Πώς η νέα ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης αποδυναμώνει τις τουρκικές απειλές

Πώς η νέα ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης αποδυναμώνει τις τουρκικές απειλές

Άστοχη έκφραση από Τουρκικής πλευράς. Ούτε πατρίδα τους είναι, ούτε γαλάζιο είναι το γκρίζο πεδίο που κινούνται. Ο αποκλεισμός της Τουρκίας από την αρχή της πολυμερούς ενεργειακής συνεργασίας κρατών της Ανατολικής Μεσογείου, δεν έγινε λόγω γενικής αντιπαλότητας. Έγινε γιατί η Τουρκική πλευρά δεν δέχεται να ορίσει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θαλάσσης, ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι τα σύνορα του θαλάσσιου χωραφιού της στο Αιγαίο.

Το ξεκαθάρισμα αυτών των συνόρων, προηγείται πριν ιδιωτικές εταιρείες να αναλάβουν τη συνεκμετάλλευση με τα κράτη του ορυκτού πλούτου τους. Αυτού που βρίσκεται μέσα στα όρια των συνόρων τους, όπως ορίζει το Διεθνές Δίκαιο.

Συνεκμετάλλευση ΔΕΝ γίνεται μεταξύ κρατών. Γίνεται μεταξύ ιδιωτικών εταιρειών και ενός, δυο, τριών κ.λπ. κρατών. Οι εταιρείες που επενδύουν δις Ευρώ στις έρευνες, εξορύξεις και εκμεταλλεύσεις υδρογονανθράκων, δεν επενδύουν σε αμφισβητούμενες περιοχές. Ούτε χτίζουν αγωγούς που διέρχονται αμφισβητούμενες περιοχές ή περιοχές κρατών που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ της Διεθνούς κοινότητας.

Στην επίκαιρη (ξανά) επιθετικότητα της Τουρκίας, απουσιάζει η μελέτη της δραστικής αλλαγής της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής, στον στόχο της για πλήρη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Στο καινούργιο Ενεργειακό της Σχέδιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (REPower Eu), έχει δύο στόχους: πλήρη απεξάρτηση από τη Ρωσία και καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Η Ευρώπη που είναι η μεγάλη κύρια αγορά των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου, παραμένει σταθερή (και επαυξάνει θα έλεγα) στην πράσινη ενέργεια.

Ενισχύει τα συμβατικά μέσα μεταφοράς Φ/Α, (αγωγοί) αλλά με πρόβλεψη μετατροπής τους σε αγωγούς μεταφοράς ΑΠΕ (κυρίως υδρογόνου). Και ενθαρρύνει, μικρές ευέλικτες μονάδες πλωτών μονάδων εισαγωγής LNG καθώς και καλώδια (αγωγοί) μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Αποσύρεται, μαζί με ρυπογόνα καύσιμα, ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ;;; Τώρα που σταματάμε τις ρώσικες εισαγωγές;;; Όχι βέβαια! Θα λειτουργεί παράλληλα με τις ΑΠΕ, με φθίνουσα χρήση. Όπου βρέθηκε Φ/Α συνεχίζονται κανονικά οι λειτουργίες. 

Αλλά, μετά τη νέα στρατηγική της ΕΕ, λογικότερο είναι η Μεσόγειος να στραφεί σε γιγαντιαία έργα ΑΠΕ με τις σχετικές αναγκαίες υποδομές, παρά σε χρονοβόρες εξορύξεις και δημιουργία συμβατών αγωγών. Οι συμβατοί αγωγοί δένονται με συμβόλαια  δεκαετιών, όταν το Φ/Α θα φθίνει στη χρήση. Οι πλωτές μονάδες LΝG έχουν βραχυπρόθεσμα συμβόλαια τιμών σε μια διαρκώς καταβαλλόμενη αγορά, πολύ χαμηλότερο κόστος εγκατάστασης και ευελιξία τοποθέτησης.

Κατά την άποψή μου λοιπόν, από δω και πέρα, όπως πάντα,  η αγορά, οι μεγάλες εταιρείες θα αποφασίσουν τι θα γίνει με τα ενεργειακά του Αιγαίου.

Αν λοιπόν, το κυρίαρχο θέμα της Τουρκικής επιθετικότητας είναι «τα πετρέλαια του Αιγαίου», το σκηνικό έχει αλλάξει άρδην.

Ας κάνουν το κουμάντο τους για τις ΑΠΕ. Και ας ζητήσουν συνεργασία στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών κανόνων και του Διεθνούς Δικαίου.

Αν υιοθετούν αναθεωρητισμό συνόρων, η Δύση αυτή τη στιγμή είναι πιο ευαισθητοποιημένη από ποτέ, για να αντιδράσει ομόφωνα και ταχύτατα. 

Προσωπικά, γνωρίζοντας πρόσωπα, νομίζω ότι η τρέχουσα στάση του Ερντογάν, είναι εγωισμός και μεγαλομανία. Ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί εαυτόν παγκόσμια πολιτική προσωπικότητα. Ζήλεψε τη δόξα που απήλαυσε ο νεαρός Μητσοτάκης στο Αμερικανικό Κογκρέσο. Κατανοητό. Άλλωστε, και ποιος πολιτικός από όλον τον κόσμο δεν θα ήθελε αυτή την ενθουσιώδη αποδοχή από το Αμερικάνικο Κογκρέσο;

Η ερμηνεία της προσωπικότητας των πρωταγωνιστών, παίζει μεγάλο ρόλο στις κάθε είδους κρίσεις. Ειδικά στην εξωτερική πολιτική. Και ο συγκεκριμένος πολιτικός, νιώθει υποβιβασμένος...

*Η Νίκη Τζαβέλα είναι πρώην Ευρωβουλευτής