Ο διάολος και οι παροχές

Ο διάολος και οι παροχές

Ο μονίμως εξυπνακίζων υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος καθησύχασε το λαό χτες ότι λεφτά υπάρχουν, χρησιμοποιώντας μια πιο brutal λέξη, ίσως για να δείξει πόσο λαϊκός είναι. Που δεν είναι. Αν γίνει καμιά στραβή, είπε, έχουμε και καβάτζα. Για παροχές. Η αλήθεια είναι ότι ο υπουργός, όπως και ο προϊστάμενός του πρωθυπουργός ούτε για το λαό ενδιαφέρονται ούτε καβάτζα έχουν. Και, επιπλέον, η στραβή έχει γίνει.

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Κατ αρχάς, καβάτζα δεν υπάρχει γιατί το απόθεμα δεν είναι από το περίσσευμα, αλλά από το υστέρημα των Ελλήνων. Και γιατί δεν αναπληρώνεται από καμιά άλλη πηγή εκτός από το ξεζούμισμα αυτού του υστερήματος. Αυτός ο δρόμος, ο μόνος που ξέρει ο Ευκλείδης, έχει όριο και τέλος. Και το τέλος της καβάτζας των πολιτών είναι τώρα. Όχι αύριο. Τώρα. Το λίπος κάηκε. Όπως και τα μυαλά των αφαιμαγμένων.

Αφού οι πολίτες δεν έχουν καβάτζα, δεν έχει και ο Ευκλείδης λοιπόν. Για να τελειώνουμε με τις ανοησίες που ξεστομίζουν οι μαθητευόμενοι μάγοι.

Η στραβή, για την οποία μίλησε ο κ Τσακαλώτος, χρησιμοποιώντας τη φτηνή λέξη του καφενείου, δεν είναι μόνο κανένα ατύχημα, καμιά θεομηνία ή καμιά δικαστική καταιγίδα για τις συντάξεις που σφάχτηκαν παράνομα. Ούτε είναι μόνο κανένα εμπάργκο της τρόικας σαν αντίβαρο στην παροχολαγνεία της κυβέρνησης.

Η στραβή έχει γίνει στο χρηματιστήριο. Όπου οι μετοχές των τραπεζών και των εταιριών καταρρέουν εδώ και μια βδομάδα, απαξιώνοντας ακόμα περισσότερο την αξία των ελληνικών επιχειρήσεων. Δυσκολεύοντας έτσι με κάθε τρόπο και τη θέση τους στην ανταγωνιστική αγορά που κινούνται.

Η στραβή έχει γίνει και στα ελληνικά ομόλογα. Που η αξία τους πήρε πάλι την ανηφόρα εδώ και μια βδομάδα, στενεύοντας πάλι τα περιθώρια δανεισμού δημοσίου και τραπεζών.

Η στραβή έχει γίνει και στις λεγόμενες αγορές. Οι οποίες ξαναβλέπουν μπροστά τους την κυβέρνηση του 2015 ή την κυβέρνηση του 2008. Και κουμπώνονται απέναντι στα μελλοντικά ελληνικά ομόλογα.

Ο Ευκλείδης και τ' άλλα παιδιά μπορεί να κάνουν επαναστατική γυμναστική στους δανειστές με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων, αλλά την προηγούμενη φορά που αυταπατήθηκαν με την τρόικα βρέθηκαν να κάνουν push ups στην πλατεία Συντάγματος και να υπογράφουν ένα μνημόνιο εξευτελισμού. Φαίνεται ότι μυαλό δεν έβαλαν.

Έβαλαν, όμως στις τσέπες του κομματικού τους κράτους 31 δις. ευρώ (τρία ΑΕΠ!) από τη φοροεπιδρομή για να ψηφοθηρήσουν. Κι αυτά, τα είχαν και στις αρχές του χρόνου. Με δεδομένη την πλάτη της ευρωκλίκας που τους σιγοντάριζε μέχρι που να καταλάβει κι αυτή ότι έχει να κάνει μ αυτούς που είδε και το 2015. Απαράλλαχτους. Και να καταλάβει μια μέρα ότι δεν τους έφταιγε ο Βαρουφάκης. Ό,τι έπαιζε η ορχήστρα του Τσίπρα, του Τσακαλώτου και των άλλων παιδιών έπαιζε και ο Βαρουφάκης. Απλώς, αυτός την πλήρωσε. Οι άλλοι έγιναν Τσολάκογλου.

Πάμε στο μείζον. Στις παροχές. Θα πρόκειται για σατανική σύμπτωση που η κυβέρνηση θυμήθηκε τους συνταξιούχους πριν από τις ευρωεκλογές, μήνα Μάιο, εκτός Πάσχα και Χριστουγέννων. Και είναι περίεργο που δεν τους θυμήθηκε τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο που ξύλιαζαν από το κρύο, οι πιο πολλοί χωρίς λεφτά όχι για θέρμανση, αλλά ούτε για τα χρειώδη. Αφού είναι πάγιο μετά τα Χριστούγεννα να ακολουθούν οι πιο δύσκολοι οικονομικά μήνες. Ο Ευκλείδης και η κυβέρνηση που είναι κοντά στο λαό δεν το ήξεραν αυτό; Ή μήπως το ξέχασαν στις ζεστές σπιταρόνες τους;

Τι σατανική σύμπτωση να δοθεί ένα εφάπαξ επίδομα ίσο με το 100% έως 30% μιας σύνταξης (προ φόρων, έτσι;) σε 2,5 εκ. πολίτες μια βδομάδα πριν πάνε να ψηφίσουν!

Και τι σύμπτωση να θυμηθεί η κυβέρνηση 2 βδομάδες πριν από τις εκλογές το ΕΚΑΣ που έκοψε, και να αναγγείλει την ανάστασή του! Να αναγγείλει. Όχι να δώσει. Όπως έλεγε και ο αγαπημένος μου εκλιπών συνάδερφος Βίκτωρας Νέτας «από το τάξιμο δεν έχασε ποτέ κανείς».

Αλλά, αν δεν κάνω λάθος, το τάξιμο και οι παροχές προεκλογικά είναι οι ψηφοθηρίες του παλιού πολιτικού συστήματος, που εμείς καταγγέλλαμε και υποσχόμασταν ότι θα το γκρεμίσουμε. Πώς διάολο γινήκαμε ίδιοι και χειρότεροι απ αυτό; Παριστάνοντας μάλιστα ότι είμαστε διαφορετικοί! Ας είναι.

Λεφτά υπήρχαν εδώ και καιρό και διαφημίζονταν από τον Ευκλείδη. Αλλά, πώς διάολο δεν αναγγελλόταν η μείωση της έκτακτης εισφοράς (που λέγαμε ότι θα την καταργήσουμε) και τη θυμηθήκαν τώρα στα ξεκούδουνα, λες και είναι προεκλογική περίοδος.

Και τι σατανική σύμπτωση να ψηφιστεί χτες στη Βουλή η αύξηση του ακατάσχετου ορίου για τους συνεπείς οφειλέτες, ενώ λεφτά υπήρχαν και νωρίτερα. Λεφτά υπήρχαν, συνεπείς οφειλέτες υπήρχαν, εκλογές δεν υπήρχαν σε απόσταση αναπνοής. Λες;

Και πώς έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και οι σχολικές καθαρίστριες που σαπίζουν 9 μήνες το χρόνο με μισθούς πείνας, θα πάρουν αυξήσεις 10% στους μισθούς, αλλά και ένταξή στα βαρέα και ανθυγιεινά, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Την ίδια ώρα ο υπουργός Εσωτερικών Α. Χαρίτσης, με εγκύκλιο, καλεί του δήμους να υπογράψουν άμεσα με τις εργαζόμενες διετείς συμβάσεις και να τους χορηγήσουν είδη ατομικής προστασίας! Τώρα τα θυμήθηκε όλα αυτά η κυβέρνηση! Πριν, πέρναγαν καλά οι καθαρίστριες και ήταν προστατευμένες ατομικά.

Κατά διαολική σύμπτωση κατέβηκε και ο ΦΠΑ στα τρόφιμα από το 24% στο 13% δυο βδομάδες πριν τις εκλογές, ενώ μπορούσε να κατέβει εδώ και μήνες. Για να μην πω ότι μπορούσε να μην αυξηθεί. Αλλά, αν δεν αυξανόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ πώς θα μάζευε λεφτά από το λαό ο Ευκλείδης για να παριστάνει τώρα τον ευεργέτη του λαού.

Αλλά, κατά σύμπτωση, ο πρωθυπουργός ανήγγειλε και τη μείωση του φόρου ενέργειας από το 13% στο 6%. Κι αυτό, με την πάντα κερδοφόρα ΔΕΗ, τιναγμένη οικονομικά στον αέρα, με ζημιές κοντά στο 1 δις ευρώ το 2018 και χρέη 7,5 δις! Εδώ δεν μπορεί να πει κανείς ότι περίμενε η κυβέρνηση να μαζέψει λεφτά για να δώσει ελάφρυνση, όπως λένε τα παπαγαλάκια της για τις άλλες παροχές. Εδώ η κυβέρνηση άφησε το λαό να πληρώσει το air condition και την ηλεκτρική σόμπα για να ζεσταθεί το χειμώνα με τιμές αυξημένες και θυμήθηκε Μάη μήνα να μειώσει το φόρο, λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Εντελώς συμπτωματικά!

Συμπέρασμα: Αν η κυβέρνηση νοιαζόταν για το λαό θα τον ελάφραινε τη στιγμή που χρειαζόταν, κυρίως για τα αδύναμα στρώματα, αφού εδώ και ενάμισυ χρόνο έχει λεφτά με ουρά στα δημόσια ταμεία από τους φόρους. Και θα τους φρόντιζε όλους σιγά σιγά και από λίγα, όσο επέτρεπε το ταμείο. Δεν θα περίμενε να τους θυμηθεί όλους μονοκοπανιά λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Και μάλιστα με παρλαπίπες και ψέματα για μόνιμα μέτρα, την ώρα που είναι ψηφισμένα ως εφ άπαξ!

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν το λαό όπως τα πάντα: Σαν εργαλείο για να ζει το κόμμα και να κυβερνάει. Ο λαός είναι το μέσο για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Δεν είναι αυτοσκοπός. Αν ήταν αυτοσκοπός, ούτε τρίτο μνημόνιο θα υπογραφόταν, ούτε το δημοψήφισμα θα ξεπουλιόταν, ούτε θα επέλεγε η κυβέρνηση τη φοροεπιδρομή αντί της ανάπτυξης που πρότειναν πριν από 2,5 χρόνια οι ευρωπαίοι δανειστές. Γιατί, κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς, η κυβέρνηση επέλεξε τη φοροεπιδρομή. Οι τροϊκανοί πρότειναν μέτρα ανάπτυξης. Η κυβέρνηση αποφάσισε να μαζεύει λεφτά από φόρους.

Είχαμε προφητέψει, ότι η κυβέρνηση φορολογεί για να τα σκορπίσει σε ψηφοθηρία. Και προφητεύουμε τώρα ότι τον Νοέμβριο του 2019 δεν θα έχει μείνει σεντς στα ταμεία από τα πλεονάσματα. Είναι ζήτημα αν θα έχει μείνει και για την αποπληρωμή των δανείων. Γιατί αυτή η κυβέρνηση έχει μία και μόνη νοοτροπία. Αν δεν υπάρχει, δεν έχει λόγο να υπάρχει κανείς.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης