Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας περνά από την καταστολή αλλά και μέσα απόΒΒ την απαξίωσή της δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας σε ημερίδα για τα θύματα της τρομοκρατίας και αφήνοντας αιχμές για τη στάση τμήματος της πολιτικής ζωής της χώρας. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, δεν επιτρέπεται πολιτικοί να μην συμπαρίστανται σε θύματα βομβιστικών επιθέσεων, προσθέτοντας ταυτόχρονα ότι κανείς δεν μπορεί να μένει σιωπηλός σε χτυπήματα κατά των αστυνομικών.ΒΒ
«Είναι καιρός επιτέλους η μνήμη των θυμάτων της τρομοκρατίας να αποκτήσει τις διαστάσεις που της αξίζουν. Η λήθη μετατρεπόταν σε ένα δεύτερο θάνατο για κάθε αθώο της βίας και του θράσους. Είναι καιρός η μνήμη των αδικοχαμένων να αποκατασταθεί και όπως τη αρμόζει. Μέχρι τώρα πολιτική βούληση δεν υπήρχε. Η κοινωνία των πολιτών μούδιαζε σε κάθε χτύπημα. Ο χαμός του Αξαρλιάν, ο θάνατος των εργαζόμενων της Marfin μπορεί να έφερναν δάκρυα αλλά όχι τη δυναμική αντίσταση των πολιτών. Κάτι που με τον καιρό εμπέδωνε και ένα αίσθημα ατιμωρησίας στους δολοφόνους», ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Αναφερόμενος στην δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη σημείωσε πως για τον ίδιο ήταν το τέλος της αθωότητας αλλά ταυτόχρονα ήταν ένα περιστατικό που «χαλύβδωσε την πίστη του στην Δημοκρατία», στα βήματα «του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, οποίος -με ζεστό ακόμη το αίμα του Παύλου- επέλεξε, τότε, να απευθυνθεί αμέσως στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Για ν’ απαντήσει στις σφαίρες των λίγων με την ενότητα των πολλών».
«Κάποιοι αυτοπαρουσιάστηκαν ως συνεχιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, θέλοντας να σφετεριστούν την αίγλη του. Κάποιοι θέλοντας να νομιμοποιηθούν άντλησαν επιχειρήματα από την άκρα δεξιά. Αλλά με τον καιρό αποδείχθηκε πως δεν έκαναν πολιτική αλλά δολοφονούσαν ανθρώπους. Γι αυτό και όποιος είναι στην Αριστερά, είναι απέναντί τους. Η ιστορία έδειξε ότι οι πραγματικοί στόχοι των τρομοκρατών ήταν η δημοκρατία και η ενότητα της κοινωνίας», πρόσθεσε.
Και συνέχισε: «Επίσης, υπήρχε χρόνια αδυναμία του κράτους. Η οποία μεγέθυνε την επιχειρησιακή δεινότητα των τρομοκρατών, μεγεθύνοντας στη δράση τους. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί έμεναν σε ιδεοληψίες. Όταν όμως οι διωκτικές αρχές άλλαξαν τρόπο σκέψης και λειτούργησαν επαγγελματικά, αυτό κατέρρευσες και οι δήθεν άτρωτοι εκτελεστές κατέληξαν αλληλοκατηγορούμενα ανθρωπάκια», επεσήμανε εν συνεχεία ο πρωθυπουργός.
Τέλος, ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε: «Μπορεί αυτό που αποκαλούμε ένοπλη βία, να χρεοκόπησε αλλά πρόλαβε να φθείρει θεσμούς στη συνείδηση μιας μερίδας του λαού. Ο πόνος που σκορπά δεν εγείρει την ίδια αγανάκτηση σε όλους. Υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν πως υπαρκτές αδυναμίες του πολιτικού συστήματος θα λυθεί έξω από το πλαίσιο. Σε όλα αυτά η Δημοκρατία πρέπει να δώσει απαντήσεις ,σε ένα πεδίο πολύ πιο σύνθετο απ ότι στο παρελθόν. Η πολύχρονη παρουσία της βίας στη δημόσια ζωή της επέτρεψε να απλωθεί ποσοτικά αλλά και να εξελιχθεί ποιοτικά. Η γροθιά έγινε ρόπαλο, το ρόπαλο μολότοφ, και η μολότοφ, καλάσνικοφ. Η παράνομη διαμαρτυρία σε μια σχολή έγινε εύκολα μια κατάληψη ξένου κτιρίου. Και ύστερα πολύ εύκολα σε γιάφκα παρανομίας. Συχνά σε συνεργασία με το κοινό ποινικό έγκλημα. Ενώ η χρόνια αδράνεια της πολιτείας επέτρεψε στην κουλτούρα της βίας να διαχυθεί στην κοινωνία. Να απλωθεί σε πολλές πόλεις και σε ορισμένες γειτονιές να αποκτήσει χαρακτηριστικά καθεστώτος. Τα συνθήματα των παλιών τρομοκρατών έχουν καταρρεύσει, η δράση τους πνίγηκε στο αίμα. Οι νεότεροι δεν έχουν τι να προτείνουν. Αυτό όμως δεν τους καθιστά λιγότερο επικίνδυνους. Είναι αδίστακτοι εχθροί του δημοκρατικού καθεστώτος. Πυρπολούν κτίρια σε ένα ρόλο πολιτικής μαφίας της καθημερινότητας».
