Πέθανε ο Γιάννης Τσεκλένης

Πέθανε ο Γιάννης Τσεκλένης

Της Αγγελικής Κώττη

Ένας σπουδαίος Έλληνας, ένας άνθρωπος της μόδας,  ο διάσημος σχεδιαστής Γιάννης Τσεκλένης έφυγε από τη ζωή χθες Τετάρτη σε ηλικία 82 ετών. Ηταν ο άνθρωπος που οδήγησε την ελληνική μόδα έξω από τα σύνορα της χώρας. Δημιουργίες του πωλήθηκαν παγκοσμίως από κορυφαία καταστήματα, σε περισσότερες από 30 χώρες κατά το διάστημα 1965 με 1991.

Τα σχέδια για τα υφάσματα των ρούχων του τα αντλούσε από τον ελληνικό και τον παγκόσμιο πολιτισμό. 

Ο Γιάννης Τσεκλένης είχε δωρίσει το σύνολο των συλλογών του στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα «Β. Παπαντωνίου» (το οποίο και ανακοίνωσε τον θάνατό του) και έργα του έλαβαν μέρος σε πολλές αναδρομικές εκθέσεις, όπως «Γιάννης Τσεκλένης - Ένας Έλληνας σχεδιαστής μόδας», στο Θέατρο Θησείο στην Aθήνα, «6 ‘Παγκόσμιοι’ Έλληνες σχεδιαστές» στο Ζάππειο, στο Λονδίνο και τη Λευκωσία και την πρόσφατη «Tseklenis. Τα χρόνια της μόδας» στο Ναύπλιο.

Ο Γιάννης Τσεκλένης ετοίμαζε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο τέλος του χρόνου, η οποία και θα γίνει προς τιμήν του από τους φορείς που την είχαν αναλάβει.

Για το έργο του είχε λάβει πολλές τιμητικές διακρίσεις ανάμεσα στις οποίες τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, το Χρυσό Μετάλλιο της Μόδας από το Ελληνικό Ινστιτούτο Μόδας, την Κόρη των Κυκλάδων από το Ελληνικό Κέντρο Μόδας και το βραβείο Δίολκος της Ελληνικής Ακαδημίας Marketing.

Ήταν παντρεμένος με την Έφη Μελά και είχε ένα γιο τον Κωνσταντίνο, γνωστό εννοιολογικό καλλιτέχνη και κινηματογραφιστή.
«Δεν γεννήθηκα στα δυτικά, γεννήθηκα στα βόρεια προάστια” έλεγε σε συνέντευξή του στη Μυρτώ Λοβέρδου για τo σάιτ  Bovary. “Ο πατέρας μου μπόρεσε να με στείλει στο Κολλέγιο, κάτι που δεν εκτίμησα κι έτσι με έδιωξαν κακήν κακώς. Είχα προλάβει όμως να πάρω πολλά. Πήγα στου Μωραΐτη κι ενώ δεν ήμουν σπουδαίος μαθητής ήμουν αστέρι στην διοργάνωση μαθητικών συμβουλίων, σχεδίαζα τα περιοδικά του σχολείου. Ημουν αναμεμειγμένος με την τέχνη και την ζωή. Είχα και από μικρός μια καλή κοινωνική ζωή.  Οταν ετέθη θέμα σπουδών, είπα στον πατέρα μου ότι θα μείνω κοντά στο κατάστημα υφασμάτων που είχε, αλλά ότι θα ασχοληθώ με την διαφήμιση. Η έφεσή μου ήταν να μπαίνω σε προϊόντα διαρκείας για να αφήσω στίγμα». 

Στη δεκαετία του '60 και ενώ ήδη είναι ζευγάρι με την Εφη Μελά (“κλεφτήκαμε για΄τι ήμασταν και οι δύο παντρεμένοι” έλεγε) με την παρακίνηση του Ντίμη Κρίτσα αποφασίζουν να πάνε έξω, “όχι στην Ιταλία ή την Γαλλία, αλλά στην Αμερική, όπου τότε δεν υπήρχαν ακόμα οι μεγάλοι οίκοι. Η Αμερική μπήκε αργά στη μόδα και σάρωσε. Σ΄αυτή την πρώτη συλλογή αισθανόμουν το χρέος να δώσω ένα ελληνικό στοιχείο. Κι έτσι έφτιαξα  τα Κύματα -Waves. Μέσα σε 48 ώρες , ζήτησε να δει την συλλογή η Ελίζαμπεθ Αρντεν, αυτοπροσώπως. Και  την αγοράζει όλη -υφάσματα, αλλά και τα πατρόν του Κρίτσα. Η αίσθηση ότι μπόρεσες, από την άσημη, σ΄ αυτόν τον τομέα Ελλάδα, να κουνήσεις ένα φυλλαράκι του Μανχάταν, σε έκανε να νοιώθεις ότι κατέκτησες την πόλη. Μέσα σε έξι μήνες ήρθε ένα τεράστιο συμβόλαιο από μεγάλη εταιρεία, και μαζί με τον Κρίτσα κάναμε μια καμπάνια, όπου μπλέξαμε τον Μεταξά, τον Ωνάση, τον Ελληνικό Τουρισμό -ήταν το 1965-΄66.”

Δέκα χρόνια μετά, διαγιγνώσκεται με μελάνωμα και έκανε χειρουργεία και πειραματικές θεραπείες. Ανάμεσά τους έκανε  “την τεράστια επέμβαση, ώμο, ωμοπλάτη, κλείδα, τα πάντα...Ο άνθρωπος αντέχει πάρα πολλά. Δεν ξέρει πόσα αντέχει. Ο Θεός δεν μου έδωσε ό,τι δεν μπόρεσα να αντέξω. Μου έδωσε όσα μπόρεσα. “ κατέληγε για την περιπέτειά του. Εφυγε για την Αμερική με χρέη και τον βοήθησε να σταθεί ξανά στα πόδια του ο Γιάννης Γεωργακάς του Μινιόν. 

Εκανε  “κάθε έξι μήνες και κάτι διαφορετικό. Ημουν εραστής του χρώματος, εκτός από μια ασπρόμαυρη συλλογή εμπνευσμένη από τον Γαΐτη και μια ολόασπρη, το ΄85 για την Αμερική, χωρίς πριντ. Μπήκα και στα ανδρικά. Στην Ολυμπιακή έφτιαξα πρώτα τις στολές για την πρώτη θέση και όταν τις είδε ο Ωνάσης μου ζήτησε να τις αναλάβω όλες.” Και ας ήταν σχεδιαστής τους ο Πιέρ Καρντέν. 

Για εκείνον  η Ελληνίδα σήμερα “ξέρει, ενημερώνεται, έχει και όλες τις δυνατότητες, μέσω ίντερνετ. Παλιά δεν ήξερε τον όρο fashion victim, και ήταν ένα θύμα της μόδας. Την φορούσαν τα ρούχα, δεν τα φορούσε. Τώρα πια έχει μάθει να κρίνει πριν φορέσει ένα ρούχο. Μόδα σημαίνει ανανέωση. Θαύμασα τον Πολ Πουαρέ στη Γαλλία, τον Πιερ Καρντέν, τον Ραλφ Λόρεν, έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να τραβήξει ούτε μια γραμμή αλλά έχει τον μεγαλύτερο τζίρο στον κόσμο. Επίσης αγαπούσα πολύ τον Γιάννη Ντεσέ. “