έβαλε πρώην Πασόκους. Πάλι καλά που υπάρχει ένας Δραγασάκης κι ένας Τζανακόπουλος ανάμεσα τους, αλλιώς θα νόμιζα πως διαβάζω τα απομνημονεύματα του συγχωρεμένου του Μαρούδα.

«Εμείς, ούτε υπήρξαμε, ούτε θα γίνουμε ΠΑΣΟΚ» δηλώνει στο liberal.gr η γραμματέας της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Όλγα Γεροβασίλη προσθέτοντας πως «η διαδικασία του μετασχηματισμού μας μέσα από ειλικρινή διάλογο, χωρίς προκαταλήψεις, μας τοποθετεί στο επίκεντρο των κοινωνικών διεργασιών». Συνέντευξη στον Γιάννη Σιδέρη.

Ο χώρος που διακυβεύεται περισσότερο ο περαιτέρω κατακερματισμός λόγω απλής αναλογικής, είναι αυτός που ιστορικά κατείχε το ΠΑΣΟΚ, διότι είναι ο χώρος από τον οποίο προέρχονται οι περισσότεροι που έχουν οδηγηθεί στην αποχή, στην αποστασιοποίηση και θεωρούν ότι πολιτικά και κομματικά είναι άστεγοι, ενώ το ΚΙΝΑΛ δεν τους ελκύει. Γράφει ο Γιάννης Σουλαδάκης.

Από ένα σημείο και μετά δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν ο π.Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είχε δίκιο ή άδικο σε όσα έγραψε στα ΝΕΑ του περασμένου Σαββάτου. Αυτό που μένει είναι ότι για άλλη μια φορά, μια παρέμβαση πρώην Πρωθυπουργού δίχασε τους πολίτες και τους έβαλε να τσακώνονται μεταξύ τους τουλάχιστον επί τριήμερο.

«Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει και επαναστατικό κίνημα» έλεγε ο Λένιν, και αν το παραφράζαμε θα λέγαμε χωρίς θεωρία της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να υπάρξει κεντροαριστερό κόμμα. Αλλά για τον Αλέξη, παρότι πέρασε από την ΚΝΕ, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Αντί να κάνει γρήγορα ένα συνέδριο αυτοκριτικής για τα αίτια της ήττας και να επεξεργαστεί ιδεολογικές θέσεις για το αύριο, άρχισε να μαζεύει τα υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ. Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.

Ο Κώστας Σημίτης δεν κάνει τίποτα τυχαία. Από τον καιρό που ήταν πρωθυπουργός και είχε μανία με τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους τους οποίους κατέγραφε στα περίφημα μπλοκάκια του, κάθε ενέργεια του είχε τον σκοπό της και γινόταν σε χρόνο προσεκτικά επιλεγμένο. Οπότε και το άρθρο που έγραψε στα ΝΕΑ αυτό το Σάββατο εναντίον του Κώστα Καραμανλή, κάποιον στόχο είχε.

Ο Αλέξης στρίβει δεξιά και σφυρίζει αριστερά. Και στην ζωή σημασία έχει πού πηγαίνεις και όχι τι σφυρίζεις. Προχθές, στο Κάραβελ, ο Α.Τσίπρας θέλησε να δώσει μια παράσταση μπροστά σε ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Να επιβεβαιώσει την στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά, αλλά κατά την συνήθη κομμουνιστική πρακτική, αυτήν την στροφή να την επενδύσει με αριστερή φρασεολογία. Μέχρις εδώ, όλα καλά, όλα γραφικά.

Βασικό χαρακτηριστικό του Αλέξη Τσίπρα που δεν τον εγκατέλειψε παρά τις αποτυχίες, είναι η μεγαλαυχία. Κάποτε θα άλλαζε την Ευρώπη, και θα βοηθούσε τους ευρωπαίους εργαζόμενους να ξεσηκωθούν για τα δικαιώματά τους. Χθες είπε «το εγχείρημά μας γίνεται ήδη αντικείμενο συζήτησης στο εξωτερικό». Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.

Ένα θα πω μόνο. Αν το 1980, το 1990 ή το 2000 έλεγαν στον Τζουμάκα (που τότε ήταν μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του Πασοκ και υπουργός) να πάει να μιλήσει στους 120 που έχει μαζέψει σήμερα ο Τσίπρας στο Κάραβελ (με πρωτεργάτη τον Τζουμάκα στην συγκέντρωση τους), ο Στέφανος θα άρχιζε τα μπινελίκια για τα «λιμά» που του μάζεψαν για να του φάνε την ώρα και το πολύ-πολύ να έστελνε κανέναν βοηθό του να τους ξεπετάξει στα γρήγορα.

Η αναπαλαίωση του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά ακάθεκτη. Το ίδιο το κείμενο «καλέσματος» αποπνέει πρωτόλειο παλαιοπασοκισμό. Ωστόσο εκείνο που δεν είναι κατανοητό στην ηγεσία είναι πως η επιχείρηση διεύρυνσης σε στελεχικό δυναμικό έχει αγγίξει τα όριά της, καθώς το διαθέσιμο προς ανακύκλωση είναι το παρηκμασμένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ. Απόδειξη οι «νέοι» 120 στους οποίους θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας το βράδυ της Δευτέρας. Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.

Και ο Γιώργος μίλησε. Αν κατάλαβα καλά, καταχέριασε την Βάρτζελη επειδή πήγε στον Σύριζα. Το ίδιο τον Ραγκούση και την Μαριλίζα κι ας μην κατονόμασε κανένα τους. Υποθέτω ότι τα λόγια του εκτοξεύτηκαν και εναντίον του Χρυσοχοΐδη ή της Μενδώνη. Προσπάθησε να σταθεί στην μέση ανάμεσα σε Τσίπρα και Κυριάκο, αν και οι λεγόμενοι «Γιωργακικοί» προς Σύριζα μεριά πήγαν μαζικά.

Αντιδράσεις συνεχίζει να προκαλεί στον ΣΥΡΙΖΑ το άνοιγμα σε πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ καθώς και η σύνθεση της επιτροπής ανασυγκρότησης με την Νεολαία του Κόμματος να σηκώνει «μπαϊράκι» ειδικά μετά την προσάρτηση… ΠΑΣΠιτών. Την ίδια στιγμή παραδοσιακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αφήνουν αιχμές στοχεύοντας συγκεκριμένα πρόσωπα.

Τη λίστα των σχεδόν 700 ονομάτων για την Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ απαυγάζουν συνδικαλιστικοί αστέρες του παλιού λαϊκιστικού ΠΑΣΟΚ των ΔΕΚΟ. Δίπλα τους γνωστά ονόματα συντρόφων και άλλοι που έθαλλαν στο μεταμοντέρνο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ξεπερασμένο, παρωχημένο... Αποπνέει νοοτροπία δεκαετίας \\'80, όπως και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ. Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.

Την τακτική του ΠΑΣΟΚ του 1981 προσπάθησε να ασκήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσλαμβάνοντας μόνο δικούς του σε επιτελικές θέσεις και σοκάροντας ένα τμήμα της κοινής γνώμης, το οποίο περίμενε από νέους ανθρώπους που δήλωναν «ριζοσπάστες» να μην ακολουθήσουν την πεπατημένη. Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.

Στις νεκρολογίες οι άνθρωποι, κύριε Πρόεδρε, συνηθίζουν να λένε καλά πράγματα για τον (την) εκλιπόντα(-ούσα). Είναι εύκολο να δείχνει κανείς μεγαλόψυχος, την ώρα που ο «απέναντί» δεν μπορεί να τον βλάψει! Αυτά έγραφα και σε μία έκθεση στο σχολείο, σε ηλικία 13 ετών. Τα ίδια λέω και σήμερα! Απόδειξη ότι οι άνθρωποι δεν αδειάζουν τις αποσκευές στο ταξίδι τους. Τις κρατούν καλά σφιγμένες στην αγκαλιά τους και συνήθως τις παίρνουν μαζί τους και στον γνωστό μακρινό προορισμό! Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.

Απορεί κανείς τι μπορεί να σκέφτονται οι σύνεδροι στις συναντήσεις του ΠΑΣΟΚ, όταν οι ομιλητές βρίσκονται στο βήμα. Τι μπορεί επίσης να έχει στον νου του κάθε νέο μέλος του «κινήματος», κάθε φορά που η Φώφη Γεννηματά εξωτερικεύει την «αποφασιστικότητά» της, για να πείσει το ακροατήριο της.

Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θύμιζε την «Βουλή των Λαζάρων», με την οποία κυβέρνησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος από το 1917 μέχρι το 1920, αφού ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος τον είχε οδηγήσει δύο φορές σε παραίτηση και σε διάλυση της Βουλής, τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1915, αρνούμενος να συνταχθεί με την Αντάντ στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο κατά της Γερμανίας, οδηγώντας την χώρα στον εθνικό διχασμό.