Ο Ερντογάν πήρε μόνο... εκεχειρία

Ο Ερντογάν πήρε μόνο... εκεχειρία

Ρωσία και Τουρκία απέφυγαν μια στρατιωτική σύγκρουση στην Συρία, ο πρόεδρος Πούτιν κατόρθωσε να συνεχίσει να κρατά υπό τον έλεγχο του τους δυο παίκτες της περιοχής ,τον Τ. Ερντογάν και τον Μ. Ασάντ και ο τούρκος πρόεδρος μετά την ταπεινωτική απώλεια των 33 στρατιωτών του , πήρε εκεχειρία που σημαίνει όχι νέα προέλαση του Άσαντ και κυρίως αποφυγή ενός νέου μεγάλου κύματος προσφύγων από την Ιντλίμπ.

Η συνάντηση σχεδόν έξι ωρών που είχαν χθες στην Μόσχα οι πρόεδροι Πούτιν και Ερντογάν ,κατέληξε σε συμφωνία για εκεχειρία στην Ιντλίμπ από χθες τα μεσάνυχτα, την επιστροφή αμάχων που είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους και μια Ζώνη Ασφαλείας εκατέρωθεν του αυτοκινητοδρόμου Μ4 πλάτους 6 χιλιομέτρων στην οποία θα περιπολούν μαζί ρωσικές και τουρκικές περίπολοι.

Όλα αυτά όμως δεν είναι παρά μια προσωρινή «ανακωχή» στο δράμα της Συρίας η οποία θα είναι εύθραυστη και προβληματική όσο θα πλησιάζει η ώρα για την οριστική επίλυση της συριακής κρίσης, όπου Τουρκία και Ρωσία έχουν διαφορετικές επιδιώξεις .

Στην παρούσα φάση η ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της κρίσης των τελευταίων δέκα ημερών θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε μια ένοπλη αντιπαράθεση την οποία κανένας δεν επιθυμούσε. Έτσι για μια ακόμη φορά έστω και όλο πιο δύσκολα ο Βλ. Πούτιν κατόρθωσε να βρει κώδικα επικοινωνίας με τον Τ. Ερντογάν για την συμφωνία αυτή.

Βεβαίως οι εκεχειρίες στην Συρία δεν έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα ανθεκτικές και το ερώτημα δεν είναι κυρίως το πόσο θα διαρκέσει αυτή η εκεχειρία, αλλά μάλλον το πόσο σύντομα θα παραβιασθεί ,ανοίγοντας ένα νέο κύκλο βίας.

Ο Ρώσος πρόεδρος μετά τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών επιχείρησε με τις παρεμβάσεις του να ισορροπήσει και να επιτύχει να ξαναφέρει στο «μαντρί» τόσο τον Άσαντ όσο και τον Ερντογάν. Η Τουρκία είναι ισχυρό πιόνι στο γεωπολιτικό παιγνίδι του Ρώσου προέδρου και δεν θα το εγκατέλειπε τόσο εύκολα στα χέρια της Ουάσιγκτον.

Όμως η στάση και οι χειρισμοί του Τ. Ερντογάν, και τα παζάρια με τον Ρώσο πρόεδρο, μεγαλώνουν την καχυποψία και δυσπιστία με την Ουάσιγκτον ,καθώς αρκετοί Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν σπεύσει να εκφράσουν την πλήρη στήριξη τους στον Τ. Ερντογάν ελπίζοντας ότι μετά το κτύπημα από τον Συριακό Στρατό (με την ανοχή των Ρώσων) και την απώλεια των 33 στρατιωτών, η Τουρκία θα στρέφονταν και πάλι στους παραδοσιακούς και θεσμικούς συμμάχους της, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.

Έχοντας προφανώς παρερμηνεύσει τις δηλώσεις Ερντογάν και κυρίως τον τρόπο που πολιτεύεται ο Τούρκος ηγέτης ,οι Αμερικανοί γερουσιαστές και άλλοι αξιωματούχοι που βγήκαν πρώτοι να ζητήσουν στήριξη της Τουρκίας ώστε να αποσπασθεί από την επιρροή της Μόσχας, βρέθηκαν στο κενό και σοβαρά εκτεθειμένοι.

Πάντως στην Συμφωνία με τον Βλ. Πούτιν ,δεν υπήρξε καμία αναφορά για απόσυρση των δυνάμεων του Άσαντ στις αρχικές θέσεις τους όπως θα επιθυμούσε η Άγκυρα ούτε φυσικά η οποιαδήποτε αναφορά σε ζώνη ασφαλείας για την εγκατάσταση προσφύγων.

Αυτή η Ζώνη Ασφαλείας αποτελεί διακαή πόθο του Τ. Ερντογάν καθώς έτσι θα διεκδικούσε πακτωλό χρημάτων από την διεθνή κοινότητα και κυρίως από την Ε.Ε., ώστε μέσω εταιριών που ελέγχονται από το οικογενειακό και στενό περιβάλλον του, θα κτίζονταν καταυλισμοί για την εγκατάσταση προσφύγων, σε δομές που θα ελέγχονταν από την Άγκυρα και θα αποτελούσαν πρακτικά, μικρά βήματα προσάρτησης της ζώνης αυτής στην Τουρκία

Πάντως από χθες το βράδυ ο κ. Ερντογάν στερείται ενός βασικού επιχειρήματος που είχε όλες αυτές τις ημέρες, ότι επίκειται τεράστιο προσφυγικό ρεύμα από την Ιντλίμπ και γι αυτό υπάρχει η πίεση των μεταναστευτικών προσφυγικών ροών στα σύνορα με την Ελλάδα.

Και αυτό που μένει από τις τελευταίες ημέρες είναι ότι πλέον μετά την σημαδιακή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις διαφυγή στην Ελλάδα των 8 Τούρκων αξιωματικών την επομένη της απόπειρας του πραξικοπήματος στην Τουρκία, η οποία «ράγισε» την σχέση του Ερντογάν με την Ελλάδα, το προσφυγικό/μεταναστευτικό δηλητηριάζει τις διμερείς σχέσεις. Και η ένταση αυτή έρχεται σε μια περίοδο που το κλίμα είναι ήδη τεταμένο λόγω του παράλογου Τουρκολυβικού Μνημονίου. Και η απορία όλων είναι εάν κλείνοντας έστω και προσωρινά το μέτωπο στην Συρία επιδιώξει να σηκώσει «ανάστημα» σε Ευρωπαίους και Αμερικανούς προκαλώντας μια νέα μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη με αιχμή τα ελληνικά νησιά.

AP Photo/Pavel Golovkin