Όρμπαν: Ο θαυμαστής των Πούτιν – Τραμπ, αγκάθι στα πλευρά της ΕΕ

Όρμπαν: Ο θαυμαστής των Πούτιν – Τραμπ, αγκάθι στα πλευρά της ΕΕ

Με τον Βίκτορ Όρμπαν να εκλέγεται εκ νέου πρωθυπουργός, η Ουγγαρία παραμένει ένα αγκάθι στο πλευρό της ΕΕ αφού ο ίδιος επέλεξε μόλις χθες να υποστηρίξει πως «αντίπαλοί του» είναι ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι και οι κυβερνήσεις Δυτικών χωρών. Τα συγχαρητήρια Πούτιν επιβεβαιώνουν τους στενούς δεσμούς όπως και η στήριξη που έλαβε προεκλογικά από τον Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος τον χαρακτήρισε «δυνατό ηγέτη και σεβαστό από όλους»...

Οι στενοί δεσμοί του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας με το καθεστώς Πούτιν είναι γνωστοί και εδράζονται αφενός σε μια κοινή ιδεολογική πλατφόρμα που ο Ρώσος πρόεδρος έχει πλέον ξεδιπλώσει μέσα από την εισβολή στην Ουκρανία, σε θρησκευτικές και άλλες λογικές, όπως για παράδειγμα η κοινή τους στάση έναντι των ΛΟΑΤΚΙ, αλλά και σε στενούς οικονομικούς δεσμούς.

Ο Βίκτορ Όρμπαν αποδέχθηκε τις κοινοτικές αποφάσεις περί επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία και δεν άσκησε βέτο ώστε να δημιουργηθούν προβλήματα. Εν τούτοις η από εδώ και πέρα στάση του παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, ικανό όμως να προκαλέσει προβλήματα στη συνοχή της ΕΕ και στην κοινή στάση απέναντι στο ρωσικό καθεστώς.

Η δε εύκολη νίκη που πραγματοποίησε στην Ουγγαρία έρχεται να προβληματίσει με τη σειρά της την Ευρωπαϊκή Ένωση που βλέπει τη λογική των άκρων, των λαϊκιστών και των ευρωσκεπτικιστών να επανέρχεται δριμύτερη μετά την υπαναχώρησή τους τα τελευταία χρόνια, μετά δηλαδή την οικονομική κρίση που ανέδειξε βασικές αδυναμίες του κοινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Αρκεί να προστεθεί στην άνετη νίκη Όρμπαν και το γεγονός πως στη βουλή της Ουγγαρίας εισέρχεται και ένα νέο ακροδεξιό κόμμα το οποίο ξεπέρασε το όριο του 5%.

Και ναι μεν η προπαγάνδα και ο λαϊκισμός του Όρμπαν βρήκαν ακροατήριο όμως η καθεστωτική του νοοτροπία και η αποδοχής της από μια πλειοψηφία του ουγγρικού λαού δημιουργούν αλγεινές εντυπώσεις στις φιλελεύθερες δημοκρατίες της ΕΕ. Αυτό συμβαίνει δε τη στιγμή που η Ε.Ε. Έχει παγώσει ακόμη και τους πόρους του ταμείου Ανάκαμψης προς την Ουγγαρία εξαιτίας του τρόπου διακυβέρνησης της από τον Όρμπαν, ειδικά λόγω των αποφάσεων που αφορούν στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, τα ΜΜΕ αλλά και τις φυλετικές και άλλες διακρίσεις όπως για παράδειγμα θέματα που αφορούν τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Σε ανακοίνωσή της η ρωσική προεδρία ανέφερε με αφορμή την επανεκλογή Όρμπαν ανέφερε ότι «Ο αρχηγός του ρωσικού κράτους εξέφρασε την πεποίθηση πως, παρά τη δύσκολη διεθνή κατάσταση, η μελλοντική ανάπτυξη των διμερών δεσμών και της σύμπραξης θα ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των λαών της Ρωσίας και της Ουγγαρίας». Ήρθε δε μετά τις δηλώσεις του εκ νέου πρωθυπουργού της Ουγγαρίας ο οποίος επέκρινε τις Βρυξέλλες και τι δυτικές χώρες όπως και τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι αποκαλώντας τους «αντιπάλους». «Ήταν» είπε «μια τεράστια νίκη, μπορούν να το δουν από τη Σελήνη αλλά σίγουρα και από τις Βρυξέλλες».

Επενδύοντας στο γεγονός πως τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ στο οποίο ανήκει η Ουγγαρία, δύσκολα θα επιτρέψουν να πέσει στην... αγκαλιά του Πούτιν εξ ολοκλήρου (τακτική που ακολουθείται και στην περίπτωση της Τουρκίας) ο Βίκτορ Όρμπαν παίζει το παιγνίδι του εκμεταλλευόμενος τις εξελίξεις και διαμορφώνοντας σε ένα νέο επίπεδο της σχέσης του με τον Πούτιν.

Άλλωστε τον επισκέφθηκε στη Μόσχα στις αρχές Φεβρουαρίου και εκεί είχε συζητήσεις οικονομικού περιεχομένου ειδικά σε ό,τι αφορά το εμπόριο και την ενέργεια με τον Πούτιν να δηλώνει τότε πως «τα μακροχρόνια συμβόλαια επιτρέπουν αυτή τη στιγμή στη Βουδαπέστη να αγοράζει το ρωσικό φυσικό αέριο πέντε φορές πιο φτηνά από την τιμή αγοράς που ισχύει στην Ευρώπη». Είχε διαβεβαιώσει, δε, τον Ούγγρο πρωθυπουργό ότι «οι συμφωνίες που υπέγραψε πέρυσι η Ουγγαρία με την Gazprom, επιτρέπουν στην Ουγγαρία να έχει έως το 2036, σταθερές προμήθειες φυσικού αερίου».

H κοινή ρητορική Πούτιν - Όρμπαν

Η ρητορική των δύο ανδρών έχει κοινά χαρακτηριστικά. Από τα ζητήματα θρησκείας μέχρι τα ζητήματα... δημοκρατίας αλλά και τα περί μεγάλης Ρωσίας και του ευρασιανισμού δε βρίσκουν αμέτοχο τον Ούγγρο Πρωθυπουργό. Άλλωστε υποστηρικτές του είναι αυτή που μεταφέρουν και μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ τις αναθεωρητικές λογικές περί Μεγάλης Ουγγαρίας που περιλαμβάνουν τμήματα άλλων χωρών πατώντας πάνω στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία...

Και όχι μόνο. Θρησκεία και εθνική περηφάνια «παραδοσιακές αξίες» είναι στο μενού του Όρμπαν κάνοντας την ΕΕ να χάνει αρκετές φορές τον ύπνο της, αδυνατώντας όμως να προχωρήσει στη λήψη περαιτέρω μέτρων ούτε καν για τις περιπτώσεις ολιγαρχών που πλαισίωσαν τον Ούγγρο πρωθυπουργό κυριαρχώντας τώρα σε θέματα οικονομίας όπως οι ολιγάρχες του Πούτιν στη Ρωσία.

Ποινικοποιώντας κάθε αντίθετη φωνή αλλά και την ομοφυλοφιλία έχει εγκαταστήσει ένα καθεστώς που παραπέμπει στον «φίλο» Πούτιν ο οποίος πλέον διαθέτει και επισήμως έναν σύμμαχο ο όποιος μπορεί να τους προσφέρει σημαντική βοήθεια ειδικά \ως προς τις αποφάσεις της ΕΕ που απαιτούν ομοφωνία.

Οι κυρώσεις και η IIB

Και μπορεί μεν να μην άσκησε βέτο στις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί, ουδείς όμως δύναται να προβλέψει τις επόμενες ενέργειές του. Πολύ δεν περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία αρνήθηκε να στείλει οπλισμό στην Ουκρανία ενώ ως προς τις κυρώσεις δε διαφώνησε αλλά δε συμμετέχει στην επιβολή τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της International Investment Bank (IIB) και στην International Bank for Economic Co-operation (IBEC), ρωσικών συμφερόντων στις όποιες μετείχαν επίσης, εκτός από την Ουγγαρία, η  Τσεχία, η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Σλοβακία.

Οι πέντε τελευταίες χώρες με την ανακοίνωση των κυρώσεων αποφάσισαν να λήξουν τη συμμετοχή τους με τους υπουργούς Οικονομικών αυτών των χωρών να δηλώνουν, με κοινή ανακοίνωση, ότι «Θα προχωρήσουμε το συντομότερο δυνατόν στις ενέργειες για να διακόψουμε τη συμμετοχή μας και να ξεκινήσουμε τη διευθέτηση βάσει του καταστατικού των τραπεζών με σκοπό να ολοκληρωθεί η αποχώρηση»

Η Ουγγαρία όμως δεν έδειξε ενδιαφέρον να απομακρυνθεί. Άλλωστε δε δημιουργήθηκε τυχαία η έδρα στη Βουδαπέστη και ούτε αποτελεί τον κόμβο διακίνησης χρημάτων από τις, ρωσικών συμφερόντων επιπέδου Κρεμλίνου, τράπεζες που διοικούνται από στελέχη κοντά στον Πούτιν διαχειριζόμενες πόρους προερχόμενους από Ολιγάρχες με εταιρείες ανά τον κόσμο και κυρίως μεταξύ των χωρών μελών της Ε.Ε.

O Ορμπαν και ο... Τράμπ

Ο Όρμπαν εκτός των κοινών... οραμάτων με τον Βλαντιμίρ Πούτιν διέθετε και διαθέτει στενές σχέσεις και με τον Ντόναλντ Τράμπ. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είχε πρόσφατα προχωρήσει και σε δήλωση υποστήριξης της υποψηφιότητας του Ούγγρου πρωθυπουργού. «Ο Βίκτορ Ορμπάν της Ουγγαρίας αγαπά αληθινά τη χώρα του και θέλει ασφάλεια για τον λαό του», είχε αναφέρει προσθέτοντας πως «Έχει κάνει μια ισχυρή και θαυμάσια δουλειά για την προστασία της Ουγγαρίας, τον τερματισμό της παράνομης μετανάστευσης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, το εμπόριο και θα πρέπει να του επιτραπεί να συνεχίσει να το κάνει στις επερχόμενες εκλογές. Είναι δυνατός ηγέτης και σεβαστός από όλους. Έχει την πλήρη υποστήριξη για επανεκλογή στην πρωθυπουργία!».

Υπενθυμίζεται πως τον Μάιο του 2019 ο Ντόναλντ Τράμπ είχε υποδεχθεί με διθυραμβικά σχόλια τον Ούγγρο Πρωθυπουργό εκφράζοντας και έναν θαυμασμό ανάλογο με αυτόν που έδειχνε να τρέφει και για τον Βλαντιμίρ Πούτιν όπως και για τον Ταγίπ Ερντογάν. Μάλιστα είχε αναφέρει πως στο πρόσωπο του Όρμπαν βλέπει και κάτι από τον... ίδιο σημειώνοντας ότι «Όπως και εγώ, είναι λίγο αμφιλεγόμενος».

«Είναι ένας άνθρωπος που εμπνέει σεβασμό. Και ξέρω ότι είναι ένας σκληρός άντρας, αλλά είναι αξιοσέβαστος» είχε απαντήσει σε ερώτηση αν ανησυχεί για την κατάσταση των δημοκρατικών θεσμών στην Ουγγαρία ασκώντας κριτική στους υπόλοιπους ηγέτες της ΕΕ.

Η νίκη Όρμπαν

Σε κάθε περίπτωση η νίκη Όρμπαν στην Ουγγαρία, οι δηλώσεις του και η... χαρά του Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνουν πως η ΕΕ βρίσκεται μπροστά σε ένα εν δυνάμει πρόβλημα που μπορεί να εξελιχθεί σε ένα αγκάθι στο πλευρό της στην προσπάθεια να εμφανίσει κοινή στάση έναντι του ρωσικού καθεστώτος και της εισβολής στην Ουκρανία. Και όχι μόνο.

Η ΕΕ έχει κινήσει διαδικασίες κατά της Ουγγαρία επί παραβάσεις του κοινοτικού δικαίου. Έχει παγώσει τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης. Εν τούτοις δε θα επιθυμούσε την αποχώρησή της χώρας και τον εναγκαλισμό της με τη Ρωσία κάτι για το οποίο πιέζουν και οι ΗΠΑ.

Ο ίδιος πάντως προεκλογικά είχε ζητήσει «ανοχή» για τη χώρα του απειλώντας εμμέσως με αποχώρηση υποστηρίζοντας πως «η Ουγγαρία θέλει να διατηρήσει την ΕΕ ενωμένη παρά την αυξανόμενη πολιτισμική αποξένωση. Για αυτό και η Βουδαπέστη έχει επανειλημμένα κάνει προσφορές ανοχής στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Δεν υπάρχει άλλη λύση, μόνο η ανοχή. Μόνο έτσι μπορούμε να βρούμε κοινό δρόμο».