Μ. Πομπέο: Επιθετικές οι ενέργειες της Τουρκίας - Τι συζητήσαμε με τον Μακρόν

Μ. Πομπέο: Επιθετικές οι ενέργειες της Τουρκίας - Τι συζητήσαμε με τον Μακρόν

Στην εφημερίδα Le Figaro δημοσιεύεται αποκλειστική συνέντευξη του Μάικ Πομπέο, στη δημοσιογράφο Laure Mandeville, με τίτλο: «Mike Pompeo: «Κατηγορηθήκαμε για απόσυρση από τον κόσμο, είναι το ακριβώς αντίθετο».

Σε συνέντευξη στη Le Figaro, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ υπερασπίστηκε τον απολογισμό της κυβέρνησής του στις εξωτερικές υποθέσεις και, ευρύτερα, στη διεθνή σκηνή.

LE FIGARO. – Η κυβέρνησή σας αμφισβητεί το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Μπορεί η αμερικανική δημοκρατία να επιβιώσει από μια τέτοια πολιτική κρίση;

Η διαδικασία μετάβασης θα λειτουργήσει και θα τιμήσει τις εσωτερικές και εξωτερικές μας υποχρεώσεις. Η δημοκρατία μας απαιτεί από εμάς να διασφαλίσουμε ότι οι εκλογές μας θα είναι ελεύθερες και δίκαιες και ότι η διαδικασία καταμέτρησης των ψήφων έχει διεξαχθεί σωστά. Τα νομικά μέσα στα οποία έχει καταφύγει ο Πρόεδρος έχουν νόημα, διότι ενισχύουν τη σημασία που αποδίδουμε στο κράτος δικαίου και στα θεσμικά μας όργανα. Έχουμε ένα συνταγματικό πλαίσιο. Έχω την πεποίθηση ότι οι επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δείξουν πόσο δεσμευμένοι είμαστε στο συνταγματικό πλαίσιο αυτών των εκλογών.

Έχετε αμφισβητήσει τα περισσότερα παραδοσιακά αξιώματα της αμερικανικής διπλωματίας. Τι μαθήματα πρέπει να αντλήσουν οι μελλοντικές κυβερνήσεις από την εμπειρία σας;

Τρία πράγματα. Το πρώτο είναι ότι η προσέγγιση του Προέδρου Τραμπ ήταν να εξετάζει τα γεγονότα και να τα λαμβάνει υπόψη. Απαλλαγήκαμε από ορισμένες «ευγένειες» που χρησιμοποιήθηκαν για να ευνοήσουν μια πολιτική αποτελεσμάτων. Περάσαμε επίσης αρκετό χρόνο καθορίζοντας τι είναι πιο σημαντικό για την ασφάλεια του αμερικανικού λαού. Απορρίψαμε επίσης την ιδέα ότι η Δύση βρίσκεται σε υποχώρηση, γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτήν την υπόθεση. Πιστεύουμε ότι η Δύση θα κερδίσει στο τέλος, και ότι πρέπει να υπερασπίσουμε το σύστημα αξιών μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εργαζόμαστε ενάντια των ενεργειών του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας.

Πολεμήσαμε επίσης την απειλή της ισλαμικής τρομοκρατίας. Όλες αυτές οι απειλές όχι μόνο δημιουργούν προβλήματα για την ασφάλεια, αλλά αποσκοπούν στην αποδυνάμωση των δυτικών αξιών, οι οποίες έχουν κάνει πολλά για την ειρήνη και την παγκόσμια ευημερία. Όταν η Αμερική είναι δυνατή - αυτό που ο Πρόεδρος αποκαλεί «η Αμερική πρώτα» - αυτό αυξάνει την ασφάλεια όλων. Έχουμε κατηγορηθεί για αποχώρηση από τον κόσμο. Νομίζω ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Υιοθετώντας μια συντηρητική και ρεαλιστική θέση, σύμφωνα με τις αρχές των Ιδρυτών Πατέρων, εκείνες οι διάσημες αρχές που επαίνεσε ο Tocqueville, πιστεύω ότι έχουμε υπηρετήσει τα ευρύτερα συμφέροντα του κόσμου.

Θα μπορούσε η πανδημία να δώσει σας Κινέζους οικονομικά επιχειρήματα για να επιχειρήσουν μια επιστροφή στην Ευρώπη και να αποδυναμώσουν την προσπάθειά σας ενάντια στην Κίνα;

Ας μιλήσουμε πρώτα για θέματα τακτικής και για την εμφάνιση του ιού από το Wuhan. Είναι ένα σύμπτωμα του κινεζικού αυταρχικού καθεστώτος και το να πιστεύουμε ότι το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα θα επωφεληθεί από αυτό δεν είναι δίκαιο. Οι άνθρωποι δεν ξεγελιούνται από το γεγονός ότι όλη μας η ζωή έχει επηρεαστεί από αυτόν τον ιό, είτε πρόκειται για θανάτους είτε για εγκλεισμό, στον οποίο είμαστε όλοι αναγκασμένοι.

Αλλά αυτοί βγήκαν από τον περιορισμό ενώ εμείς εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε!

Μην είστε τόσο σίγουροι! Στο Κάνσας, θα σας έλεγαν ότι είναι ένας μύθος! Είμαι πεπεισμένος ότι τόσο όσον αφορά τα εμβόλια όσο και τις θεραπείες για τον ιό, και σε οικονομικό επίπεδο, η Δύση θα επιστρέψει. Θα πάρει λίγο χρόνο, αλλά θα φτάσουμε εκεί. Όσον αφορά τον συνασπισμό που δημιουργούμε, ο Πρόεδρος Τραμπ είχε εντοπίσει τον κινέζικο κίνδυνο από την προεκλογική του εκστρατεία, το 2015-2016. Μας πήρε λίγο χρόνο για να εφαρμόσουμε μια δομική προσέγγιση, κυρίως γιατί χρειάστηκε να πείσουμε στο εσωτερικό της χώρας, όπου πολλά οικονομικά συμφέροντα επωφελούνταν από τη σχέση με την Κίνα. Στη συνέχεια, φέραμε το όραμά μας στο εξωτερικό, είτε εντός του Quad, αυτή την ένωση τεσσάρων κρατών (Ηνωμένες Πολιτείες, Ιαπωνία, Ινδία και Αυστραλία), που δημιουργήσαμε ενάντια στην Κίνα ή στη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Είμαστε στο πλευρό της ιστορίας σε αυτό το ζήτημα, και γι' αυτό πρέπει να εργαστούμε για να πείσουμε την κοινή μας γνώμη και τους συμμάχους μας, ακόμα κι αν αυτό μπορεί να έχει κόστος βραχυπρόθεσμα και ακόμη και αν κάποιοι πιστεύουν ότι το να στοιχηματίζουν στην Κίνα είναι μια καλή επιλογή. Διότι στο τέλος, εάν τα παρατήσουμε, θα βρεθούμε στη θέση των αποικιών και όχι των εταίρων απέναντι στο αυταρχικό κινεζικό καθεστώς. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα μας βοήθησε να υπερασπιστούμε αυτήν τη θέση. Όχι μόνο λόγω του ιού.

Πάρτε το παράδειγμα του Βιετνάμ, το οποίο επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τους πόρους του στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη. Δεν υπάρχει καμία διαμάχη για τον καθορισμό της περιοχής, αλλά η Κίνα τον αμφισβητεί. Πάρτε την περίπτωση της Αυστραλίας, η οποία έχει λάβει σαφή θέση (για να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία της, NDLR). Οι Κινέζοι τώρα θέλουν να της επιβάλουν οικονομικό κόστος. Πρέπει λοιπόν να ενωθούμε για να γίνει σεβαστός ο νόμος, το ίδιο ισχύει στη Γαλλία. Οι Κινέζοι λειτουργούν εντός των συνόρων μας για να αποκτήσουν επιρροή, ιδίως μέσω των Ινστιτούτων Κομφούκιου. Αναγκαστήκαμε να κλείσουμε ένα προξενείο που πραγματοποιεί κατασκοπευτικές επιχειρήσεις. Είμαι πεπεισμένος ότι όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τη διεθνή τάξη και την κυριαρχία των αντίστοιχων κρατών μας, θα συνεργαστούν για να τις διασφαλίσουν.

Αναχωρείτε για τη Μέση Ανατολή, όπου χρησιμοποιήσατε την απειλή του Ιράν για να διευκολύνετε την προσέγγιση μεταξύ του Ισραήλ και των Αραβικών χωρών. Θα μπορούσε η Αραβία να συμμετάσχει σε αυτές της συμφωνίες με τη σειρά της;

Ποια θα είναι η επόμενη χώρα που θα ενταχθεί στις συμφωνίες του Αβραάμ αύριο, σε μια εβδομάδα ή έξι μήνες, είναι θέμα κυρίαρχων αποφάσεων αυτών των χωρών, οι οποίες εξαρτώνται από περίπλοκες πολιτικές καταστάσεις. Για αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι η κατεύθυνση προς την ειρήνη και τη σταθερότητα, η οποία περιλαμβάνει την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ ως πατρίδας των Εβραίων, θα διαρκέσει. Δεν βρισκόμαστε πλέον στο σημείο όπου οι Παλαιστίνιοι μπορούν να αποτρέψουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Είμαι περήφανος για το έργο που κάναμε προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι πιστεύω ότι τελικά θα οδηγήσει σε μια καλύτερη κατάσταση για τους ίδιους τους Παλαιστινίους.

Κάναμε μια πολύ γενναιόδωρη πρόταση για ειρήνη στη Μέση Ανατολή, αλλά η παλαιστινιακή ηγεσία αρνήθηκε το όραμά μας. (…).Έχουμε περάσει ένα ορόσημο. Τώρα έχουμε μια εμπορική σχέση και μια σχέση ασφάλειας που έχει νόημα για τις αραβικές χώρες και το Ισραήλ και για ολόκληρη την περιοχή, και ελπίζουμε ότι μια μέρα το Ιράν θα ενταχθεί στις Αβρααμικές συμφωνίες. Η κύρια γραμμή που καθοδήγησε τη διοίκησή μας είναι ότι προσδιορίσαμε  ότι το Ιράν είναι η κύρια αιτία αστάθειας στη Μέση Ανατολή και ότι η κύρια σύγκρουση που δημιουργεί προβλήματα και παράγει τρομοκράτες, είναι η Χεζμπολάχ στο Λίβανο ή οι σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, ή το ιρανικό αποτύπωμα στη Συρία, δεν οφείλεται καθόλου στους Παλαιστινίους αλλά στους Αγιατολάχ.  Γι 'αυτό και φροντίσαμε να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερα δολάρια και πόρους για να δημιουργήσουν το πυρηνικό τους πρόγραμμα. Συνεχίζουμε να πιέζουμε. Τις επόμενες εβδομάδες, πρέπει να γίνουν ακόμη προσπάθειες για να μειωθεί η ικανότητά τους να ταλαιπωρούν τη Μέση Ανατολή. Ελπίζουμε ότι μια μέρα οι Ιρανοί θα έχουν επιτέλους αυτό που τους αξίζει: ηγέτες που να ενεργούν προς το συμφέρον του Ιράν, και όχι για την κλεπτοκρατία με την μορφή της θεοκρατίας. Θα ήταν υπέροχο να δούμε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή να αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.

Καταφέρατε να πείσετε τους Γάλλους ότι θα ήταν κακή ιδέα να επανέλθει η συμφωνία για τα πυρηνικά, όπως θέλει ο Joe Biden;

Συζητήσαμε σίγουρα το μέλλον μιας νέας συμφωνίας. Για την κυβέρνησή μας, το θέμα είναι λιγότερο για το ίδιο το έγγραφο όσο το θέμα του τι πρέπει να απαιτήσουμε από το Ιράν σε αυτήν την περίπτωση. Αυτό συζήτησα με τον Πρόεδρο Μακρόν και τον Υπουργό Λε Ντριάν. Ποια θα ήταν η συμπεριφορά του Ιράν που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε  αποδεκτή και η οποία θα μας επέτρεπε να υιοθετήσουμε μια νέα στάση απέναντί του; Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τα αποτελέσματα. Οι προσδοκίες της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Μεγάλης Βρετανίας είναι πολύ συμβατές με αυτές της Αμερικής. Μπορούμε να διαφωνούμε για τους όρους. Αλλά αυτό που συμφωνήσαμε είναι ότι η κατάσταση το 2020 είναι θεμελιωδώς διαφορετική από αυτήν του 2015, όταν συνήφθη η συμφωνία για τα πυρηνικά.

Συμφωνεί ο Πρόεδρος Μακρόν σχετικά με αυτό;

Ναι, συμφωνεί στο γεγονός ότι δεν είμαστε πλέον στην ίδια κατάσταση.

Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, βρίσκεται τώρα σε ανοιχτή σύγκρουση με πολλές χώρες μέλη, όπως η Γαλλία και η Ελλάδα. Εξακολουθεί να έχει τη θέση της στο ΝΑΤΟ;

Ο Πρόεδρος Μακρόν και εγώ περάσαμε πολύ χρόνο συζητώντας τις πρόσφατες ενέργειες της Τουρκίας και συμφωνήσαμε ότι είναι πολύ επιθετικές. Είτε πρόκειται για την υποστήριξή της στο Αζερμπαϊτζάν είτε για το γεγονός ότι έχει επίσης μεταφέρει συριακές δυνάμεις στην περιοχή. Μιλήσαμε επίσης, για τη δράση της στη Λιβύη, όπου επίσης έχει μεταφέρει δυνάμεις από τρίτες χώρες ή για τη δράση της στην Ανατολική Μεσόγειο και θα μπορούσα να συνεχίσω με αυτόν τον κατάλογο. Η θέση των ΗΠΑ είναι ότι η διεθνοποίηση αυτών των συγκρούσεων είναι επιβλαβής και βλάπτει όλες τις εμπλεκόμενες χώρες.

Ζητήσαμε λοιπόν από όλες τις χώρες να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στη Λιβύη, είτε είναι Ρώσοι, Τούρκοι ή άλλοι. Το ίδιο πράγμα ισχύει για το Αζερμπαϊτζάν. Είμαστε συμπρόεδροι του ομίλου Μινσκ, με τη Γαλλία και τη Ρωσία για τη σύγκρουση για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο τα πράγματα πρέπει να διευθετηθούν, και η αυξημένη χρήση των τουρκικών στρατιωτικών δυνατοτήτων μας ανησυχεί. Έχουμε εκφράσει την ανησυχία μας ιδιωτικά και δημόσια. Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να συνεργαστούν για να πείσουν τον Ερντογάν ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι προς το συμφέρον του λαού του.