Πώς ο Τσίπρας «αδειάζει» και τον Καραμανλή

Πώς ο Τσίπρας «αδειάζει» και τον Καραμανλή

Του Σάκη Μουμτζή

Ο πρωθυπουργός μόλις πριν από λίγες ημέρες ανακάλυψε πως ο Κώστας Καραμανλής «απέδρασε από την εξουσία». Επί τέσσερα χρόνια δεν τολμούσε ούτε να ψελλίσει το όνομα «Καραμανλής», κάτι που δημιούργησε την εντύπωση πως υπάρχει μια δεξιά συνιστώσα. Και ξαφνικά τον θυμήθηκε.

Γιατί; Τι συνέβη;

Απλούστατα, οι νέες συνθήκες απαιτούν την πλήρη αποστασιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ από την διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου 2004-2009. Και ποιες είναι αυτές οι νέες συνθήκες;

Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με στελέχη του βαθέος ΠΑΣΟΚ, που διακατέχονται από ένα χρόνιο αντιδεξιό σύνδρομο. Δεν γίνεται ο Α. Τσίπρας να επιδιώκει να συνεργαστεί μαζί τους και συγχρόνως να θωπεύει την διακυβέρνηση Καραμανλή.

Άλλωστε, αυτά τα στελέχη του βαθέος και παλαιού ΠΑΣΟΚ μισούν τον Κώστα Καραμανλή και για έναν πρόσθετο λόγο. Γιατί, δια της αποδράσεως του, παρέδωσε την καυτή μνημονιακή πατάτα στον Γ.Α.Παπανδρέου.

Βέβαια, ο Κώστας Καραμανλής έπραξε τότε το σωστό. Όταν διαπίστωσε πως τα ήπια μέτρα του για την οικονομία δεν γινόταν αποδεκτά από τη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και, κυρίως, όταν ο Γ.Α.Παπανδρέου κατέστησε σαφές πως θα προκαλέσει εθνικές εκλογές, αρνούμενος την ανανέωση της προεδρικής θητείας του Κ. Παπούλια, προσέφυγε στις κάλπες στις 4 Οκτωβρίου 2009.

Θα ήταν πολιτικό του λάθος να εφαρμόσει περιοριστική πολιτική και σε τέσσερις μήνες να πάει αναγκαστικά σε εκλογές. Εννοείται πως για ό,τι ακολούθησε η αποκλειστική ευθύνη ανήκει στον Γ.Α.Παπανδρέου.

Θα μπορούσε κάλλιστα να ψηφίσει και το κόμμα του τον Κ. Παπούλια για πρόεδρο της Δημοκρατίας κι έτσι ο Κώστας Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία, έχοντας την διακυβέρνηση του τόπου μέχρι το 2011, να υποστούν τα όσα υπέστη το ΠΑΣΟΚ στην συνέχεια.

Λίγο μυαλό χρειαζόταν, δεδομένου πως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ γνώριζε από τον Ιανουάριο του 2009 την κατάσταση της οικονομίας της Ελλάδος, όταν συναντήθηκε με τον Στρος Καν.

Σήμερα, που οι ανάγκες του Α.Τσίπρα άλλαξαν, άλλαξε και η συμπεριφορά του απέναντι στον Κώστα Καραμανλή. Και θα υπάρξει συνέχεια σε αυτήν την κριτική αντιμετώπιση της πενταετίας 2004-2009.

Και όλοι οι παλιοί συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, που ήταν θαυμαστές του «μικρού», όπως αποκαλούσαν με περισσή οικειότητα τον Τσίπρα, τι θα κάνουν; Μένουν ξεκρέμαστοι.

Αυτό ουδόλως ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό, καθώς είναι αμελητέα πολιτικά μεγέθη. Ο φυσικός του χώρος, μετά την μετάλλαξη του γίνεται η Κεντροαριστερά. Σε πρώτη φάση με μιαν αμυντική πολιτική και σε δεύτερη φάση να περάσει στην επίθεση.

Δηλαδή, τώρα επιδιώκει να μην έχει σημαντικές διαρροές προς το ΚΙΝΑΛ και στην συνέχεια, εφ'' όσον αυτός ο στόχος επιτευχθεί, να προχωρήσει από θέση ισχύος σε πρόταση συνεργασίας.

Απαραίτητη προϋπόθεση γι΄αυτόν τον σχεδιασμό είναι η ρήξη με τον Κώστα Καραμανλή που, όπως προανέφερα, αποτελεί το κόκκινο πανί για τους παλαιοπασόκους.

Έχει γραφεί κατ΄ επανάληψη πως ο Α.Τσίπρας δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Με την ίδια ευκολία που κάλυπτε με απόλυτη σιωπή τα πεπραγμένα του Κώστα Καραμανλή, με την ίδια ευκολία μπορεί σήμερα να τα καταγγείλει.

Μέχρι να φύγουν από την εξουσία θα δούμε πολλά.