Νηνεμία στο Μαξίμου για την ταραχή στο λιμάνι, που ξεσήκωσε ο Δρίτσας

Νηνεμία στο Μαξίμου για την ταραχή στο λιμάνι, που ξεσήκωσε ο Δρίτσας

Του Γιάννη Σιδέρη

«Λιμάνι της Αγωνίας» μπορεί να ήταν ο Πειραιάς για τον δημοτικό συνδυασμό του Θοδωρή  Δρίτσα, μπορεί να είναι για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που έχουν καταυλισθεί απέλπιδα εκεί, αλλά σίγουρα δεν είναι για την κυβέρνηση.

Φυσικά στην αντιπολίτευση ξεσηκώθηκε σάλος και στα social media έγινε πανηγύρι με τις δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας στο MEGA, όπου χρησιμοποίησε διάτρητα επιχειρήματα προκειμένου να …αποδείξει ότι το λιμάνι δεν πουλήθηκε, καθώς και ότι η κυβέρνηση είναι κατά της ενέργειας που η ίδια έκανε, αλλά τι να κάνει, ας όψονται οι συνθήκες.

Ο κ. Δρίτσας δήλωσε χθες ότι ο Πειραιάς είναι ένα λιμάνι τεράστιων δυνατοτήτων και εμέμφθη εμμέσως την κυβέρνηση, λέγοντας ότι θα έπρεπε με διαφορετικό τρόπο να οδηγηθούμε στην αξιοποίηση αυτού του τεράστιου πλούτου. Ομως η πίεση των πραγμάτων οδήγησε σε επιλογές που δεν είναι δικές μας. Παραδέχτηκε επίσης ότι η πώληση των μετοχών του ΟΛΠ γίνεται για να ικανοποιηθούν οι δανειστές, και όχι επί τη βάσει ενός αναπτυξιακού σχεδίου για τον Πειραιά. Θα ήθελα μια άλλη προοπτική για το λιμάνι ... δεν ήταν η προγραμματική μας επιλογή» είπε.

Παράλληλα άφησε εκτός πυρών τον επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιο Πιτσιόρλα, λέγοντας ότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι ο Πιτσιόρλας, ότι  λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, καθότι είναι επινόηση των δανειστών. Υποστήριξε ακόμη πως η κυβέρνηση δεν έχει δεσμευθεί να βρει 50 δισ. για το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, ενώ μίλησε για κύκλους στο ΤΑΙΠΕΔ που επιχειρούν να βάλουν στο τραπέζι 26 ιδιωτικοποιήσεις αντί για 9 της συμφωνίας.

«Αυτοακυρώθηκα»

Φυσικά με τέτοιες αντιρρήσεις πολλοί υποστήριξαν ότι ο υπουργός θα έπρεπε να επιλέξει τον δρόμο της παραίτησης προκειμένου να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του. Πολύ περισσότερο που το άφησε ανοιχτό σε περίπτωση που το διάδοχο σχήμα του ΤΑΙΠΕΔ, αποχτήσει μεγαλύτερες εξουσίες από το νυν (που ωστόσο είναι προγραμματισμένο να αποχτήσει).

Μετά το χαμό ο ίδιος επανήλθε  με δηλώσεις του, επιτιθέμενος εμμέσως στον μόνιμο εχθρό, τα ΜΜΕ (στα οποία όλοι οι συριζαίοι κάνουν δηλώσεις και μετά τα καταγγέλλουν).  Υποστήριξε ότι  «Οι ερμηνείες που θέλουν να με εμφανίσουν ότι κινούμαι  σε διαφορετική κατεύθυνση από τον Πρωθυπουργό είναι κατασκευές εμφανούς σκοπιμότητας και εφήμερης αντοχής».

Παράλληλα - και αυτό έχει σημασία - σημείωσε ότι «Σε αυτή την κρίσιμη και πολύ σκληρή στιγμή κάποιοι επέλεξαν να μείνουν πιστοί στις προγραμματικές τους δεσμεύσεις, κάποιοι άλλοι επέλεξαν με βάση τη σκληρή πραγματικότητα και τους κινδύνους που υπήρχαν, να δεχθούν ακόμα και την προσωπική αυτοακύρωση μιας διαδρομής 50 ετών για χάρη ενός πολύ πιο αναγκαίου στόχου, να κρατηθεί ανοιχτός ο δρόμος για μια μάχη που δεν πρέπει να ρίξουμε τις ασπίδες».

Εδώ εντοπίζεται και αυτό που αποτελεί και πεποίθηση της στήλης : Οσοι έμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την διάσπαση, είναι αποφασισμένοι να τον στηρίξουν μέχρι τέλους. «Ο,τι φέρει ο Τσίπρας για ψήφιση, θα ψηφισθεί, αλλιώς δεν θα το φέρει», μας είχε πει προ καιρού, συνεργάτης του πρωθυπουργού.

Εξ αυτού και στο μέγαρο Μαξίμου επικράτησε ψυχραιμία χθες, παρόλο τον κανονιοβολισμό που υπέστη από την αντιπολίτευση με σκληρές μάλιστα εκφράσεις. «Αυτά είναι καθημερινότητα για μας», μας είπε πηγή του Μαξίμου, και ο γράφων θα συμφωνήσει.

Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν πεπεισμένα όταν ήρθαν στην εξουσία, ότι θα ακυρώσουν όλες τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας, με τις οποίες την είχαν αλυσοδέσει οι προηγούμενοι. Πίστευαν ακραδάντως ότι τα μνημόνια αποτελούσαν επιλογή των «Τσολάκογλου» και «γερμανοτσολιάδων», και αρκούσε η γενναία βούληση της Αριστεράς να τα σκίσει.

Σαφώς επί 9 τουλάχιστον μήνες τώρα, βιώνουν μια συνεχή οδυνηρή έκπληξη, αυτοακυρώνουν διαδρομές, πολλοί 50 ετών, όπως είπε ο κ. Δρίτσας. Υπάρχει ωστόσο ένα καθοριστικό στοιχείο: Η ασθενής αριθμητική επάρκεια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Είναι διαφορετικού ατομικού βάρους η μαζική έξοδος εκατοντάδων στελεχών, όπως έγινε με  την «ομάδα Λαφαζάνη» και την Κωσταντοπούλου, και διαφορετικού βάρους η μη ψήφιση των μέτρων από μεμονωμένη κοινοβουλευτικά στελέχη, που θα είχε αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης.

Μια τέτοια ενέργεια, εκ μέρους των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον, λαμβάνει το μέγεθος ατομικής ιστορικής ευθύνης απέναντι σε μια κυβέρνηση της - κατ΄ αυτούς - Αριστεράς, που για πρώτη φορά δοκιμάζεται στο αμόνι της εξουσίας. Εκτός απροόπτου, αφού έφτασαν ως εδώ, αφού ψήφισαν τόσα μέτρα, δεν θα υποχωρήσουν στον τελευταίο - κατά τον πρωθυπουργό- κάβο .

Ως εκ τούτου, μάλλον είναι δικαιολογημένη η ψυχραιμία με την οποίο το Μαξίμου αντιμετώπισε την αναταραχή που προκάλεσε ο κ. Δρίτσας.