Ο Αλέξης Τσίπρας, σαν τον μικρό μαστροχαλαστή που δεν έχει αντιληφθεί ούτε τον ρόλο αλλά ούτε και τη σπουδαιότητα του τραπεζικού συστήματος για την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη της χώρας, αφού προσπάθησε να καταστρέψει ανεπιτυχώς τα πάντα εν μέσω πανδημίας, αποφάσισε τώρα να δημιουργήσει πρόβλημα απέναντι στην εγχώρια και ξένη επενδυτική κοινότητα.
Την ίδια στιγμή που οι επενδυτές ανέμεναν με αγωνία την έκθεση της αξιολόγησης των ελληνικών τραπεζών από τη Moody’s, ο εμπνευστής του οικονομικού γάιδαρου που μπορεί να πετάξει δήλωνε ότι αξιοποιώντας τις μετοχές του δημοσίου θα ανακτήσει μια τουλάχιστον συστημική τράπεζα με δημόσιο μάνατζμεντ.
Το πως θα το επιτύχει αυτό προφανώς και δεν μπορεί να το εξηγήσει. Πώς θα αποκτήσει την πλειοψηφία των μετοχών το Δημόσιο; Πώς θα πιέσει τους μετόχους να ψηφίσουν τους «δικούς του ανθρώπους» στα Διοικητικά Συμβούλια των τραπεζών; Και ποιοι είναι οι δικοί του άνθρωποι που θα αναλάβουν τις τράπεζες; Και ποιες τράπεζες έχει στο μυαλό του, αφού το «τουλάχιστον μία», σημαίνει δυο; Τι ρόλο θα έχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας; Μήπως έχουμε επανεμφάνιση των σχεδίων Λαφαζάνη;
Την ίδια στιγμή που η Moody’s αναφέρει ότι οι αξιολογήσεις των τεσσάρων μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών καθοδηγήθηκαν κυρίως από τη βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού και της φερεγγυότητάς τους και τις καλές προοπτικές για περαιτέρω ενίσχυση των επαναλαμβανόμενων κερδών τους, οι οικονομικοί σύμβουλοι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ του είπαν να υποσχεθεί διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε στο διάστημα της πανδημίας για φυσικά πρόσωπα, επιχειρήσεις και αγρότες, και τη θεσμοθέτηση ενός μόνιμου ολιστικού πλαισίου διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους.
Ασφαλώς και λησμονεί ότι επί κυβερνήσεως του ψηφίστηκε ο νόμος 4325/2015 για τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων και για τις εταιρείες μεταβίβασης απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Εκεί αποφασίστηκε ο τρόπος του χειρισμού των δανείων. Και ας υπόσχεται σήμερα ολιστικές λύσεις και αγιουβέρδες στην πορεία προς το Ζεν της ευτυχίας και της αφασίας.
Την ίδια στιγμή που η Moody’s αναφέρεται στα σχέδια μετασχηματισμού των τραπεζών με την περαιτέρω μείωση των προβληματικών δανείων και με την αξιοποίηση των προοπτικών αύξησης των πιστώσεων και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, η οποία θα ωφεληθεί σημαντικά από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δασκαλεμένος προφανώς από τον Γιάννη Δραγασάκη, αναφέρει ότι η κυβέρνηση του θα αξιοποιούσε την Αναπτυξιακή Τράπεζα και ότι δεν θα περνούσαν τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας μέσα από τις συστημικές τράπεζες.
Προφανώς το όραμα Δραγασάκη, Βαρουφάκη και λοιπών για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα δεν έχει σβήσει και εν έτει 2021 έχουμε επιστροφή των ζόμπι που επιθυμούν τη διάλυση τους τραπεζικού συστήματος.
Την ίδια στιγμή που η Moody’s αναφέρεται στην πρόκληση της περαιτέρω μείωσης των κόκκινων δανείων τους και του κόστους του κινδύνου (cost of risk) καθώς και της βελτίωσης της οργανικής κερδοφορίας τους με τον περιορισμό των δαπανών και νέες εργασίες, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται δάνεια και ενισχύσεις σε όλους, κατά το γνωστό «δώσε και μένα μπάρμπα».
Τέλος, οι οικονομικοί εγκέφαλοι του Σύριζα υπόσχονται ότι «η αναπτυξιακή τράπεζα θα μπορεί πλέον αφενός να αγοράζει μέσω της έκδοσης εγγυημένων ομολόγων μέρος των χρεών των βιώσιμων επιχειρήσεων, ώστε να τις διασώζει, και αφετέρου θα τις κατευθύνει σε περισσότερο παραγωγική λειτουργία εξασφαλίζοντας τους επιπλέον ρευστότητα».
Και εδώ είναι που οι οικονομολόγοι, οι τραπεζίτες, οι χρηματιστές αλλά και οι απλοί επενδυτές σκίζουν τα πτυχία τους, ακολουθώντας το παράδειγμα των μαθηματικών που έσκισαν τα πτυχία τους διαβάζοντας τις δηλώσεις για τις 360 μοίρες και τις αμβλείες γωνίες.
Ευτυχώς που η επενδυτική κοινότητα δεν ασχολείται με σαχλαμάρες. Διότι μόνο ως σαχλαμάρες μπορούν να εκληφθούν αυτές οι δηλώσεις και ως καθρεφτάκια και χάντρες για τους φανατικούς οπαδούς του Σύριζα που βρίσκονται καθηλωμένοι στην εφηβική επαναστατικότητα τους.
Διότι αν ελάμβαναν στα σοβαρά τις δηλώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είχαμε πολύ δυσάρεστες εξελίξεις.
