Tου Γιάννη Παντελάκη
Η κυβέρνηση, βρίσκεται απέναντι στο δυσκολότερο πρόβλημα που καλείται να διαχειριστεί. Να υλοποιήσει το μνημόνιο που η ίδια συμφώνησε και το οποίο προβλέπει περικοπές 1,7-1,8 δισ. ευρώ το 2016 από τις συνταξιοδοτικές δαπάνες. Δηλαδή, να προχωρήσει σε άγριες μειώσεις στις συντάξεις. Τι κάνει μια κυβέρνηση σ' αυτές τις περιπτώσεις, όταν μάλιστα έχει εύθραυστη πλειοψηφία και παράλληλα διάθεση να παραμείνει αγκιστρωμένη στην εξουσία; Επιχειρεί να μεταθέσει τις ευθύνες αλλού ή στην χειρότερη -γι αυτήν- περίπτωση να τις μοιραστεί με κάποιους άλλους. Μηχανορραφίες δηλαδή...
Αυτό ακριβώς επιδίωξε ο Α. Τσίπρας στο Προεδρικό Μέγαρο. Να κάνει ενός είδους «διασπορά ευθυνών» με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν ευθύνομαι μόνο εγώ για τις περικοπές, ευθυνόμαστε όλοι. Η αλήθεια είναι, πως για το κόλπο αυτό μας (τους) είχε προϊδεάσει ο Τσίπρας. Από τότε που άλλαξε θεαματικά επικοινωνιακά την στάση του σε ό,τι αφορά τις μειώσεις των συντάξεων. Ενώ για αρκετές εβδομάδες διοχέτευαν τρομοκρατικά για τους συνταξιούχους σενάρια περί μεγάλων μειώσεων σε κύριες και επικουρικές, λίγες ώρες πριν αρχίσει η σύσκεψη των αρχηγών, έλεγαν τα ακριβώς τα αντίθετα. Πως δηλαδή "επιδίωξη είναι, να μην περικοπούν οι κύριες συντάξεις"!
Κάπως έτσι, παίχτηκε ένα μεγάλο επικοινωνιακό κόλπο, τα αποτελέσματα του οποίου είδαμε στο Προεδρικό Μέγαρο στην πολύωρη συνεδρίαση. Όλα τα υπόλοιπα (συνταγματική αναθεώρηση, προσφυγικό κλπ), δεν ήταν παρά πολιτικές σάλτσες. Στόχος αυτής της ξαφνικής διάθεσης Τσίπρα για συναίνεση (δεδομένης και της εύθραυστης πλειοψηφίας), ήταν ο εγκλωβισμός των κομμάτων της αντιπολίτευσης και το μοίρασμα των ευθυνών.
Τις αρνήσεις Ν.Δ.-Δημοκρατικής Συμπαράταξης-Ποταμιού για μια ενιαία κατά κάποιο τρόπο διαχείριση του ασφαλιστικού (αυτό θα σήμαινε η σύσταση μιας επιτροπής με εκπροσώπους απ' όλα τα κόμματα ή ένα κοινό ανακοινωθέν), θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση προκειμένου να περάσει όσο το δυνατόν με λιγότερες παρενέργειες τις περικοπές στις συντάξεις. Αν θα τα καταφέρει, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τα ίδια αυτά τα κόμματα.
Το κυβερνητικό κόλπο, έχει μια μικρή προϊστορία. Για πολλές εβδομάδες τώρα, τα ΜΜΕ κατακλύζονται από σενάρια για άγριες περικοπές των συντάξεων. Τα σενάρια, δεν αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας των δημοσιογράφων. Διοχετεύονται από την ίδια την κυβέρνηση και το υπουργείο του Κατρούγκαλου. Ο ίδιος ο υπουργός, τροφοδοτεί αυτά τα σενάρια και με δικές του απόψεις για κατάργηση των επικουρικών συντάξεων (με ενσωμάτωση στις κύριες ). Και ενώ διανύουμε ολόκληρες εβδομάδες τρομοκρατίας ιδιαίτερα για τα 2,7 εκατ. συνταξιούχων και βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, ξαφνικά (Παρασκευή απόγευμα), το Μέγαρο Μαξίμου διοχετεύει στους δημοσιογράφους μια περίεργη εκτίμηση.
Αυτή λέει, πως κυβερνητική επιδίωξη από το συμβούλιο των αρχηγών, είναι να υπάρξει μια ενιαία θέση από τα κόμματα προκειμένου να μην υπάρξουν μειώσεις στις κύριες συντάξεις! Λίγο πριν, κάτι ανάλογο ("στόχος είναι να μην μειωθούν καθόλου οι κύριες συντάξεις") είχε δηλώσει και ο Κατρούγκαλος! Ναι ο ίδιος υπουργός που δήλωνε για εβδομάδες ολόκληρες πως θα γίνουν περικοπές στις κύριες συντάξεις και απλά άφηνε να εννοηθεί πως θα γίνει προσπάθεια να μην θιγούν οι ιδιαίτερα χαμηλές. Το γεγονός ότι οι δηλώσεις Κατρούγκαλου έγιναν μετά την συνάντησή του με τον Τσίπρα, δεν είναι τυχαίο.
Γενικά, τίποτα δεν είναι τυχαίο απ' όσα συμβαίνουν με την κυβέρνηση. Μπορεί να έχει μια αδυναμία διαχείρισης πολλών πραγμάτων, αλλά επικοινωνιακά τα πάει καλά. Είναι ικανή, να κάνει το μαύρο, άσπρο. Το μαύρο στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι μεγάλες περικοπές στις συντάξεις, τις οποίες ουσιαστικά προβλέπει το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ. Αναφέρεται σε περικοπές 1% του ΑΕΠ (1,7-1,8 δισ. ευρώ) για το ασφαλιστικό σύστημα το 2016. Τα χρήματα, δεν θα πέσουν από τον ουρανό, μονόδρομος γι αυτό που συμφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι είναι η περικοπή συντάξεων.
Αυτό το "μαύρο", η κυβέρνηση επιχειρεί να το μετατρέψει σε "άσπρο". Και να βγάλει από επάνω της το τεράστιο πολιτικό κόστος από τις περικοπές. Ποιός θα ευθύνεται γι αυτές τις περικοπές όταν γίνουν ; Η αντιπολίτευση, που δεν συναίνεσε στην σημερινή σύσκεψη. Αυτό που διοχέτευε από το βράδυ της Παρασκευής το Μαξίμου ("στόχος είναι να υπάρξει ενιαία θέση από τα κόμματα για να μην υπάρξουν μειώσεις στις κύριες συντάξεις").
Όμως, ακόμα και αν θεωρητικά όλα τα κόμματα συναινούσαν σε μια ενιαία θέση για μη περικοπή των κύριων συντάξεων διατυπωμένη σ' ένα χαρτί, αυτό δεν θα είχε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Ούτε θ αποτελούσε ένα χρήσιμο διαπραγματευτικό όπλο απέναντι στους δανειστές. Έχουν δείξει οι τελευταίοι, ότι δεν "συγκινούνται" από κάτι τέτοιο.
Και άλλωστε, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, προβλέπει αυτές τις μεγάλες περικοπές. Περί ισοδυνάμων που θα έκαναν τις περικοπές ηπιότερες, ούτε λόγος. Ας θυμηθούμε τις παλινωδίες για να βρουν ισοδύναμα για ένα θεαματικά μικρότερο ποσό που αναζητήθηκε για να μην επιβληθεί αυξημένος ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Ακόμα και υλοποιηθούν διάφορες προτάσεις που ακούστηκαν ( (π.χ. αύξηση εργοδοτικών εισφορών ή των εισφορών εργαζομένων), οι περικοπές θα γίνουν. Το 1,7 δισ. ευρώ, είναι τεράστιο ποσό.
Το Μαξίμου, διαπιστώνοντας πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν αρνητικές διαθέσεις για συναίνεση στο ασφαλιστικό, εφάρμοσε την προαναφερόμενη μηχανορραφία. Η αποτυχία συναίνεσης, μοιράζει- προσπαθούν να ισχυριστούν-τις ευθύνες και στα υπόλοιπα κόμματα. Όταν γίνουν οι περικοπές, η κυβέρνηση θα δείχνει με το δάχτυλο τα κόμματα αυτά. Που έφεραν την κατάσταση ως εδώ (το είπαν ήδη μετά την σύσκεψη), αλλά κυρίως δεν συνυπέγραψαν ένα κείμενο που θα υπογράμμιζε την μη περικοπή των συντάξεων. Αν καταφέρει και το κόλπο της πετύχει, αυτό δεν θα οφείλεται μόνο στις επικοινωνιακές (προπαγανδιστικές) κυβερνητικές ικανότητες, αλλά και την ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης...
