Ήταν νομίζω η Χάνα Αρεντ που είπε πρώτα είμαστε πολίτες και μετά άνθρωποι - με την έννοια ότι αν δεν εντάσσεσαι στις δομές ενός κράτους, δεν έχεις καμία προστασία και ως άνθρωπος. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και αν το κράτος καταρρεύσει. Και αυτό θα μπορούσε να είναι μια συνέπεια της κίνησης του Ερντογάν, όχι απλώς να ανοίξει, αλλά να προωθεί ενεργητικώς τους μετανάστες προς την Ελλάδα.
Δεν έχει σημασία αν Ερντογάν προέβη στην κίνηση πρωτίστως για να εκβιάσει βοήθεια λόγω της αποσταθεροποίησης που υφίσταται από την ανεπιτυχή στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία. Το αποτέλεσμα για μας είναι η εισαγόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας μας, στην περίπτωση που πλήθη των μεταναστών αφεθούν να εισρεύσουν. Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία δεν είναι οι μωρομάνες που συμπονιάρικα και μελιστάλαχτα μας δείχνουν τα κανάλια, αλλά νέοι άντρες, κάποιων εκ των οποίων τον ρόλο και τον στόχο ουδείς γνωρίζει. Και σε κάθε περίπτωση το κράτος δεν αντέχει ξαφνική μαζική εισροή δεκάδων χιλιάδων.
Γιατί δεν είναι μόνο οι δέκα, είκοσι, τριάντα χιλιάδες του Έβρου και οι κάποιες χιλιάδες των νησιών. Η αριθμητική είναι δυναμική και η είσοδος αυτών των πρώτων θα έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα. Με το που θα μπουν θα μαθευτεί, θα επιχειρήσουν να έρθουν κι άλλοι, και μετά άλλοι, και τελειωμό δεν θα έχουν. Είναι 4,5 εκατομμύρια στην Τουρκία και κάποια εκατομμύρια που θα πάρουν σήμα στην Αφρική. Και τότε το μικρό και ούτως ή άλλως όχι ισχυρό κράτος μας, θα καταρρεύσει. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα είμαστε πολίτες ούτε εμείς ούτε αυτοί.
Πρώτιστη ανάγκη να κρατήσουμε στον Έβρο και να βρούμε τρόπο αποτροπής στα νησιά. Η στήλη δεν έχει πρόταση γι’ αυτό, απλώς αναλογίζεται μήπως εκείνη η ανεκδοτολογημένη πρόταση για το φράγμα, και για περισσότερα χιλιόμετρα, δεν ήταν και τόσο αστεία. Τα νησιά του Αιγαίου έχουν μέλλον στην υποδοχή επήλυδων ανθρώπων.
Δεν θα είχε σημασία να ασχοληθεί κανείς με την αστειότητα του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Κυρίτση, που κατηγόρησε την κυβέρνηση για σκηνοθεσία στον Έβρο! Ούτε θα ασχοληθούμε με την εξαφάνιση του Αλέξη. Έτσι και αλλιώς οι θέσεις του αποτυπώνονται από τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, που ζητάει να ανοίξουμε τα σύνορα, αλλά και από το Γραφείου Τύπου του κόμματος.
Σε non paper που εξέδωσε αναφέρεται σε «δέκα τραγικά λάθη της κυβέρνησης», που συνοδεύονται από «προτάσεις». Σε αυτές τις προτάσεις σχεδόν όλα επαφίονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κυβέρνηση π.χ. πρέπει να πιέσει «δυναμικά» για άμεση σύγκληση Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ωραία, σωστό αλλά… ε και;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στη γκρίζα ζώνη της γραφειοκρατικής ακινησίας και των πολυδιασπασμένων εσωτερικών συμφερόντων. Έχει κλείσει τα σύνορα, ο βαλκανικός διάδρομος είναι κλειστός, ενώ το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει πάρει αποφάσεις για ποσοστιαία κατανομή των προσφύγων, η οποία ουδόλως εφαρμόζεται. Καλή θα είναι μια έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, αλλά ουδείς εγγυάται ότι δεν θα ήταν μια από τα ίδια.
Η Ένωση βολεύεται με το να φορτώνει το πρόβλημα στη Ελλάδα, να την μετατρέπει σε Ellis Island της Ευρώπης. Και επειδή αυτές τις ημέρες το πρόβλημα οξύνθηκε, μπορεί κάποια κράτη να προβούν σε συμβολικές, επικοινωνιακές και αναποτελεσματικές κινήσεις. Σαν αυτή της Γερμανίας που προσφέρθηκε να αδειάσει δύο χιλιάδες θέσεις σε κέντρα φιλοξενίας για να δεχθεί πρόσφυγες από την Ελλάδα (σωθήκαμε). Στην ίδια λογική υπακούουν και το «πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων στην Ε.Ε.» που προτείνει. Τα είπαμε..
Το ίδιο αναιμική είναι και η πρόταση να πιέσει η Ε.Ε. την Τουρκία να δεχθεί την επιστροφή ατόμων στην ενδοχώρα, ή να απλοποιηθούν οι διαδικασίες ασύλου και να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές που εμπλέκονται στη διαχείριση του μεταναστευτικού, με τα απαραίτητα μέσα και προσωπικό. Οι προτάσεις είναι απλώς συμπλήρωμα των κυβερνητικών (που και αυτές δεν είναι - γιατί δεν μπορεί να είναι - ευφάνταστες σε ένα πρακτικό πρόβλημα), και απλώς κυμαίνονται στο «να τα κάνουμε καλύτερα ρε παιδιά».
Τη μόνη πρόταση που βρήκαμε ολοκληρωμένη είναι η γνωστή περί αποσυμφόρησης των νησιών και μετεγκατάστασης πληθυσμών στην ενδοχώρα. Το τι θα γίνει με τους επόμενους που θα έρθουν, άκρα του τάφου σιωπή.
Πάντως για πρώτη φορά η αξιωματική αντιπολίτευση (ίσως αντιλαμβανόμενη την κοινωνική κατακραυγή που ξεσήκωσε η στάση της), αποδέχεται δια της πλαγίας τη φύλαξη συνόρων. Το άτυπο δελτίο αναφέρεται στη δήλωση του εκπροσώπου της UNHCR «οι χώρες έχουν ασφαλώς νόμιμο δικαίωμα να ελέγχουν τα σύνορά τους και να διαχειρίζονται τις παράνομες μετακινήσεις».
Η κατάσταση είναι δυναμική και έχει μέλλον, ειδικά αν καταρρεύσει ο Εβρος. Θα παρουσιαστούν βέβαια και οι περιθωριακοί, φασίστες ή καφενόβιοι των social media, που θα πουν «πυρ στο ψαχνό» ή «πνίξτε τους». Όμως η αγωνία του νουνεχούς μέσου πολίτη είναι υπαρκτή. Αν η Ελλάδα πλημμυρίσει απότομα από εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, ουδείς μπορεί να προβλέψει το μέλλον -και βέβαια τις πολιτικές εξελίξεις.
