Εθνική γιορτή στα μέτρα… του καθενός

Εθνική γιορτή στα μέτρα… του καθενός

Πως αλλάζουν οι καιροί. Ως τις τελευταίες προ πανδημία παρελάσεις γινόταν υπερκατανάλωση συζήτησης για τον ρόλο των μαθητικών παρελάσεων. Κατά πόσο αυτές είναι κατάλοιπο της Μεταξικής περιόδου (που δεν είναι) και κατά πόσο… δημιουργούν μιλιταριστικό πνεύμα και… στρατιωτικοποιούν τη μαθητιώσα νεολαία.

Φέτος η παρέλαση γίνεται με φόντο τις τραγικές εικόνες της σπαράσσουσας Ουκρανίας και ουδείς είχε διάθεση να ασχοληθεί με λεπτεπίλεπτους θεωρητικούς ακκισμούς. Η παρέλαση ξαναβρήκε την αρχική και αρχαϊκή της έννοια. Τα νιάτα της χώρας δηλώνουν «παρών», ως υπόσχεση για την υπεράσπιση της χώρας.

Το νόημα της εθνικής εορτής συνοψίζεται σε εκείνο το απόλυτο διαζευκτικό «ελευθερία ή θάνατος», ή όπως το είπε ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης «Μια φορά εβαπτίσθημεν με το λάδι, θα βαπτισθούμε και με το αίμα για την ελευθερία της πατρίδος». Κάτι που κάνουν οι Ουκρανοί αμυνόμενοι στις ρημαγμένες πόλεις και τις αιματοβαμμένες πεδιάδες τους.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Σακελλαροπούλου ερμηνεύοντας σωστά το μήνυμα της χθεσινής ημέρας δήλωσε ότι «Το παράδειγμα των αγωνιστών του ‘21 μας εμπνέει και μας εμψυχώνει στη διαρκή προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας.»

Ο Πρωθυπουργός επικαιροποίησε το μήνυμά του λέγοντας μεταξύ άλλων «Οι οικουμενικές ιδέες της εξέγερσης του ‘21 διασχίζουν σύνορα και αιώνες. Έτσι, ο πόθος για την ελευθερία του τότε, γίνεται αλληλεγγύη προς τους υπερασπιστές της Ουκρανίας».

Επικεντρωμένο και το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα με στίχο του Γιάννη Ρίτσου «Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι», συμπληρώνοντας ότι «Η 25η Μαρτίου μας διδάσκει πως ακόμη κι ένας μικρός λαός είναι ικανός να νικήσει μια πανίσχυρη αυτοκρατορία».

Η αστοχία του Τσίπρα ήταν το εικαστικό φόντο της ανάρτησής του στα social media. Κάτι άσχετες λευκές παράλληλες μουτζούρες σε μπλε φόντο. Αφηρημένη τέχνη που υπονοούσε τη σημαία. Όμως τα σύμβολα μιας εθνικής γιορτής για έναν πρώην Πρωθυπουργό, δεν είναι εικαστική παρέμβαση εικονοκλαστικού καλλιτέχνη.

Απλώς ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρά το σωστό μήνυμα δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την ενοχική σχέση της Αριστεράς με την ελληνική σημαία. Φοβήθηκε μήπως κατηγορηθεί ότι εκπέμπει εθνικιστικά μηνύματα στην περίπτωση που ο στίχος του Ρίτσου αποτυπωνόταν πάνω στην εθνική σημαία. Αλλά αφού δεν ήθελε να τη χρησιμοποιήσει ας μην την ευτέλιζε.

Το πλέον άστοχο εκ των τριών μεγάλων ήταν θαρρούμε του Νίκου Ανδρουλάκη. Αφού είπε και τα σωστά «υποκλινόμαστε μπροστά στη θυσία των αγωνιστών του 1821, που έδωσαν υπόσταση στον άσβεστο πόθο για ελευθερία και ανεξαρτησία», είδε παράλληλα και ότι το μήνυμα της 25ης Μαρτίου «είναι μείωση των ανισοτήτων και η δημιουργία μιας κοινωνίας δίκαιης ανάπτυξης».

Ζήλεψε τον Δ. Κουτσούμπα που έγραψε «Στη σημερινή εποχή, ο σοσιαλισμός αποτελεί τη μοναδική προοδευτική απάντηση απέναντι στο γερασμένο καπιταλιστικό σύστημα». Αλλά από τον ΓΓ του ΚΚΕ το αναμέναμε. Άλλωστε κατά το ΚΚΕ η επανάσταση του 21 ήταν ταξική!

Αλλά ο Ανδρουλάκης τι στόχο είχε να μας πει ότι η επανάσταση του 21 είχε… σοσιαλδημοκρατική στόχευση «μείωση των ανισοτήτων και η δημιουργία μιας κοινωνίας δίκαιης ανάπτυξης»; Έτσι θα ελκύει το 20% του ΣΥΡΙΖΑ; Με τέτοια φυραίνει στο σοβαρό κομμάτι του σοσιαλδημοκρατικού ακροατηρίου.

Τα ανωτέρω χωρίς γκρίνια, ως μικρές σημειολογικές παρατηρήσεις της χθεσινής ημέρας. Μικρά φάλτσα που προσπάθησαν να ενσωματώσουν το μήνυμα της ημέρας στις τρέχουσες κομματικές ατζέντες τους, σε μια στιγμή που λόγω του Ουκρανικού, ο λαός συλλογικά έχει μια άλλη, ανανεωμένη σχέση με την εθνική εορτή και το μήνυμα της εθνικής ανεξαρτησίας που εκπέμπει. Και για τα δύσκολα που ίσως έρχονται.

ΥΓ: viral έγινε στα social η φωτογραφία ενός άντρα των ενόπλων δυνάμεων που κράτησε στην αγκαλιά του και φωτογραφήθηκε με μικρό Αφρικανό. Οι οπαδοί του κάθε Χακίμ που έρχεται στην Ελλάδα ως παράνομος μετανάστης και απαιτούν τη νομιμοποίησή του, χρησιμοποίησαν τη φωτό ως απόδειξη ότι οι ξένοι πρέπει να νομιμοποιηθούν. Τους διέφυγε κάτι. Ο μικρός Αφρικανός, γεννημένος προφανώς εδώ, ήταν ντυμένος τσολιαδάκι και στα χέρια του κρατούσε χαρούμενος της ελληνική σημαία. Δηλαδή εμπράκτως νοοτροπία και εθνικότητα ελληνική. Όχι Αλάχ Ακμπάρ.