«Περίεργες» διαστάσεις παίρνει η άφιξη του ΥΠΕΞ Βενεζουέλας στην Αθήνα

«Περίεργες» διαστάσεις παίρνει η άφιξη του ΥΠΕΞ Βενεζουέλας στην Αθήνα

Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Τυχαίο γεγονός ή μήπως όχι; Αντί να κοπάσει, μεγαλύτερες διαστάσεις λαμβάνει καθημερινά για την κυβέρνηση το θέμα με την προσγείωση του κυβερνητικού αεροσκάφους της Βενεζουέλας στο αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Σε μία περίοδο που ο Νικολάς Μαδούρο βρίσκεται στα “μαύρα κατάστιχα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα της άφιξης του αεροπλάνου, στο οποίο επέβαινε τελικά ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μοιάζει να είναι έτοιμο να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον κ.Τσίπρα.

Όπως όλα δείχνουν και σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση επιχείρησε να αποσιωπήσει την σημασία του θέματος, κάτι που αποτυπώθηκε στην πρώτη αντίδρασή της, η οποία ήταν απολύτως απαξιωτική. Σε όλο αυτό το παζλ των περίεργων γεγονότων, ήρθε να προστεθεί μία καταγγελία του Δημήτρη Καμμένου, η οποία αναμφίβολα χρήζει διερεύνησης. Ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής μιλώντας στον ΣΚΑΙ ισχυρίστηκε πως η οικογένεια του υπουργού εξωτερικών της Βενεζουέλα έμεινε στην Ελλάδα μετά την στάση του κυβερνητικού αεροσκάφους.

«Για τη Βενεζουέλα έχω πληροφόρηση ότι έμεινε εδώ η οικογένεια του υπουργού Εξωτερικών. Ήτανε και η οικογένεια του στην Ελλάδα, για να δούμε μήπως έμεινε εδώ. Μπράβο στον ΣΥΡΙΖΑ. Εύγε. Έτσι έχω μάθει. Είναι εδώ, έμεινε» τόνισε ο κ. Καμμένος.

Προφανώς και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο κ. Καμμένος έχει εκ προοιμίου δίκιο, όμως μία τέτοια δημόσια θέση από έναν βουλευτή του κοινοβουλίου θα πρέπει να αναζητηθεί το αν έχει βάση ή όχι. Στην περίπτωση πάντως που τα όσα υποστήριξε ο πρώην υπουργός είναι αλήθεια, τότε η όλη υπόθεση ασφαλώς και λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με νέα ερωτήματα να γεννιούνται.

Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή μόνο καλό δεν κάνει στο προφίλ της κυβέρνησης Τσίπρα στον ευρωπαϊκό χάρτη και όχι μόνο. Ήδη από τις αρχές του χρόνου καταγράφονται αναταράξεις αναφορικά με την στάση του κ. Τσίπρα η οποία ερμηνεύεται από πολλούς εντός και εκτός Ελλάδας ως στήριξη στον Νικολάς Μαδούρο.

Οι αναταράξεις αυτές μάλιστα εκφράζονται σε διάφορα επίπεδα. Ενδεικτική του κλίματος που διαμορφώνεται εντός της ΕΕ για τον κ. Τσίπρα, με αφορμή την αντιμετώπιση του καθεστώτος Μαδούρο, ήταν η δριμεία επίθεση της βρετανικής εφημερίδας Independent, στα τέλη Ιανουαρίου.

«Τι στο καλό συνέβη στην ελληνική παράδοση αλληλεγγύης στη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα; Γιατί η Ελλάδα, μια ευρωπαϊκή χώρα που έζησε από το 1967 έως το 1974 υπό μια αχρεία, ωμή, διεφθαρμένη, υποστηριζόμενη από τη δεξιά στρατιωτική χούντα, στέλνει μήνυμα υποστήριξης σε μια αχρεία, διεφθαρμένη, υποστηριζόμενη από τον στρατό δικτατορία στη Βενεζουέλα;» ανέφερε ο Ντένις ΜακΣέιν, πρώην υπουργός Ευρωπαϊκών και Λατινοαμερικανικών Υποθέσεων στην κυβέρνηση Μπλερ, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας.

Η στάση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης έχει προκαλέσει και την αντίδραση της μεγαλύτερης ευρωομάδας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Ήδη καταγράφονται έντονες διαφωνίες στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπου στελέχη του αφήνουν να εννοηθεί ότι ένας πρωθυπουργός που στηρίξει έστω και εμμέσως το καθεστώς της Βενεζουέλας δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για το νόμπελ Ειρήνης.

Όποια λοιπόν και αν είναι η εξέλιξη της υπόθεσης με το κυβερνητικό αεροσκάφος της Βενεζουέλας, το πολιτικό συμπέρασμα είναι ένα: Ο κ. Τσίπρας αδυνατεί να καθορίσει την ατζέντα στο δημόσιο διάλογο, αποδεικνύοντας ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει...