Του Απ. Σκουμπούρη
Οξύτατη κριτική στην κυβέρνηση άσκησε ο πρόεδρος της Δράσης Θ. Σκυλακάκης μιλώντας στο 4ο Συνέδριο του κόμματος που πραγματοποιείται σήμερα και αύριο (Κυριακή) στην Αθήνα.
Μετά το νέο μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας θα υπάρξει, είπε, ο πολιτικός χρόνος για να διαμορφωθούν ευρύτερες συσπειρώσεις και συμμαχίες των δυνάμεων αυτών. Χρόνος όμως που δεν περισσεύει. Γιατί όσο περισσότερο παραμένει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, τόσο μεγαλύτερη ζημιά θα προκαλεί στη χώρα. Θα προκαλεί ζημιά όχι μόνο γιατί είναι εκ κατασκευής «ζημιάρα».
Ηθελημένα ή άθελά του, δολοφονώντας κάθε κίνητρο που οδηγεί στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη, ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί ολοταχώς στη μόνιμη φτωχοποίηση και τελικά προλεταριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Όταν όσο πιο πολύ δουλεύεις τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Μην χαλάς την πιάτσα στους τεμπέληδες.
Όταν όσο πιο εντάξει είσαι στις υποχρεώσεις σου (φορολογικές και δανειακές), τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, τότε το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Μην χαλάς την πιάτσα στους μπαταχτσήδες. Όταν όσο πιο πολύ επενδύεις, τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Μην χαλάς την πιάτσα στους ανεπρόκοπους. Γίνε και εσύ ένας από αυτούς. Μάθε να ζεις χωρίς ελπίδα και χωρίς προοπτική. Μάθε να μισείς και να φθονείς όσους τα καταφέρνουν. Τα γραφεία, όπως λέει ο κ. Τσίπρας είναι γαλέρα, η καριέρα -κατά Καρανίκα- είναι χολέρα. Τα δανεικά κι αγύριστα είναι η ιδεολογία, όχι η δουλειά και η δημιουργία.
Τόνισε δε πως, η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι φαινόμενο αποκομμένο. Είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας ολόκληρης νοοτροπίας, που κυριάρχησε στη μεταπολίτευση και τελικά κατέστρεψε τη χώρα.
Η χρεοκοπημένη «διεκδικητική» Ελλάδα της αριστεράς, λόγω της μαρξιστικής ιδεοληψίας της και της απέχθειάς πολλών εκ των μελών της, απέναντι στην επιχειρηματικότητα, δεν σέβεται ούτε τη δουλειά ούτε τα χρήματα όσων παράγουν. Όσο διαδραματίζει ως κυβέρνηση ή ως νοοτροπία καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα, η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να βγει από την παγίδα της στασιμο-χρεοκοπίας. Δεν πάει να υπογράψει όχι 4 αλλά 134 μνημόνια, όλα θα αποτυγχάνουν, όσο η «διεκδίκηση» αντί να έπεται, προηγείται και προτάσσεται σε σχέση με την παραγωγή και τη δημιουργία.
Για το τι πρέπει να κάνει η επόμενη κυβέρνηση, ο κ. Σκυλακάκης είπε ότι πρέπει να κάνει εξ αρχής και νέα ασφαλιστική και νέα φορολογική μεταρρύθμιση. Όταν η τρόικα -όπως κάθε γραφειοκρατικός μηχανισμός που τα έχει κάνει μαντάρα- θα αντιδράσει, πρέπει να είναι έτοιμη να προτείνει τις περικοπές δαπανών που θα αντισταθμίσουν τη μείωση των φόρων και των εισφορών. Οι περικοπές αυτές, με τη λογική του ανάποδου κόφτη, δεν είναι ανάγκη όλες να υλοποιηθούν. Μέσα σε λίγους μήνες η αντιστροφή του κλίματος μπορεί να τις καταστήσει ανενεργές. Φτάνει να υπάρχει τόλμη, αποφασιστικότητα και διάθεση για μια πραγματικά φιλελεύθερη πολιτική. Αρκετά πια με τους σοσιαλδημοκράτες οικονομολόγους. Στην Ελλάδα απέτυχαν καταστροφικά.
Έφερε μάλιστα μερικά παραδείγματα τολμηρών φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων:
* Οι νέες επενδύσεις που θα γίνουν την επόμενη τετραετία πρέπει να έχουν ελάχιστη, σχεδόν μηδενική φορολογία, για μια τουλάχιστον δεκαετία. Κι η χώρα να εγγυηθεί αξιόπιστα ότι τόσο η νομοθεσία της, όσο και η φορολογία των επενδύσεων και των μερισμάτων δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ξαναθυμίζω, είμαστε η χώρα με τις μικρότερες επενδύσεις και την μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη. Εμείς παρακαλάμε τους επενδυτές, όχι οι επενδυτές εμάς.
*Όσοι κάνουν επενδύσεις πρέπει να έχουν μηδενική προκαταβολή φόρου εισοδήματος. Με τον τρόπο αυτό δίνουμε ρευστότητα στους επιτυχημένους, με μηδενικό διαχειριστικό κόστος, μηδενική καθυστέρηση και χωρίς τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά των αξιοθρήνητων αναπτυξιακών νόμων.
*Η μείωση του κράτους δεν μπορεί να έχει ως κύριο εργαλείο την περικοπή των δαπανών. Για να διαμορφωθεί μια ευρεία στρατηγική συμμαχία που θα εξασφαλίσει ότι θα ακολουθούμε τη σωστή πολιτική για πολλά χρόνια, πρέπει τα βασικά εργαλεία να είναι ταχύτερη ανάπτυξη, αύξηση των δαπανών στο ένα τρίτο της αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ και διαρκής μείωση των φόρων για μια ολόκληρη δεκαετία, που θα ανατροφοδοτεί την αναπτυξιακή διαδικασία.
*Σε ό,τι αφορά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση η δική μου γνώμη, τα στελέχη της Δράσης την ξέρετε, είναι η εφαρμογή του σουηδικού συστήματος της νοητής κεφαλαιοποίησης, που προτείναμε ως Φιλελεύθεροι το 2001. Εθνική σύνταξη από τη γενική φορολογία και μετά ό,τι βάζεις παίρνεις. Με ένα λογικό επιτόκιο και με το σύστημα των ατομικών λογαριασμών που κανείς, ούτε το κράτος, δεν μπορεί να πειράξει, αφού τα δικαιώματά σου αυτά θα έχουν τη μορφή όχι ασφαλιστικών αλλά ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων. Ένα σύστημα που πρέπει να εφαρμοστεί και απολογιστικά -με πρόνοιες για τη μη βίαιη αλλαγή της ζωής των ήδη συνταξιούχων. Δίκαιο, καθαρό, που αφήνει και τη δυνατότητα, προϊόντος του χρόνου, να πάμε σε ένα αμιγώς κεφαλαιοποιητικό σύστημα αν η κοινωνία το επιλέξει.
Ταυτόχρονα η βασική δουλειά της κυβέρνησης -πέραν της προώθησης των επενδύσεων, της επιχειρηματικότητας και της εξωστρέφειας- πρέπει να είναι η αναμόρφωση του ελληνικού κράτους. Προς τρείς κατευθύνσεις:
Ιδιωτικοποιήσεις και μεταφορά δραστηριοτήτων (outsourcing), όπου κράτος δεν έχει λόγο να δραστηριοποιείται.
Ηλεκτρονική διακυβέρνηση παντού, που θα αυξήσει δραματικά την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών και θα μειώσει τον αριθμό των υπαλλήλων που είναι αναγκαίοι για να εξυπηρετείται ο πολίτης. Σε συνδυασμό με μια σοβαρή αξιολόγηση και μια συστηματική έρευνα των πιο χυδαίων παρανομιών, αυτό αναπόφευκτα θα οδηγήσει και σε απομάκρυνση κάποιων υπαλλήλων. Το όφελος από τις περικοπές αυτές σε προσωπικό πρέπει κατά τη γνώμη μου να επιστρέψει όλο στους υπαλλήλους που κάνουν καλά τη δουλειά τους, των οποίων οι μισθοί πρέπει να αυξηθούν σημαντικά. Αν θέλουμε να έχουμε απαιτήσεις πρέπει να πληρώνουμε καλά.
Δραστική μείωση του όγκου και της πολυπλοκότητας της νομοθεσίας. Η χώρα έχει μερικά εκατομμύρια σελίδες νόμους (νόμοι, διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις κ.λπ.). Κανείς δεν τους τηρεί. Είναι πηγή γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Πρόκειται για μια νομοθετική διάρροια, που δεν είναι απλώς περιττή, είναι υπονομευτική των λειτουργιών του ίδιου του κράτους. Γιατί εξασφαλίζει ότι όλοι οι Έλληνες είναι παράνομοι και συνεπώς το κράτος δεν είναι εκεί για να τηρεί τους νόμους αλλά για να πουλάει προστασία στους παράνομους πολίτες. Το κράτος νταβατζής πρέπει να τελειώσει. Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει κατά τη γνώμη μου να καταργήσει σε όγκο τα 4/5 των πάσης φύσεως νομοθετικών κειμένων. Πρόκειται για σεισάχθεια που θα απελευθερώσει όχι μόνο τον πολίτη, αλλά και το ίδιο το κράτος από το άγος της διαρκούς παρανομίας και της χωρίς τέλος συναλλαγής.
Καταλήγοντας τόνισε πως "η οργή και η αγανάκτηση παρήγαγαν πολιτικά εγκληματικά ή επικίνδυνα και αυτοκαταστροφικά, ή τραγελαφικά μορφώματα. Παρήγαγαν μαζική αποχή και παραίτηση από την πολιτική διαδικασία. Παρήγαγαν την κυριαρχία στην πολιτική ζωή και στα ΜΜΕ, κεκρακτών και ανοήτων, που βασικό τους προσόν είναι να παριστάνουν τους πολιτικούς διασκεδαστές που αναπαράγουν ως ρολίστες την "λαϊκή οργή και αγανάκτηση", εμποδίζοντας κάθε σοβαρό και ορθολογικό δημόσιο διάλογο".
Προσωπικά παρέμεινα στην πολιτική ζωή χωρίς να συμβιβαστώ με τον παραλογισμό και την κοροϊδία, πεπεισμένος ότι οι συμπολίτες μου θα αναζητήσουν κάποτε ορθολογικά την έξοδο από την κρίση. Το πλήρωσα, αλλά όπως λένε όσοι με ξέρουν καλά, είμαι αγύριστο κεφάλι. Γι' αυτό και επιμένω να είμαι ενεργός πολιτικά θυσιάζοντας από το υστέρημα του χρόνου μου, κάνοντας ταυτόχρονα πολλαπλές δραστηριότητες στον ιδιωτικό τομέα και με τρόπο συναισθηματικά εξουθενωτικό. Το ίδιο και οι σύντροφοί μου στη Δράση, που με ηρωική υπομονή και επιμονή συνεχίζουν αταλάντευτα να εκπέμπουν το απλό λογικό μήνυμα που αποτελεί και τη μόνη διέξοδο:
Το σπάταλο κράτος χρεοκόπησε και μας κατέστρεψε. Αν δεν μειώσουμε τις δαπάνες του και τους φόρους η καταστροφή θα συνεχίζεται, επεσήμανε ο κ. Σκυλακάκης.
Εγκώμια για Στέφανο Μάνο
«Ο Στεφανος Μάνος, ο ιδρυτής της Δράσης είναι ένας σπάνιος πολιτικός, που αδικήθηκε όσο ίσως κανένας άλλος στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Γιατί ενώ από πολύ νέος απέδειξε έμπρακτα μοναδική ικανότητα προσφοράς έργου, καινοτόμου και αποτελεσματικού, το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης -με την εξαίρεση του Κων/νου Καραμανλή, του Γεωργίου Ράλλη και του Κων/νου Μητσοτάκη- προτίμησε να τον αφήσει επί δεκαετίες εκτός κυβερνητικού έργου». Με αυτές τις φράσεις ο νυν πρόεδρος της Δράσης Θοδωρος Σκυλακάκης απένειμε τα εύσημα και το σεβασμό του προς τον ιδρυτή του κόμματος Στέφανο Μάνο, στη σημερινή ομιλία του στο 4ο Συνέδριο της παράταξης.
«Η φωνή του ενοχλούσε» συμπλήρωσε ο κ. Σκυλακάκης για τον κ. Μάνο καταχειροκροτούμενος.
«Ήταν βλέπετε η εποχή που η αλήθεια δεν ήταν της μόδας γιατί δεν ήταν «επικοινωνιακή». Ήταν η εποχή που τα πραγματικά προβλήματα δεν λύνονταν αλλά σκεπάζονταν με κουβάδες φρέσκο χρήμα από τα δεκάδες δις δανεικά που έμπαιναν κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Ήταν η εποχή που ο πολίτης ήταν πελάτης, ο φοροφυγάς άρχοντας, ο κρατικοδίαιτος μάγκας κι ο εργατικός, ο δημιουργικός, ο έντιμος, ο συνεπής, κορόιδο και δακτυλοδεικτούμενος.
Αυτή ήταν η Ελλάδα που δεν έβρισκε που να χωρέσει τον Στέφανο Μάνο», τόνισε ο κ. Σκυλακάκης
αναφερόμενος με θερμά λόγια στο Ποτάμι και το Στ. Θεοδωράκη, χαρακτηρίζοντας «πολύ σημαντική τη νίκη του και το ότι κατάφερε και μπήκε στη Βουλή.
«Είναι ο πρώτος αρχηγός κόμματος που τόλμησε να γκρεμίσει τον αόρατο και παράλογο τοίχο που είχε στηθεί στο κέντρο του πολιτικού φάσματος και χώριζε τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις με κριτήρια μετεμφυλιακά και αταβιστικά.
Ο Σταύρος, παρά τις άδικες και συκοφαντικές επιθέσεις που δέχθηκε, στάθηκε όρθιος και πέτυχε να βάλει το Ποτάμι στην Ευρωβουλή και στη Βουλή, σε τρεις διαδοχικές και εφιαλτικά δύσκολες εκλογικές αναμετρήσεις. Ήταν άθλος πραγματικός -ρωτήστε με κι εμένα που έχω βιωματική εμπειρία των δυσκολιών- και πιστεύω ότι έχει μπροστά του, ο ίδιος και το Ποτάμι, χρόνια σημαντικού έργου και προσφοράς», τόνισε ο πρόεδρος της Δράσης.
Θερμά λόγια για Κυριάκο
Με ιδιαιτερα θερμά λόγια μίλησε και για τον Κ. Μητσοτάκη ο κ. Σκυλακάκης, χαρακτηρίζοντας «τεράστιας πολιτικής σημασίας τη νίκη του στη μάχη για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Μια αναμέτρηση που κέρδισε επιδεικνύοντας ικανότητες που όλοι -φίλοι και αντίπαλοι- είχαν ως τότε υποτιμήσει. Σταθερότητα, μεθοδικότητα, στρατηγική σκέψη, αποφασιστικότητα, καθαρό και ρεαλιστικό λόγο, χαλκέντερη αγωνιστικότητα και την ικανότητα να συγκινεί και να κινητοποιεί απλούς πολίτες, προπαντός φιλελεύθερους, που με την συμμετοχή τους ανέτρεψαν τους συσχετισμούς, κατεδάφισαν τους μηχανισμούς και ανέδειξαν έναν πολιτικό με καθαρό μεταρρυθμιστικό πρόσημο στην ηγεσία του μεγαλύτερου σήμερα κόμματος στη χώρα.
Η νίκη του ήταν εξαιρετικά σημαντική γιατί σηματοδότησε τη δυνατότητα να υπάρξει μια πραγματικά διαφορετική εναλλακτική λύση στην καταστροφική διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Μια εναλλακτική λύση που κατά τη γνώμη μου μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχαν οι κυβερνήσεις των μνημονίων. Φτάνει να συσπειρωθεί γύρω από την επόμενη κυβέρνηση το μεγαλύτερο δυνατό εύρος μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, που βρίσκονται σήμερα διασκορπισμένες σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό.
