Όταν η Παιδεία συναντά τους λειτουργούς της

Όταν η Παιδεία συναντά τους λειτουργούς της

«Όχι σχολείο για λίγους και εκλεκτούς, αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς». Αυτό ήταν το κυρίαρχο σύνθημα της χθεσινής συγκέντρωσης διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών διανθισμένος με λίγο από «ανάσα» την οποία έβαλαν επίσης σε ένα πανό. Αξιολόγηση, τηλεκπαίδευση, πρότυπα σχολεία, όλα μαζί σε μια κινητοποίηση την οποία έχει ήδη καπελώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε και από την τοποθέτηση του Νίκου Φίλη στη Βουλή.

Όχι στα πρότυπα, όχι στα αγγλικά στο νηπιαγωγείο (που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλονται από τα αμερικανικά συμφέροντα) όχι σε όλα κυρίως όχι σε οποιαδήποτε αλλαγή επιχειρείται στον λιμνάζοντα χώρο της Παιδείας. Και φυσικά περισσότερα λεφτά για την Παιδεία. Και προσλήψεις. Το αίτημα των εκπαιδευτικών που αντιδρούν στις κάμερες συγκεκριμένο. Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αποτελούν μια βάση για μια πρώτη, στην παρούσα φάση αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και τη δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Όμως οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών και όσοι αρέσκονται στις κινητοποιήσεις δεν αντιδρούν επί της ουσίας στο νομοσχέδιο. Αντιδρούν σε οποιοδήποτε σχέδιο αφορά σε αλλαγές στο περιβάλλον που έχουν διαμορφώσει. Είναι οι ίδιοι που αντιδρούσαν και στο νομο Διαμαντοπούλου παρά το γεγονός πως κρίθηκε από την πλειοψηφία τότε της Βουλής και όχι μόνο από το τότε κυβερνών κόμμα ως ένας νόμος σταθμός.

Οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν αξιολόγηση. Κανέναν έλεγχο και κανένα πρότυπο σχολείο το οποίο και θα συγκρίνεται ως λειτουργία με το δικό τους έργο. Όλοι; όχι. Υπάρχουν και αυτοί που επιμορφώνονται, αναζητούν λύσεις και ασχολούνται με τη δια βίου μάθηση. Τη δική τους και των μαθητών τους. Δεν είναι λίγοι. Απλά όπως σε κάθε άλλη περίπτωση δεν βγαίνουν να φωνάξουν.

Το θέμα αυτό... καίει και μιλούν για… τιμωρητική αξιολόγηση που θα συνδέεται όπως αναφέρουν με την επαγγελματική τους εξέλιξη. Πως γίνεται οι… προοδευτικοί εκπαιδευτικοί να αρνούνται οποιαδήποτε αξιολόγηση και να ανέχονται συναδέλφους τους που αδυνατούν να επιτελέσουν το έργο τους αναλώνοντας το χρόνο τους σε προσπάθειες προσηλυτισμού μαθητών; Να «αγορεύουν» αντί να διαπαιδαγωγούν;

Σε κάθε περίπτωση το θέμα με τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών έρχεται στο προσκήνιο κάθε φορά που επιχειρείται μια αλλαγή.

Τα αιτήματά τους όπως καταγράφηκαν έχουν ως εξής:

· Να αποσυρθεί και να μη ψηφιστεί το αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο
· Να καταργηθεί η τροπολογία-ντροπή για τη ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος με κάμερες
· Να αυξηθεί η χρηματοδότηση της Δημόσιας εκπαίδευσης από τον Κρατικό προϋπολογισμό
· Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων.

Πάντως στη Βουλή ο Νίκος Φίλης έδωσε διευκρινίσεις. Για τα θέματα που αφορούν στην Παιδεία και το πως ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τα σχολεία και την αριστεία.

«Η Αριστερά δεν έχει κανένα πρόβλημα με την έννοια της αριστείας» τόνισε προσθέτοντας πως «στη δική μας αντίληψη, η εκπαίδευση δομείται πρωτογενώς πάνω στα προτάγματα της νεωτερικότητας, με στόχο την εξάλειψη των κοινωνικών διακρίσεων και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, εντός του σχολείου. Ώστε, στη συνέχεια, από την ίδια αφετηρία παιδιά διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων να πραγματώσουν τα όνειρά τους»

Και κατέληξε: «Η νεωτερικότητα, προκρίνει, λοιπόν, την κοινωνική κινητικότητα, κάτι, που ειδικά, στην Ελλάδα, αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο ενός άτυπου κοινωνικού συμβολαίου και που έδωσε τη δυνατότητα σε παιδιά αγροτικών, εργατικών και μεσαίων οικογενειών να σπουδάσουν και να ανέλθουν κοινωνικά».