Β. Κικίλιας: Πλησιάζει η ώρα που θα αφήσουμε πίσω τον εφιάλτη

Β. Κικίλιας: Πλησιάζει η ώρα που θα αφήσουμε πίσω τον εφιάλτη

«Με το όπλο των εμβολιασμών στη φαρέτρα μας, έχουμε αρχίσει επιτέλους να βλέπουμε φως και ελπίζουμε ότι πλησιάζει η ώρα που θα αφήσουμε πίσω μας τον εφιάλτη της τεράστιας, παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης», δήλωσε ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη, σήμερα Δευτέρα. 

Αναλυτικά, ο Β. Κικίλιας υιοθετεί το κεντρικό μήνυμα «Δώσε αίμα. Κράτησε τον κόσμο ζωντανό» για να τιμήσει τους εθελοντές αιμοδότες. Σήμερα, τιμούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που προσφέρουν ανιδιοτελώς λίγο από το χρόνο τους και ελάχιστο από το αίμα τους για να σώσουν ζωές, τονίζει και επισημαίνει πως η εθελοντική αιμοδοσία είναι η υπέρτατη πράξη αλτρουισμού και δεν εορτάζεται μόνο σήμερα με μηνύματα, δηλώσεις και εκδηλώσεις.

Ο Βασίλης Κικίλιας μεταξύ άλλων στο μήνυμά του αναφέρει: «Η προσφορά των αιμοδοτών μας γιορτάζεται κάθε μέρα, κάθε στιγμή, στους θαλάμους και στα χειρουργεία των νοσοκομείων, όταν ο ασθενής που βρίσκεται σε κίνδυνο ή που πάσχει από κάποιο σοβαρό νόσημα, λαμβάνει μια φιάλη αίματος, μια φιάλη ζωής από έναν συνάνθρωπό του.

Έναν άγνωστο που έδωσε αίμα για να κρατήσει τον κόσμο ζωντανό, όπως αναφέρει και το κεντρικό μήνυμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας».

Για την πανδημία

Σχετικά με την πανδημία, ο υπουργός αναφέρει τα εξής: «Τους τελευταίους 15 μήνες δοκιμαστήκαμε σκληρά από την πανδημία, στερηθήκαμε πολλά για να προστατέψουμε τους δικούς μας, περάσαμε ώρες αγωνίας για αγαπημένους μας που νοσηλεύτηκαν και, δυστυχώς, κάποιους από αυτούς τους αποχωριστήκαμε για πάντα.

Όλοι συνειδητοποιήσαμε την αξία του υπέρτατου αγαθού της υγείας, της ζωής, αλλά και την απίστευτη δύναμη που έχουμε όταν είμαστε ενωμένοι.

Τώρα, με το όπλο των εμβολιασμών στη φαρέτρα μας, έχουμε αρχίσει επιτέλους να βλέπουμε φως και ελπίζουμε ότι πλησιάζει η ώρα που θα αφήσουμε πίσω μας τον εφιάλτη της τεράστιας, παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης.

Δεν πρέπει, όμως, ποτέ να ξεχάσουμε ότι η υγεία δεν είναι δεδομένη και μόνο αν είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Ας αρχίσουμε, λοιπόν, όλοι να αφιερώνουμε δέκα λεπτά από το χρόνο μας για να δίνουμε αίμα, να προσφέρουμε ζωή στον άγνωστο συνάνθρωπό μας, στη θέση του οποίου αύριο μπορεί να είναι η μητέρα μας, το παιδί μας, ο φίλος μας ή ακόμα και εμείς οι ίδιοι».