Οι πεινασμένοι καρβέλια ονειρεύονται

Είναι γεγονός ότι η στάση της Ελληνικής κυβέρνησης στην Άγκυρα αιφνιδίασε όλους αυτούς που εθισμένοι στην comme il faut αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων, δεν πίστευαν σε αυτό που έβλεπαν. Όπως δεν πίστευαν σε αυτό που έβλεπαν και όλοι αυτοί που έχουν σχηματίσει στο μυαλό τους την εικόνα του «Κούλη» που είναι έτοιμος να παραδώσει τα πάντα στους Τούρκους.

Ίσως, επηρεασμένοι από στερεότυπες εγκεφαλικές κατασκευές, δεν διάβασαν σωστά το πώς αντιμετώπισε ο «Κούλης» την εισβολή των μεταναστών στον Έβρο, πώς αντιμετώπισε τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και πώς με μια κίνηση ματ συνήψε το σύμφωνο για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Δεν πήραν τα μηνύματα τους και τώρα έπεσαν τραγικά έξω στις προβλέψεις τους. 

Επειδή είναι στην ανθρώπινη φύση να μην παραδεχόμαστε εύκολα το λάθος μας, όλοι αυτοί επινόησαν το παραμύθι ότι ο Δένδιας «έσυρε» τον Μητσοτάκη στην σκληρή γραμμή, ο οποίος παραδομένος στις εισηγήσεις «νηφάλιων» συμβούλων του ήταν έτοιμος να υποκλιθεί στον Σουλτάνο. 

Όλοι αυτοί φαίνεται πως αγνοούν το γεγονός ότι ένας πρωθυπουργός επιβάλλεται να ακούει όλες τις απόψεις και στο τέλος αυτός—αφού έχει μια σφαιρική αντίληψη της κατάστασης-- να χαράσσει την πολιτική γραμμή. Το ότι έχει «νηφάλιους» στο περιβάλλον του δεν είναι κάτι το αρνητικό. Έχουν και αυτοί μια συγκροτημένη άποψη. Και αυτοί ενδιαφέρονται για το καλό της Ελλάδας. Ούτε μειοδότες είναι ούτε προδότες και καλόν είναι να ακούγονται οι απόψεις τους.

Όσες φορές και να παρακολουθήσουμε την συνέντευξη των δύο υπουργών Εξωτερικών στην Άγκυρα, θα διαπιστώνουμε πως ο Ν. Δένδιας πήγε εκεί για να πει αυτά που είπε, γιατί έπρεπε να ακουστούν, καθώς το διεθνές περιβάλλον έχει αλλάξει δραματικά υπέρ των συμφερόντων της πατρίδας μας. Ο Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών πήγε μέσα στην Τουρκία για να υπογραμμίσει με την στάση του αυτή την νέα κατάσταση. Είναι αυτονόητο νομίζω ότι μια τέτοια στάση δεν την καθορίζει ένας υπουργός Εξωτερικών ερήμην του πρωθυπουργού του. Οι εθνικές γραμμές δεν χαράσσονται ευκαιριακά και «στο πόδι».

Συνεπώς, προς μεγάλη λύπη όλων αυτών που επιχειρούν να ανακαλύψουν ενδοκυβερνητικές τριβές, ο Μητσοτάκης με τον Δένδια συνεργάστηκαν για μιαν ακόμα φορά άψογα και πίσω τους στοιχίσθηκαν όλα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ανεξαιρέτως. Δεν ακούστηκε μέσα στην κυβέρνηση και στην παράταξη δεύτερη φωνή. Και αυτό βέβαια ωφελεί τον τόπο. Η κυβερνητική πολυφωνία στα εθνικά θέματα βλάπτει.

Είναι γνωστό πως διάφοροι κύκλοι -και όχι μόνον οι προσκείμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ- έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για φθορά της κυβέρνησης στον Ύψιστο και στην ανακάλυψη ενδοκυβερνητικών προστριβών. Και επειδή ο Ύψιστος έχει άλλα πράγματα, πολύ σοβαρότερα, να ασχοληθεί δεν τους δίνει σημασία, το μόνο που τους απέμεινε είναι να γράφουν για δήθεν διαφωνίες μέσα στην κυβέρνηση και να προσπαθούν έτσι να «κοντύνουν» τον Κυριάκο.

Δυστυχώς, η ζωή τους διαψεύδει. Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής η πατρίδα μας τα πηγαίνει εξαιρετικά, διευρύνοντας το πλέγμα των συνεργασιών της, έτσι ώστε να έχει την άνεση ο Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών να πει αυτές τις αλήθειες μέσα στην Άγκυρα. Μάλλον, θα πρέπει να ψάξουν να βρουν άλλο αντικυβερνητικό αφήγημα. Αυτό με τον Μητσοτάκη και τον Δένδια δεν τους «βγήκε».