Θα αφήσει η Μέρκελ την Ε.Ε. να κονιορτοποιηθεί;

Θα αφήσει η Μέρκελ την Ε.Ε. να κονιορτοποιηθεί;

Ο κορονοϊός δεν καταστρέφει με αδηφάγο μανία μόνο τις ζωές των ανθρώπων, αλλά και στις Οικονομίες του πλανήτη. Μαύρα σενάρια ξεπροβάλλουν που μιλούν για απώλειες που μπορεί να φτάσουν ως και τα 2,5 τρις δολάρια,  τα ΑΕΠ των χωρών κατακρημνίζονται, οι αναπτυξιακές προοπτικές κονιορτοποιούνται, λόγω των μεσοβέζικων λύσεων που κράτησαν πολλές χώρες της Δύσης.

Θύοντας στον φετιχισμό της παραγωγής και της ανάπτυξης, αυτό που κατάφεραν είναι να βουλιάξουν την  ανάπτυξη ενώ έκαναν αντιπαραγωγική… την παραγωγική, αφού τμήμα της θα μείνει αδιάθετο στα συνθλιμμένα  στρώματα των αγοραστών. Ηδη ιλιγγιώδη βουτιά αναμένεται να κάνει το ΑΕΠ των ΗΠΑ ( ενδεχομένως και άνω του 20%) ενώ η ύφεση στην ευρωζώνη δεν αποκλείεται να κυμανθεί περί το 5%. 

Στο δραματικό οικονομικό φόντο δεν θα είμαστε μόνοι. Η ζώνη της Μεσογείου, Ιταλία, Ισπανία με τις εκατόμβες των νεκρών, και λιγότερο η Γαλλία,   θα μαζεύουν τα συντρίμμια των οικονομιών τους. Αλώβητοι δεν θα μείνουν ούτε οι οιηματίες του ευρωπαϊκού Κέντρου και του Βορρά -  που σαφώς είναι λιγότερο τρωτοί από το Νότο.

Και εδώ τέμνεται ο δυισμός της Ε.Ε. που αποτελεί σπόρο μελλοντικής διχοτόμησης αν όχι διάσπασης και κονιορτοποίσης. Χθες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σόλτς επανέλαβε ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να στηρίξει την έκδοση ευρωομολόγου. Χρυσώνει δε το χάπι λέγοντας ότι η γερμανική  κυβέρνηση είναι έτοιμη για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με την οικονομική ενίσχυση των συστημάτων υγείας και των εθνικών οικονομιών.

Το γνωρίζαμε ήδη, το είχε δηλώσει και η Ανγκελα Μέρκελ μετά τις συνομιλίες  των αρχηγών κρατών της προηγούμενης εβδομάδας, όπου απέρριψε  το αίτημα για έκδοση ευρωομολόγου που απηύθυναν εννέα αρχηγοί κρατών, μεταξύ των οποίων της Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Ελλάδας. 

Το  εντυπωσιακό είναι ότι οι Γερμανοί εργοδότες τάσσονται υπέρ του ευρωομολόγου! Το προσκείμενο στους εργοδότες Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας (IW) της Κολωνίας, σύμφωνα με την   Die Welt, λέει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, η χρήση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) - που συνιστούν οι η Γερμανία και οι δορυφόροι της - είναι επικίνδυνη. Εξηγούν ότι υπό τις σημερινές συνθήκες, τέτοια δάνεια θα μπορούσαν να επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση των πληττόμενων χωρών, αφού οι  προληπτικές γραμμές στήριξης από τον ΕSM γνωστές ως ECCL («Πιστωτική Γραμμή Ενισχυμένων Προϋποθέσεων»), πρέπει να επιστρέφονται εντός δύο ετών, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες.

Επιπροσθέτως κατά του ευρωομολόγου τάσσονται η Αυστρία, οι κάτω χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο), και η Φινλανδία. Προτείνουν να χορηγούνται δάνεια από τον ESM που θα συνοδεύονται από ελαφρύτερα μνημόνια, των  έως τώρα γνωστών.

Την αιτία της άρνησης επεξήγησε ο αυστριακός υπουργός Οικονομικών Γκέρνοτ Μπλιούμελ, που ανήκει στο κόμμα  του Καγκελαρίου Κουρτς. Εξέφρασε τον φόβο της «κοινοτικοποίσης των χρεών». Συγκεκριμένα, φωτογραφίζοντας κυρίως την Ιταλία,  είπε ότι πολλές χώρες, οι οποίες τώρα υπό το πρόσχημα της κρίσης καλούν σε κοινοτικοποίηση χρεών, ζητούσαν πριν από λίγους μήνες εξαιρέσεις».

Αν η θρηνωδία της Ιταλίας και της Ισπανίας εκλαμβάνονται ως «πρόσχημα»,  μάλλον δεν υπάρχει στοιχειώδης κοινή γλώσσα στο υποτιθέμενο ενιαίο κατασκεύασμα, που ακούει στο όνομα «Ευρωπαϊκή Ένωση». Το πρόβλημα είναι ότι δεν δέχονται καν να τεθεί χρονικό  πλαίσιο: Δηλαδή τα προηγούμενα χρέη να παραμείνουν ως έχουν, να μην συγχωνεύονται και να μην διαχέονται στα του ευρωομόλογου.

Η στιγμή είναι οριακή. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει το… «ηθικό  έρεισμα» της βιβλικής τιμωρίας που επεφύλαξαν στη Ελλάδα, η οποία ήταν σπάταλη και οι Ελληνες «ξόδευαν  όλα τα χρήματα σε ποτά και γυναίκες», όπως είχε πει ο αφελής αλλά τελικά όχι μισέλλην, Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Υπάρχει ένας αόρατος επιθετικός  εχθρός που μας ξαναφέρνει στις εποχές της αδυναμίας των προ της επιστήμης εποχών,  τότε που οι άνθρωποι ήταν έρμαια στους νόμους της φύσης, πριν η επιστήμη τους υποτάξει  εν πολλοίς. Ενας εχθρός που δεν τον προκάλεσαν τα κράτη που πλήττονται, και εξ αυτού ουδείς δικαιούνται  να τους καταλογίζει ηθική ολιγωρία.

Βέβαια πέραν της ηθικολογίας υπάρχει η ρεαλιστική πολιτική πραγματικότητα: Ο Νόρμπερτ Χόφερ, για παράδειγμα, αρχηγός του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων στην Αυστρία, σε δηλώσεις του, αναφέρει πως «Σίγουρα δεν πρόκειται να πληρώσουμε τα χρέη για χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία». Αυτού του είδους τις διαθέσεις είναι υποχρεωμένοι  να την συνυπολογίσουν οι ηγέτες των βορείων χωρών.

Ωστόσο γι’ αυτό είναι οι ηγέτες. Να αναλαμβάνουν το ρίσκο στις ιστορικές στιγμές! Και αυτή είναι  μια ιστορική στιγμή για την Ανγκελα Μέρκελ, που είναι η ηγέτης της Ευρώπης. Θα αναλάβει το ρίσκο ή θα αφήσει  την ΕΕ να διασπαστεί; Αν τώρα, σε αυτή την ανάγκη , δεν επιβάλλει την κοινοτική αλληλεγγύη, αρκετοί ηγέτες και λαοί  θα νιώσουν ότι η Ε.Ε. δεν έχει λόγο να υπάρξει. Θα κονιορτοποιηθεί.