Οι χιλιάδες που μπήκαν στο προφίλ της ΠτΔ Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο Facebook την ίδια ημέρα και έγραφαν υπέρ του αιτήματος Κουφοντίνα, ζητώντας την παρέμβαση της Προέδρου, δεν ήταν από μια ξαφνική μαζική αφύπνιση.
Παραπέμπουν σε ένα κέντρο που τους συντόνισε και που σαφώς δεν είναι οι κάποιοι αντιεξουσιαστές και οι λίγοι του φαν κλαμπ του Κουφοντίνα που τον περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες έξω από τον Κορυδαλλό.
Τα επιχειρήματα πανομοιότυπα, η δημοκρατία δεν εκδικείται, η προεδρικής σας θητεία να μη στιγματιστεί από τον θάνατο ενός απεργού πείνας, κινδυνεύουν οι αξίες της δημοκρατίας, ακόμα και ή ίδια η δημοκρατία, εάν ο Κουφοντίνας πεθάνει.
Δεν έχει καν σημασία το γεγονός ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν δύναται να παρέμβει στο θέμα. Η μόνη παρέμβαση που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν να του δώσει χάρη εάν ο Κουφοντίνας την αιτούταν, ακολουθώντας την προβλεπόμενη διαδικασία (Συμβούλιο Χαρίτων). Αλλά αυτό προϋποθέτει μεταμέλεια και αποκήρυξη των εγκλημάτων του, κάτι που δεν υφίσταται. (Κάτι ανάλογο είχε συμβεί, εάν δεν μας απατά η μνήμη μας, με το αίτημα της οικογενείας του δικτάτορα Παπαδόπουλου, να αποφυλακισθεί λόγω σπάνιας ασθένειας. Ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος απαίτησε αποκήρυξη της 21η Απριλίου, ο δικτάτορας δεν ανταποκρίθηκε, και παρέμεινε στη φυλακή).
Μόνιμη επωδός των ευσυγκίνητων της δημοκρατίας να επικρατήσει το κράτος δικαίου.
Δεν έχει σημασία αν τα νομικά θέματα που ορίζουν το κράτος δικαίου απαιτούν κάποια γνώση. Ούτε αν υπάρχουν νομικά επιχειρήματα ότι ακριβώς η υποχώρηση στον εκβιασμό Κουφοντίνα, καταργεί το κράτος δικαίου. Δεν έχει σημασία αν σύμφωνα με έγκριτους νομικούς, η αναγκαστική σίτιση δεν είναι βασανιστήριο, και δεν υφίσταται κανόνας δικαίου που να την απαγορεύει. Αντιθέτως προβλέπεται, υπό όρους, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) .
Σημασία έχει η παπαγαλία της επίκλησης περί του κράτους δικαίου. Έστω και αν δεν γνωρίζουν την έννοια, όχι από νομικά βιβλία, αλλά ούτε καν…από την Αγωγή του Πολίτη. Έλκει ως φράση. Του δίνουν το περιεχόμενο που θέλουν, και στην προκειμένη περίπτωση αυτό είναι «να εφαρμοστεί ο νόμος για να μη χαθεί ένας άνθρωπος». Στο όνομα του κράτους δικαίου πάντα, χωρίς να τους έχει κατ’ ελάχιστον προβληματίσει αν ο τρόπος που διεκδικεί το αίτημά του, αντιστρατεύεται το κράτος δικαίου και διεκδικεί να το καταργήσει!
Δεν έχει επίσης σημασία αν οι νομικοί ερίζουν για το νόμιμο του αιτήματος του Κουφοντίνα να επιστρέψει στον Κορυδαλλό. Υπάρχει ισχυρή άποψη ότι η μεταφορά στον Δομοκό ανταποκρίνεται πλήρως στο πνεύμα του νόμου.
Σημασία έχει ότι την άποψη περί παραβίασης του νόμου την υποστηρίζουν αριστεροί νομικοί, άρα για τους ευσυγκίνητους της Δημοκρατίας, η γνώμη τους αποτελεί τη μοναδική, απόλυτη αλήθεια.
Οι ευσυγκίνητοι της Δημοκρατίας ευελπιστούν να αποτελέσουν κίνημα. Όχι δεν θα καεί η Αθήνα εάν πεθάνει ο Κουφοντίνας. Ένας δολοφόνος 11 ανθρώπων (ναι για πολιτικούς λόγους), που μόνος του αποφάσισε να αυτοκτονήσει μαρτυρικά (αναμφίβολα είναι μαρτυρικός ο τρόπος που επέλεξε), προκειμένου να μείνει το όνομά του μνήμη, παρακαταθήκη, σημείο αναφοράς, και έμπνευσης, δεν είναι ο δεκαεξάχρονος Αλέξανδρος που έφυγε από τις σφαίρες ενός αστυνομικού. Δεν θα παρακινήσει πολλούς σε διαδηλώσεις ή εξτρεμισμούς.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα αγγίξει συγκινησιακά αρκετό κόσμο, ειδικά νέους ανθρώπους, οι οποίοι κάλλιστα μπορούν να ενστερνιστούν τα «οργισμένα» συνθήματα ότι το κράτος δολοφονεί, ότι η Δημοκρατία δολοφονεί, και φυσικά ότι η Δεξιά δολοφονεί.
Η υπεράσπιση Κουφοντίνα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σαφώς δεν ξεκίνησε από τη αγωνία τους για τα ανθρώπινα δικαιώματά του που πλήττονται. Δεν θα το έκαναν για τον Κασιδιάρη. Ξεκίνησε από την γνωστή άποψη, ότι η 17 Ν νοιαζόταν για τον άνθρωπο – η οποία ως πολιτική άποψη δεν είναι προς πυράν.
Στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επένδυσε πολιτικά. Ωστόσο τώρα βλέπει ότι ευρύτερα νεανικά στρώματα τείνουν ευήκοον ους στην ανθρωπιστική πλευρά της υπόθεσης, στο «να μην πεθάνει ένας άνθρωπος». Γι’ αυτό και επενδύει στον συναισθηματισμό (στην απώλεια μιας ζωής), και θα την αξιοποιήσει στο μέλλον. Θα δημιουργήσει κλίμα, ειδικά στην προεκλογική περίοδο, εξαπολύοντας μύδρους κατά της ανάλγητης Δεξιάς κυβέρνησης που δολοφόνησε έναν άνθρωπο, ο οποίος τι έκανε; Έχασε τη ζωή του απαιτώντας την εφαρμογή του νόμου!
Θα το αντέξει η κυβέρνηση; Και την συμφέρει;
