Οι μετανάστες θα μείνουν για πάντα εδώ - Το θέμα είναι «Πώς»…

Οι μετανάστες θα μείνουν για πάντα εδώ - Το θέμα είναι «Πώς»…

Ας κάνουμε μερικές παραδοχές για το μεταναστευτικό, για να μην κοροϊδευόμαστε. Μερικές και αποσπασματικές, γιατί το θέμα είναι εκτενές και μόνο επί μέρους πτυχές του μπορεί να αγγίζει κάθε φορά ένα δημοσιογραφικό σχόλιο.

Παραδοχή πρώτη. Η Ευρώπη γερνάει, η Αφρική και Ασία γεννούν. Η Ευρώπη χρειάζεται τους μετανάστες ( Σε αυτή την παραδοχή εμπλέκονται και θεωρίες τις οποίες δεν ασπαζόμαστε οπωσδήποτε, όπως η «Πανευρώπη» μέσω της «Μεγάλης Αντικατάστασης» των λαών της, που υποστήριξε ο Αυστριακός Καλέργκι, και η δημιουργία ενός νέου τύπου ευρωπαίου πολίτη «ευρωασιάτη -νεγροειδούς» μέσω εσκεμμένης μαζικής μετανάστευσης Ασιατών και Αφρικανών στην Ευρώπη.

Παράλληλα υπάρχουν και πρόσφατες αναλύσεις του σχεδίου πληθυσμιακής αλλοίωσης της ηπείρου μας, όπως αναφέρονται το βιβλίο του Γάλλου Ρενό Καμύ «Η μεγάλη αντικατάσταση» (2011).

Αυτά εκ μέρους μας ως απλή αναφορά και μόνο, και δικαίωμα του καθενός να τις απορρίψει ως «ψεκασμένες» θεωρίες.

Όμως υπάρχει η έκθεση του ΟΗΕ που συντάχτηκε 21 χρόνια πριν, από την Υποδιεύθυνση Πληθυσμού (Population Division) στη Νέα Υόρκη, και δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2000: Ο τίτλος είναι ενδεικτικός: «Μετανάστευση αντικατάστασης: Είναι η λύση για φθίνοντες και γηρασμένους πληθυσμούς;».

Η αιτία του ερωτήματος αφορά στην αδυναμία των δυτικών κρατών, καθώς γερνούν να διατηρήσουν μια λειτουργική σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων, για να χρηματοδοτούνται με επάρκεια τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης.

Η έκθεση είχε ερωτηματικό στον τίτλο, αλλά δεν ήταν απλώς θεωρητική κατασκευή. Ένα βήμα προς απάντηση έγινε πάλι από τον ΟΗΕ 18 χρόνια αργότερα. Αυτή τη φορά σε διάσκεψη αρχηγών κρατών και υψηλών αξιωματούχων στο Μαρακές εν έτει 2018. Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Στη διάσκεψη υιοθετήθηκε η αρχή του «δικαιώματος στη μετανάστευση»! Η απόφαση δεν ήταν δεσμευτική αλλά την ψήφισαν, άρα την υιοθέτησαν 152 χώρες, και φυσικά 0η Ελλάδα. Καταψήφισαν 12, μεταξύ των οποίων ΗΠΑ, Ισραήλ, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία, Ελβετία, Αυστραλία.

Σύμφωνα με την αποστολή των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Εθνη, η χώρα καταψήφισε γιατί «το σύμφωνο υπέρ της μετανάστευσης αποβαίνει εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας, και αποτυγχάνει να αναγνωρίσει πως η σωστά ελεγχόμενη νόμιμη μετανάστευση πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει με αποτελεσματικούς ελέγχους στα σύνορα».

Αυτή είναι πολύ χοντρικά η μεγάλη εικόνα. Μόνο που δεν είχε ευθύγραμμη πορεία, όπως την ανέμεναν οι χαρτογιακάδες του παρηκμασμένου Οργανισμού, που ούτε μια σύρραξη, ούτε μια ιμπεριαλιστική επέμβαση δεν μπόρεσε να σταματήσει.

Δεν είχε ευθύγραμμη πορεία γιατί δεν υπολόγισε ότι οι μετανάστες, ειδικά του μουσουλμανικού κόσμου, δεν είναι « tabula rasa», άγραφα χαρτιά. Είναι άνθρωποι και δεν αποδέχονται χαρίεντες τα ήθη και τα έθιμα, τις πολιτισμικές κατακτήσεις, τις συνήθειες, τον τρόπο ζωής των χωρών που τους φιλοξενούν για να χτίσουν μια νέα ζωή.

Εφεραν μαζί τους τη δική τους θρησκεία, τη δική τους κουλτούρα, τα δικά τους ήθη και έθιμα, τις δικές τους αξίες, που πόρρω απέχουν από αυτές των γηγενών πληθυσμών. Είναι δε ανυποχώρητοι και απαιτούν να επιβάλουν τις δικές τους αξίες στη δημόσια ζωή των νέων πατρίδων τους, ειδικά όταν ο αριθμός τους αυξηθεί σε μια κρίσιμη μάζα και νιώσουν ότι έχουν δύναμη.

Μικρό παράδειγμα, για να μην αναφερθούμε στα τεράστια γκέτο στις παρυφές των δυτικών μεγαλουπόλεων, ούτε στις τρομοκρατικές ενέργειες με τα εκατοντάδες θύματα:

Η Φινλανδία είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που καθιέρωσε την ψήφο των γυναικών το 1906! Και όμως αυτή η πρωτοπόρος στην ισοτιμία των φύλων χώρα, αναγκάστηκε μετά από απαιτήσεις των μουσουλμάνων μεταναστών, να ορίσει ωράριο για γυναίκες στις πισίνες. Αιτία είναι ότι οι μουσουλμάνοι δεν ήθελαν να μπανιαρίζονται οι γυναίκες τους σε πισίνες που υπήρξαν άντρες εκτός αυτών της οικογένειάς τους.

Συγγνώμη αλλά αυτό είναι πολιτισμική αλλοίωση, και δίνει απάντηση σε όσους εδώ ειρωνεύονται ότι οι «ξενοφοβικοί» φοβούνται μήπως τους αλλοιώσουν τον (μ)πολιτισμό τους, όπως τον προφέρουν σαρκαστικά. Γιατί πολιτισμός δεν είναι μόνο η κληρονομημένη και παρούσα πνευματική και καλλιτεχνική παραγωγή. Είναι ο κατακτημένος, γενικά παραδεκτός και συνεκτικός αξιακός κώδικας, που ορίζει το πλαίσιο της κοινής μας ζωής.

Παράλληλα στην διπλανή Σουηδία οι βομβιστικές επιθέσεις έγιναν κανονικό μέρος της Σουηδικής ζωής μετά την μετά την μαζική είσοδο μεταναστών (Spectator, Οκτώβριος 2019).

Στην Ελλάδα το 2009 είχαμε διαδηλώσεις και έκτροπα γιατί ένας μετανάστης ισχυρίστηκε πως ένας αστυνομικός έσκισε σελίδα από το κοράνι. Ο Πρόεδρος τη Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας Ναίμ Ελνταγούρ απαίτησε από την αστυνομία να ζητήσει συγγνώμη αλλιώς θα είχαμε… ιερό πόλεμο: «Οι μουσουλμάνοι νιώθουν οργή και έχουν κηρύξει πόλεμο»! Επίσης να ζητήσει συγγνώμη η Ελληνική Πολιτεία είχε ζητήσει και ο Αλέξης Τσίπρας, φρέσκος τότε Πρόεδρος του ΣΥΝ.

(για την ιστορία ο ισχυρισμός αποδείχτηκε μούφα, και ο «θρήσκος» παράνομος μετανάστης Χασάν Χαμζί καταδικάστηκε σε δεκάμηνη φυλάκιση επειδή πουλούσε κλοπιμαία - κοσμήματα, ρολόγια, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικές συσκευές, κλπ).

Οι μετανάστες θα μείνουν εδώ. Πρέπει και εμείς να καταλάβουμε ότι ενσωμάτωση δεν σημαίνει εξομοίωση. Εχουν κάθε δικαίωμα στη θρησκεία τους, στις αξίες τους, αρκεί να αυτές να μη έρχονται σε αντίθεση με τους νόμους της χώρας μας (π.χ. κλειτοριδεκτομή, Σαρία). Επίσης έχουν δικαίωμα στις λατρευτικές τους τελετές. Δικαίωμά τους είναι να μαστιγώνονται δημόσια στη γιορτή της Ασούρα αφού αυτό είναι λατρευτική τους πρακτική. Αλλά στην κοινή δημόσια ζωή θα αποδέχονται τις διαδικασίες και τις αξίες της φιλοξενούσας χώρας.

Δεν θα πρέπει π.χ. να δημιουργήσουμε ξεχωριστά ωράρια για γυναίκες στις πισίνες όπως στην Σκανδιναβία. Η δεν θα συμμετέχουν με μαύρο κολάν (όπως έγινε) στις παρελάσεις μήπως και φανεί η γάμπα τους, δεν θα φορούν μαντήλα σε αυτές, ή πορτοκαλί τουρμπάνι των Σιχ (όπως πάλι έγινε στην Κρήτη). Δεν είναι καταπίεση ευπαθών εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων. Θα ήταν αν υποχρεώνονταν να συμμετάσχουν. Εφόσον συμμετέχουν εθελοντικώς θα πρέπει να συμμετέχουν ίσοις όροις, αποδεχόμενοι τους κοινούς κώδικες που έχει θεσπίσει η Πολιτεία και αποδεχόμαστε όλοι.

Και βέβαια δεν θα «δίνουμε χώρο» να καταλαμβάνουν με τσαμπουκά το Σύνταγμα Πρωτοχρονιά, με το πρόσχημα της άγνοιας, χωρίς μάσκες σε ημέρες πανδημίας, και η αστυνομία απλώς να τους κοιτάει.

Αυτά τα ολίγα και εν πολλοίς αποσπασματικά, καθότι το θέμα είναι τεράστιο και θα μας απασχολήσει πολλάκις στο μέλλον.