ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

Αν αναπαριστούσαμε την παγκόσμια αγορά σαν μια τεράστια λεωφόρο με λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας, όπου προϊόντα, υπηρεσίες, κεφάλαια και άνθρωποι κυκλοφορούν ασταμάτητα μέρα - νύχτα, θα διαπιστώναμε εσχάτως συμφόρηση. Όχι γιατί έχουν πολλαπλασιαστεί οι χρήστες και είναι ανεπαρκείς οι υποδομές, αλλά γιατί παρατηρείται συνωστισμός στις εξόδους… Είναι ολοφάνερο ότι έχουμε εισέλθει στον αστερισμό της απο-παγκοσμιοποίησης.

Η συζήτηση για την τύχη της παγκοσμιοποίησης, αν αυτή πρέπει να ελεγχθεί και να μπουν όρια, κυριαρχεί στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Η περισσότερη ρύθμιση όμως, δηλαδή η αύξηση της παρουσίας του κράτους, μεταφράζεται σε περισσότερες δημόσιες δαπάνες, όπως παρατηρεί στο Liberal ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Η αποχώρηση των επενδυτών και η επιλογή λαϊκιστών πολιτικών από τους εκλογείς, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε χρεοκοπίες και φτώχεια, προβλέπει ο πρώην υπουργός. Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.

Δοκιμάστε να κλείσετε εισιτήρια για μια πτήση, για παράδειγμα, από μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη προς το Πεκίνο ή το Τόκιο. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε ακόμη και πτήση - και αυτό γιατί η Ρωσία έχει κλείσει τον εναέριο χώρο της στις δυτικές αεροπορικές εταιρείες. Μερικές αεροπορικές εταιρείες συνεχίζουν να πετούν, αλλά οι πτήσεις τους διαρκούν πλέον πολλές περισσότερες ώρες. Γράφει η Elisabeth Braw.

Βρισκόμαστε σε πορεία προς έναν πιο πολυπολικό κόσμο, με δεδομένη την άνοδο των αναδυόμενων αγορών, αλλά θα ήταν καταστροφικό αν η παγκόσμια οικονομία κατακερματιζόταν σε ανταγωνιστικά συστήματα με διαφορετικά πρότυπα, δήλωσε κορυφαίος αξιωματούχος του ΔΝΤ.

Με την ταχύτητα με την οποία εκτυλίσσονται τα γεγονότα τον τελευταίο μήνα, μια πλήρης ανάλυση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων που θα έχει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στην παγκόσμια πολιτική ή την οικονομία φαίνεται πρόωρη, ιδιαίτερα δεδομένου του σχετικού σοκ.

Ως απάντηση στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Ρωσία ουσιαστικά σταμάτησε την προμήθεια βασικών πυραυλικών κινητήρων στις ΗΠΑ. Από τη δεκαετία του 1990, η Ρωσία έχει προμηθεύσει 122 κινητήρες RD-180 στις ΗΠΑ με 98 από αυτούς να χρησιμοποιούνται για τη λειτουργία των οχημάτων εκτόξευσης Atlas. Γράφει ο Philipp Lamprecht

Ο πόλεμος στην Ουκρανία οδήγησε ορισμένους ειδικούς να κηρύξουν το τέλος της παγκοσμιοποίησης. Το ακούσαμε αυτό μετά την 11η Σεπτεμβρίου, μετά τη Μεγάλη Ύφεση, μετά τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ/Κίνας και ξανά μετά τον Covid, και καμία από αυτές τις προβλέψεις δεν έχει επιβεβαιωθεί.Γράφει ο Scott Sumner

Η Δύση επιβάλλει ολοένα και πιο αυστηρές κυρώσεις κατά της Ρωσίας στον απόηχο της εισβολής στην Ουκρανία και η Μόσχα εκμεταλλεύεται την οικονομική και εμπορική αλληλεξάρτηση που έχει δημιουργήσει η παγκοσμιοποίηση για να μετατρέψει τις κυρώσεις σε αντίποινα. Ο αποκλεισμός της ρωσικής οικονομίας είναι πρωτοφανής. Κάπως έτσι φτάσαμε στον χθεσινό εκβιασμό του Πούτιν προς τους Ευρωπαίους. Η Ρωσία θα συνεχίσει να προμηθεύει με φυσικό αέριο την Ευρώπη, μόνο που η Gazprom θα πληρώνεται σε ρούβλια.

Για τριάντα χρόνια νοιώθαμε όλοι μας, πολίτες και επιχειρήσεις, βέβαιοι πως αν θέλαμε κάτι, μπορούσαμε να το βρούμε εύκολα και γρήγορα, χωρίς να φοβόμαστε πως θα πληρώσουμε παραπάνω απ' όσο είχαμε προϋπολογίσει. Σχεδόν όλος ο κόσμος έμοιαζε με μία μεγάλη ενιαία αγορά που δούλευε περίπου αρμονικά. Η πανδημία, και τώρα ο πόλεμος Ρωσίας - Ουκρανίας, μας έδειξαν πως η αρμονική συνεργασία δίνει πλέον τη θέση της στον ανταγωνισμό.

Τα προβλήματα που προκάλεσε η πανδημία στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα του πλανήτη και τα σοβαρά ρήγματα στην παγκόσμια οικονομία θα απασχολήσουν τους οικονομολόγους και κοινωνιολόγους για αρκετά χρόνια. Πολλοί επικριτές της παγκοσμιοποίησης θα αναφερθούν στη διαδικασία της μετάδοσης των οικονομικών αναταραχών από τη μια χώρα στην άλλη, λόγω του υψηλού βαθμού διασύνδεσης των παγκόσμιων οικονομιών. Είναι φυσικό και αναπόφευκτο...

Θα έχετε πιθανότατα παρατηρήσει ότι η λέξη «παγκοσμιοποίηση» προκαλεί από πάθη μέχρι και διαμαρτυρίες. Κάποιοι από τους διαμαρτυρόμενους φωνάζουν «Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι!». Κάποιοι άλλοι φωνάζουν «Η παγκοσμιοποίηση προκαλεί την απώλεια του εθνικού πολιτισμού και της εθνικής ταυτότητας». Είναι όμως όντως η παγκοσμιοποίηση επικίνδυνη; Χρειάζεται επιβράδυνση ή ρύθμιση; Γράφει ο Matus Posvanc

Η νέα στοχευμένη μορφή παγκοσμιοποίησης δημιουργεί σταδιακά μεν αλλά με γρήγορους ρυθμούς μία νέα οικονομική γεωγραφία. Στο πλαίσιο αυτό μια χώρα δεν χρειάζεται να οικοδομήσει στο εσωτερικό της ολοκληρωμένη εφοδιαστική αλυσίδα για να είναι διεθνώς ανταγωνιστική. H Ελλάδα εμφανίζει αξιοσημείωτη πρόοδο το τελευταίο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα να επιλέγεται ως στόχος εγκατάστασης στοχευμένων δραστηριοτήτων από ηγετικές στον κλάδο τους εταιρείες.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε ευθέως, προχθές: «Οι Αμερικανοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να πεθαίνουν σε έναν πόλεμο που δεν θέλουν να κάνουν για τον εαυτό τους οι Αφγανοί». Σας αρέσει ή όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα των σύγχρονων διεθνών σχέσεων, της γεω-οικονομίας και της γεωπολιτικής. O σκληρός ρεαλισμός.

Mε την παγκοσμιοποίηση της υγειονομικής κρίσης να έχει σημάνει «τέλος εποχής» και με την πάροδό της, οψέποτε και αν αυτή επέλθει, να σημαίνει την απαρχή μιας άλλης στη διάρκεια της οποίας θα επιταχύνονται οι αλλαγές που ήδη συντελούνται γύρω μας σε όλα τα επίπεδα, το πιθανότερο είναι η κρίση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας να γίνει ενδημική και άρα μόνιμη.

Ο Αμερικανός υπουργός Εμπορίου Γουίλμπους Ρος προέβλεψε τον Ιανουάριο ότι η πανδημία θα επιτάχυνε τον επαναπατρισμό επιχειρήσεων στις ΗΠΑ, ενώ άλλοι πολιτικοί έκαναν λόγο για ευρύτερη αντιστροφή της παγκοσμιοποίησης, καθώς οι επιχειρήσεις αναγκάζονταν να ανασυνταχτούν ώστε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού.

Για να μπορέσεις να κάνεις δουλειά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, θα πρέπει να υπάρχει πολιτική σταθερότητα. Θα πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη στο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον. Μια ιστορία από τη δεκαετία του '30 μπορεί να δώσει μαθήματα στην Ελλάδα του σήμερα.

Δεν είναι ζητούμενο η μαζική μεταφορά της παραγωγής προϊόντων από την Ασία στη Δύση, απαντά ο οικονομολόγος Μιχάλης Γκλεζάκος στους πολέμιους της παγκοσμιοποίησης που θεωρούν ότι η πανδημία φέρνει το τέλος της. Ζητούμενο είναι οι μεγάλες αλλαγές της επόμενης ημέρας να διευθετηθούν μέσα από πολιτικές αποφάσεις. Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.

Δύο πρόσφατες μεγάλες δημοσκοπήσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αποδεικνύοντας ότι η παλιά τάξη πραγμάτων απειλείται, η επιστροφή στον προστατευτισμό ενισχύεται και η αναζήτηση νέων συμμαχιών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Για τη μεγαλύτερη κρίση της εποχής μας κάνει λόγο ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Τζορτζ Σόρος αναφερόμενος στην πανδημία του κορονοϊού και εκτιμώντας παράλληλα ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία όπως τη γνωρίζαμε έχει τελειώσει. 

Ανάμεσα στα πολλά και «θαυμαστά» που διαβάζουμε ως εκτιμήσεις για την μετά την πανδημία εποχή, μας έχουν εντυπωσιάσει ιδιαιτέρως οι προβλέψεις που θέλουν τις κοινωνίες να αναδιπλώνονται και την ιδέα της ομοσπονδίας ως μοντέλο διακυβέρνησης να αποδυναμώνεται περαιτέρω.