Ο Παύλος Πολάκης πετάει στην αρένα «το κοριτσάκι»

Ο Παύλος Πολάκης πετάει στην αρένα «το κοριτσάκι»

Της Κατερίνας Οικονομάκου

Από όσο θυμάμαι ο Παύλος Πολάκης δεν κάνει διακρίσεις στη βάση του φύλου. Στα χρόνια που είναι παρών στην πολιτική ζωή της χώρας έχει μοιράσει τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς, τις προσβολές, τα ειρωνικά σχόλια, τον απειλητικό τόνο, τα κεφαλαία και τα σημεία στίξης ακριβοδίκαια ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Ακριβοδίκαια και με γενναιοδωρία ασυνήθιστη, ακόμη και για τα δεδομένα μιας κοινωνίας που δεν είναι άμαθη σε δημόσια πρόσωπα τα οποία δείχνουν μια προτίμηση στην αγοραία γλώσσα. Αλλά στην πρόσφατη ανάρτησή του στο FB, όπου επιτίθεται στην Εθνική Συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, χρησιμοποιεί λόγο που υποτιμά και περιφρονεί το γυναικείο φύλο. Οι χαρακτηρισμοί που ο Παύλος Πολάκης χρησιμοποιεί εναντίον της Ειρήνης Αγαπηδάκη αποτελούν απόδειξη της άνεσης με την οποία οι φορείς της εξουσίας υιοθετούν επιθετικά σεξιστικό λόγο.

Δεν είναι μέσα στις προθέσεις μου να υπερασπιστώ την Εθνική Συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Είμαι της γνώμης ότι η Ειρήνη Αγαπηδάκη δεν έχει ανάγκη υπεράσπισης από μια δημοσιογράφο. Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο με τον οποίο θα την είχε ανάγκη μια γυναίκα η οποία δεν έχει μια ολόκληρη κυβέρνηση να τη στηρίζει. Η κ. Αγαπηδάκη, μαζί με το τεράστιο έργο που ανέλαβε να φέρει σε πέρας, απέκτησε και ένα μερίδιο εξουσίας που από τη μια λειτουργεί σαν ασπίδα, από την άλλη την καθιστά θεμιτό στόχο κριτικής. Προφανώς, όμως, η κριτική δεν μπορεί να προηγείται των έργων της.

Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό που έκανε ο κ. Πολάκης ήταν να της επιτεθεί απαντώντας σε ανάρτηση που είχε κάνει η κ. Αγαπηδάκη πριν από δύο χρόνια. Ήταν μια ανάρτηση που ο κ. Πολάκης θεώρησε προσβλητική προς το πρόσωπό του. Όσο άκομψο και αν ήταν, κατά τη δική μου γνώμη, εκείνο το σχόλιο του 2017, ο βουλευτής Χανίων δεν έχει κανένα δικαίωμα να την εγκαλεί. Δεν ήταν δημόσιο πρόσωπο η κ. Αγαπηδάκη όταν έγραφε εκείνο το σχόλιο. Η σχέση ισχύος ανάμεσα στους δυο ήταν διαφορετική. Οι πολίτες είθισται να σχολιάζουν όπως θέλουν τους υπουργούς. Το αντίστροφο είναι ενδεικτικό αυταρχικής αντίληψης της εξουσίας.

Όλα αυτά θα ήταν λεπτομέρειες που δεν θα συζητούσαμε, αν στο πρόσωπο της Εθνικής Συντονίστριας δεν έπαιρνε η μπάλα τις γυναίκες, γενικώς. Στην ανάρτησή του ο κ. Πολάκης αναφέρεται σε “κοριτσάκι που ανέλαβε συντονιστής για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα με αρκετά χιλιάρικα το μήνα”. Τα “κοριτσάκια” είναι ανίκανα για σοβαρές δουλειές. Τα “κοριτσάκια” δεν αξίζουν υψηλές αμοιβές. Τα “κοριτσάκια” δεν είναι να τα παίρνεις στα σοβαρά. Χαρακτηρίζοντας μια γυναίκα “κοριτσάκι”, ο πρώην υπουργός αποκαλύπτει πώς βλέπει τις γυναίκες. Έστω πώς βλέπει τις γυναίκες όταν του γίνονται δυσάρεστες – δηλαδή, δυνάμει πάντα. Παρεμπιπτόντως, εάν γνωρίζει κάτι για τα αρκετά χιλιάρικα, ας το μοιραστεί μαζί μας γιατί έχουμε βαρεθεί να ακούμε ατεκμηρίωτες πληροφορίες προς εντυπωσιασμό, από τα χείλη πολιτικών.

Υπάρχει και το σκέλος της διάγνωσης που κάνει, ως επιστήμονας, ο κ. Πολάκης. Πάσχει “το κοριτσάκι” από “βαριά ψυχωσική συνδρομή”, μας λέει, και πρέπει να επιληφθούν “οι ειδικοί στο Αιγινήτειο ή στο Δαφνί”.

Ο βουλευτής Χανίων είναι γιατρός και θα φανταζόταν κανείς πως θα ένιωθε το καθήκον να σεβαστεί τη δεοντολογία του επαγγέλματος, το οποίο έχει το προνόμιο να ασκεί. Η ελαφρότητα και ο χλευαστικός τόνος του όταν αξιοποιεί την ψυχική ασθένεια για να χλευάσει την κ. Αγαπηδάκη, δίνει την εντύπωση ότι ο συγκεκριμένος γιατρός δεν τρέφει κανένα σεβασμό για τα πρόσωπα που πάσχουν από ψυχικά νοσήματα. Δεν πρόκειται για υπερευαισθησία που πηγάζει από κάποια απαίτηση πολιτικής ορθότητας. Όχι, κανείς δεν θα είχε τέτοια απαίτηση από τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Υγείας. 

Άλλωστε, κρίνοντας και μόνο από τα σχόλια κάτω από την ανάρτησή του, έχουμε ακόμη περιθώριο προτού ανησυχήσουμε για την ακρότητες του κινήματος πολιτικής ορθότητας στη χώρα μας. Αυτό που συνέβη είναι ξεκάθαρο: Ένα μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου πέταξε στην αρένα του FB ένα πρόσωπο που κάποτε τον προσέβαλε. Ο κ.Πολάκης δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει συναίσθηση της ευθύνης του απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και απέναντι σε κάθε πολίτη ξεχωριστά. Και ναι, της ευθύνης του απέναντι και στην κ. Αγαπηδάκη.