Του Γιάννη Σιδέρη
Την αφορμή έψαχναν και τη βρήκαν στη Συμφωνία των Πρεσπών οι «χτίστες» της «Γέφυρας», που θέλει να οδηγήσει κόσμο της Κεντροαριστεράς στην επικράτεια του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε «χωρίς περίσκεψιν χωρίς αιδώ» τα πιο βαθιά τους διεθνιστικά όνειρα.
Το πρόβλημα ήταν ότι ο κόσμος που παραβρέθηκε στην παρθενική παρουσία τους, ανήκε ακριβώς μόνο στη μια πλευρά: Στον ΣΥΡΙΖΑ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο εκ των πρωτεργατών, Παναγιώτης Παναγιώτου, επιτέθηκε στη ΝΔ για τη Συμφωνία των Πρεσπών ισχυριζόμενος πως πιέζεται ανάμεσα στον νεοφιλελευθερισμό του Μητσοτάκη και τον εθνικισμό του Αντώνη Σαμαρά. Ο δε «δικαιωματιστής» Κωστής Παπαϊωάννου άσκησε σκληρή κριτική στο ΚΙΝΑΛ για την στάση του στην Συμφωνία.
Αυτά την ίδια μέρα που οι Συριζαίοι άρχισαν να κατανοούν ότι οι Πρέσπες δεν είναι γραφικό τοπίο συναδέλφωσης λαών, όπως τις θεώρησε η αφελής ανιστορικότητά τους, αλλά ένα ρήγμα δημιουργίας σεισμικών δονήσεων (η ένταση και η διάρκεια θα φανεί στο ιστορικό μέλλον, όχι τώρα). Αυτά μια μέρα μετά το ρεπορτάζ του BBC για την «αόρατη μειονότητα» των Μακεδόνων στην Ελλάδα, την επιστολή των Σκοπίων στον ΟΗΕ και τις οδηγίες προς τους Σκοπιανούς δημοσιογράφους, όπου δίδονται εντολές για τον προσδιορισμό «Μακεδονικός» και «Μακεδονική» σε εθνικότητα, γλώσσα, ιδιωτικές οντότητες, εμπορικά σήματα, προσφωνήσεις αξιωματούχων, κλπ.
Οι εκ των ομιλητών:
Ο κ. Π. Παναγιώτου κάλεσε το ΚΙΝΑΛ «να συμπορευτεί στη δημιουργία ενός προοδευτικού πόλου και να σταματήσει να βάζει τέλος στη δεξιά παλινόρθωση».
Απορία: Είχε άραγε ο αρθρογράφος επικρίνει ποτέ (επικρίνει, όχι απλώς εκφράσει «προβληματισμό») για την κολεγιά του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ; Αναρωτιέται ότι με την Κουντουρά, την Παπακώστα, τον Κόκκαλη, τη Μεγαλοοικονόμου, ποιος νομιμοποιεί αυτό που θεωρεί ως δεξιά παλινόρθωση;
Ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος φανταζόμαστε ότι θα εξέπληξε τους παριστάμενους (μόνο) Συριζαίους, λέγοντας ότι «η κρίση ήταν αποτέλεσμα της παραγωγικής καθίζησης της ελληνικής κοινωνίας».
Μπα; Η κρίση δεν είναι παραμύθι με δράκο που διακήρυττε o Αλέξης, ούτε σχέδιο των δανειστών να μας αγοράσουν μπιρ παρά, που έλεγαν οι συριζαίικες πλατείες;
Η κα Μαρία Ρεπούση ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει «αντίστοιχες πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ενός προοδευτικού μετώπου».
Δηλαδή ένα κόμμα που δεν είχε πρόβλημα συγχρωτισμού με τους ΑΝΕΛ (σαν σιαμαίοι έμοιαζαν στην μπρουτάλ αντιμετώπιση των «προδοτών»), ποια μετριοπάθεια διαθέτει για να μετάσχει ενός «προοδευτικού μετώπου»;
Ας ξεπεράσουμε βέβαια ότι ο όρος «προοδευτικό μέτωπο», έτσι όπως τον καθορίζει η πολιτική γεωγραφία της προμνημονιακής εποχής, και όπως τον διαμόρφωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον παρωχημένος. Έχει δείξει ως τώρα η πολιτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα προσέλθει σε κάποιον διάλογο ως καλοπροαίρετος και καλόγνωμος συνομιλητής; Μα στο Μαξίμου το 2015 οι αρχηγοί υπόσχονταν στον Αλέξη να του ψηφίσουν το μνημόνιο, αλλά να μην κηρύξει εκλογές, και ο ίδιος το υποσχέθηκε. Την ίδια ώρα, πριν τελειώσει η σύσκεψη, το υπόγειο του Μαξίμου διακινούσε τον χαρακτηρισμό περί «τρόικας εσωτερικού», ενώ ο Αλέξης αθέτησε την δέσμευσή του (στους αρχηγούς!) και κήρυξε εκλογές!
Ο καθηγητής Νίκος Μουζέλης είπε πως στόχος της Πρωτοβουλίας είναι η συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου, ενώ τόνισε την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι κατά τη γνώμη του «δύο βαρβαρότητες, ο λαϊκισμός και ο νεοφιλελευθερισμός»
Μάλλον του διέφυγε ο διαχωρισμός που έχει κάνει πολλάκις ο Αλέξης, για τον λαό εναντίον των ελίτ – που είναι ο πλέον εμβληματικός διαχωρισμός στον οποίο επιδίδονται οι απανταχού λαϊκιστές.
Το «στέλεχος της Κεντροαριστεράς» Νίκος Μπίστης εμφανίστηκε πεπεισμένος πως ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, ενώ συμπέρανε πως αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι «μια λογική αριστερά πολιτική»!
Όπως ας πούμε των Πρεσπών, της καταρράκωσης της πρώην κερδοφόρας ΔΕΗ και των ΕΛΤΑ, της αδηφάγου φορολογίας και των επιδομάτων φτώχειας, των παγωμένων εργασιών στο Ελληνικό, της αθρόας ελληνοποίησης σίγουρων αυριανών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, του τηλεοπτικού θεάτρου στην εκατόμβη του Ματιού, τον χαρακτηρισμό διαδηλωτών ως ετερόκλητο όχλο, τη δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων δικαστών από την Αυγή, την προδοσία του λαού στο δημοψήφισμα; («λογική αριστερά πολιτική» θα ήταν να μην καταφύγει σε αυτό, όχι να προδώσει την ψήφο του λαού), και τόσα άλλα που ζούμε από το 2011 που έκανε την εμφάνισή του η «αριστερά λογική πολιτική» του ΣΥΡΙΖΑ;
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γεφυροποιοί δεν είχαν κάτι θετικό να εκθειάσουν για τη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ και προσανατολίστηκαν στην κατάσταση της Ευρώπης: «Να δημιουργηθεί ένας ισχυρός προοδευτικός πόλος για να μπει φρένο στα όσα απειλούν σήμερα την Ευρώπη» (Παναγιώτου), για την άνοδο της ακροδεξιάς και την επιμονή της Ευρώπης σε συνταγές λιτότητας (Λιάκος), τον κίνδυνο να δούμε στο Ευρωκοινοβούλιο ακροδεξιές δυνάμεις να αθροίζουν ποσοστό άνω 20% (Ρεπούση), το ζήτημα της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη (Παπαϊωάννου), ενώ ο Νίκος Μπίστης μας προέτρεψε να δούμε τι γίνεται… σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο. Απορία ψάλτου βηξ…
Αυτά σε μια παρουσίαση που στόχο είχε να πείσουν το ΚΙΝΑΛ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ (τους υπόλοιπους τους έχουν). Το σίγουρο είναι ότι έπεισαν το ακροατήριο που γέμισε την αίθουσα. Μόνο που αυτό αποτελείτο από υπουργούς, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Δηλαδή ήδη πεπεισμένους ( από κομματικό συμφέρον).
ΥΓ: Τα αποσπάσματα δηλώσεών τους τα πήραμε από την ανθολόγηση που έκανε το κομματικό site του ΣΥΡΙΖΑ left.gr, για να μην κατηγορηθούμε για επιλεκτική διαλογή και διαστρέβλωση.
