Η Κριμαία, η προπαγάνδα και τα… Καλάσνικοφ του Καμμένου

Η Κριμαία, η προπαγάνδα και τα… Καλάσνικοφ του Καμμένου

Παλιά όσο ο κόσμος, η προπαγάνδα στον πόλεμο, έχει βρει το βασίλειό της στην Κριμαία από το 1853. Είναι το μόνο πράγμα που δεν αλλάζει στην περιοχή κάθε φορά που ηχούν τα τύμπανα του πολέμου, καθώς αποτελεί το μόνιμο θέατρο αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Ρωσία και στη Δύση. Το μόνο που αλλάζει, είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα με το αν βρίσκεται στην αντιπολίτευση ή στην κυβέρνηση…

Από τον Πόλεμο της Κριμαίας τον προπερασμένο αιώνα ως την κρίση του 2014, όταν η Ρωσία προσάρτησε την χερσόνησο της Κριμαίας, και μέχρι σήμερα, παραζαλισμένοι οι ανά την υφήλιο αναλυτές βρίσκονται σταθερά αντιμέτωποι με αυτόν τον «πόλεμο μέσα στον πόλεμο», που είναι η πολεμική προπαγάνδα.

Στον πρώτο πόλεμο (1853-1856), η Αυτοκρατορία της Ρωσίας βρέθηκε αντιμέτωπη με τρεις Αυτοκρατορίες (βρετανική, γαλλική, οθωμανική) και ένα Βασίλειο (Σαρδηνίας). Εκείνη την εποχή, η Δύση προσπαθούσε να εμποδίσει τη Ρωσία να επωφεληθεί από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να «βγει» στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.

Ήταν αυτός ο πρώτος τεχνολογικός - λόγω των στρατιωτικών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν - πόλεμος, ο πρώτος όπου σημειώθηκαν τόσα πολλά στρατηγικά λάθη, αλλά και ο πρώτος πόλεμος όπου τα μέσα ενημέρωσης, κυρίως λόγω της για πρώτη φορά χρήσης του τηλεγράφου, έλαβαν μέρος στην πολεμική προπαγάνδα.

Είναι γνωστή η ιστορία του Ουίλιαμ Χάουαρντ Ράσελ, ανταποκριτή των «Τάιμς» που φθάνοντας τον Μάρτιο του 1854 στην περιοχή για να καλύψει τα πολεμικά γεγονότα, βρίσκει τον Στρατό της Αυτής Μεγαλειότητος της Βασίλισσας Βικτωρίας σε άθλια κατάσταση.

Από την Καλλίπολη, όπου βρίσκεται γράφει στον διευθυντή του Τζον Ντελέιν και διεκτραγωδεί την κατάσταση. Στο τέλος, διατυπώνει το αγωνιώδες ερώτημα: «Να τα γράψω όλα αυτά ή να το βουλώσω;»

Η απάντηση ήλθε αμέσως: «Θα το βουλώσεις. Θα το βουλώσουμε μαζί. Ό,τι και να γράψουμε τώρα, δεν πρόκειται να αλλάξουμε τις αποφάσεις τους. Το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι να ρίξουμε το ηθικό του στρατού και του λαού. Μετά τον πόλεμο, θα λογαριαστούμε μαζί τους».

Κράτησαν και οι δυο την υπόσχεσή τους. Μετά το τέλος του πολέμου, η εφημερίδα ξεκίνησε μια τόσο μεγάλη εκστρατεία, που η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να στείλει στο σπίτι της το σύνολο της ηγεσίας των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

160 χρόνια μετά, προπαγάνδα με… ραδιενέργεια!

Τον Μάρτιο του 2014 η Κριμαία έγινε και πάλι θέατρο πολεμικών προπαγανδιστικών μηχανισμών. Στη Ρωσία, τα μέσα ενημέρωσης μετέδιδαν πως οι Ουκρανοί νεοναζιστές του «Δεξιού Τομέα» κολλούσαν «ειδοποιητήρια» έξω από τις πόρτες των σπιτιών όπου κατοικούσαν πολίτες ρωσικής καταγωγής – ακριβώς όπως οι Ναζί ζωγράφιζαν το αστέρι του Δαβίδ έξω από τα σπίτια των Εβραίων. Και η ρωσική τηλεόραση μετέδιδε πως στην περιοχή βρίσκονταν ήδη «μισθοφόροι» από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, ότι οι Ρώσοι στρατιώτες που βρίσκονταν εκεί χωρίς διακριτικά ήταν… «τοπικές ομάδες αυτοάμυνας» και ότι οι κάτοικοι της Κριμαίας καλούσαν την Μόσχα σε βοήθεια.

Αμέσως ήλθε η απάντηση της Αμερικανίδας πρώην υπουργού των Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον: «Ο Χίτλερ έλεγε ότι σε χώρες όπως η Τσεχοσλοβακία και η Ρουμανία οι γερμανικής καταγωγής πολίτες δεν αντιμετωπίζονται σωστά. Πρέπει να πάω και να προστατεύσω τους πολίτες μου, έλεγε ο Χίτλερ», υπογράμμισε.

Οπότε οι Ρώσοι περνούσαν στην αντεπίθεση, υποστηρίζοντας πως «η Ουκρανία έχει παραισθήσεις για φανταστικούς κινδύνους από το εξωτερικό» - όπως ακριβώς σήμερα ειρωνεύονται τους Δυτικούς που προαναγγέλλουν ξανά και ξανά ρωσική εισβολή.

Τότε, το 2014, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν βίντεο και φωτογραφίες τεθωρακισμένων οχημάτων με ρωσικές πινακίδες. Σήμερα, οι Ρώσοι επιμένουν ότι τα στρατεύματά τους απομακρύνονται από την περιοχή, με τους Δυτικούς να αμφισβητούν την γνησιότητα των εικόνων. Και την ώρα που οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι έχουν αποδείξεις πως η Μόσχα σκοπεύει να βιντεοσκοπήσει μια ψεύτικη επίθεση της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας, προκειμένου να χρησιμοποιήσει το υλικό αυτό ως πρόσχημα για να εισβάλει στη γειτονική της χώρα, οι Ρώσοι διακηρύσσουν πως η χώρα τους είναι η μόνη ικανή στον κόσμο να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε ραδιενεργό στάχτη…

Αλλά τίποτε δεν είναι πιο ραδιενεργό από την προπαγάνδα. Και πάντα υπάρχει μια αφορμή για να ξεσπάσει ο πόλεμος της προπαγάνδας στην Ουκρανία. Το 1853 η προσπάθεια να αποκλειστεί η Ρωσία από την έξοδο στην Μεσόγειο, το 2014 η προσάρτηση της Κριμαίας, σήμερα η αποτροπή της εισόδου της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Οι πραγματικοί λόγοι είναι απλοί

Η αιτία είναι πάντα η ίδια: Η εξαιρετικά στρατηγική γεωγραφική θέση της χώρας: Στο δυτικό μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, κέντρο μεταφοράς των ρωσικών υδρογονανθράκων στην ΕΕ, με την Σεβαστούπολη έδρα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Και μάλιστα ως το 2042, με αντάλλαγμα η Ρωσία να προσφέρει στην Ουκρανία μειωμένες τιμές φυσικού αερίου (με συνολική ωφέλεια 30 δις ευρώ) για δέκα χρόνια.

Κι’ αν τα σημερινά δραματικά γεγονότα και η πολεμική προπαγάνδα δημιούργησαν ψυχροπολεμικές συνθήκες, η αλήθεια είναι πως η σημερινή εποχή δεν έχει καμιά σχέση με τον καιρό του πραγματικού Ψυχρού Πολέμου, τότε που άβυσσος χώριζε τους δύο κόσμους.

Σήμερα, Ρωσία και Δύση διατηρούν σημαντικές εμπορικές σχέσεις και βρίσκονται σε απόλυτη οικονομική αλληλεξάρτηση. Η ΕΕ χρειάζεται το ρωσικό αέριο, αλλά και η Ρωσία χρειάζεται τις ευρωπαϊκές επενδύσεις. Ως γνωστόν, η ρωσική οικονομία χρωστά τα τρία τέταρτα των άμεσων ξένων επενδύσεων στην ΕΕ.

Και βέβαια, ό,τι κι’ αν συμβαίνει, ακόμη και στις μεγαλύτερες στιγμές έντασης, ο Πούτιν υπήρξε πάντα πολύ προσεκτικός, αποκαλώντας τους Δυτικούς «παραδοσιακούς εταίρους της Ρωσίας».

Με τη σειρά τους, οι Δυτικοί αποφεύγουν χρόνια τώρα να φέρουν στις Συνόδους του ΝΑΤΟ θέμα προσχώρησης της Ουκρανίας στη Συμμαχία.

Με λίγα λόγια, όσο κι’ αν τα γεγονότα ακούγονται περίπλοκα και επικίνδυνα, η ανάλυσή τους υπήρξε πάντα απλή.

Φουλ επίθεση για τις κυρώσεις, έτρεχαν στη Μόσχα για ρούβλια

Ωστόσο, στον άλλο πόλεμο της Κριμαίας, τον Μάρτιο του 2014, ο κ. Τσίπρας είχε ξεσπαθώσει κανονικά, με τον ΣΥΡΙΖΑ να λαμβάνει κυριολεκτικά μέρος στον πόλεμο της προπαγάνδας. Διάλεξαν στρατόπεδο – το ρωσικό – και ξιφούλκησαν κατά του Σαμαρά και του Βενιζέλου, όταν η χώρα στάθηκε στο πλευρό της Δύσης και έλαβε μέρος στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η οποία είχε προσαρτήσει την χερσόνησο της Κριμαίας. Το τι είχαμε ακούσει τότε δεν λέγεται.

Ζητούσαν να ανακαλέσουμε τον πρέσβη μας στο Κίεβο, κατηγορούσαν την κυβέρνηση ότι δεν προστάτεψε τους ομογενείς μας, έλεγαν πως η Ελλάδα στάθηκε στο πλευρό των «Ουκρανών νεοναζί», αποκαλούσαν την κυβέρνηση Σαμαρά «εθελόδουλα υποταγμένη» που «υποστηρίζει το φιλοφασιστικό καθεστώς της Ουκρανίας», επιδιδόμενη σε έναν «μιλιταριστικό τυχοδιωκτισμό», ζητούσαν «έστω και εκ των υστέρων η Ελλάδα να διαχωρίσει την θέση της από την ανόητη και αδιέξοδη στρατηγική των κυρώσεων», αναφέρονταν στα «αδέλφια των νεοναζί της Ουκρανίας που τους αγκάλιασε η γερμανική Ευρώπη», η οποία είναι «μια ιμπεριαλιστική δύναμη, που υπονομεύει την ασφάλεια στην Ευρώπη». «Η κυβέρνηση είναι υπόλογη για την πολιτική του «καλού μαθητή» των νατοϊκών επιθετικών επιλογών», κραύγαζαν.

Ήταν η εποχή της Μεγάλης Αυταπάτης. Τότε που πίστευαν πως η Ρωσία θα τους έδινε ρούβλια για να ξεφύγουν από τα μνημόνια και έτρεχαν κάθε τόσο στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη, για να επιστρέψουν φυσικά με άδεια χέρια. Ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε την Μόσχα τον Μάιο του 2014 – τότε που επί ρωσικού εδάφους αποφάνθηκε πως «το μεγάλο έλλειμμα της Ευρώπης είναι το έλλειμμα της Δημοκρατίας» - την ξαναεπισκέφθηκε τον Απρίλιο του 2015, μετά πήρε αλά μπρατσέτα τον Λαφαζάνη και πήγε στην Αγία Πετρούπολη από τις 17 ως τις 19 Ιουνίου αναζητώντας «νέα λιμάνια» - την ώρα που καιγόταν η γούνα μας.

Για μήνες κορόιδευαν τον ελληνικό λαό ότι «έρχονται 5 δισ. από τη Μόσχα» και ότι «θα μας σώσουν τα BRICS», χάρη στην «πολυδιάστατη» και «πολυπολική» εξωτερική και ενεργειακή πολιτική τους. Και φυσικά, ποτέ τους δεν κατάλαβαν ότι η Ρωσία δεν θα έθετε ποτέ σε κίνδυνο της εταιρική τους σχέση με την Δύση για χάρη τους.

Πώς τους άδειασε η Ρωσία

Να θυμίσουμε τι τους είχαν πει τότε οι Ρώσοι αξιωματούχοι;

Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών και εκπρόσωπος της Ρωσίας στην Τράπεζα Ανάπτυξης των BRICS Σεργκέι Στορτσάκ: «Εκτός από τις προσπάθειες να βρει έναν συμβιβασμό με τους δανειστές, δεν υπάρχει μέχρι στιγμής άλλη λύση (για την Ελλάδα). Δεν υπάρχουν πόροι στον προϋπολογισμό μας για παροχή χρημάτων. Η Ρωσία ενδιαφέρεται η Ελλάδα να επιλύσει τα οικονομικά προβλήματά της και να εξομαλύνει τις σχέσεις της με τους εταίρους της, η Μόσχα δεν επιθυμεί οποιαδήποτε κλιμάκωση των εντάσεων».

Ανάλογες δηλώσεις είχε κάνει και ο τότε υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Αντόν Σιλουάνοφ, υπογραμμίζοντας ότι «πρόσφατα, στις περιπτώσεις αυτές όπου παρέχουμε βοήθεια, αυτό έγινε σε εθνικό νόμισμα, δηλαδή ρωσικό ρούβλι».

Ο τότε αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης, Αρκάντι Ντβόρκοβιτς, έχει δηλώσει: «Θα υποστηρίξουμε οποιαδήποτε απόφαση (για τη διευθέτηση της ελληνικής κρίσης χρέους), η οποία θα προταθεί από την Ελλάδα και τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Προτεραιότητα για εμάς είναι μια σταθερή Ευρώπη και μια σταθερή Ελλάδα».

Και η χαριστική βολή είχε έλθει από τον ίδιο τον Πούτιν: «Η ενεργή συνεργασία μας με τα νέα κέντρα παγκόσμιας ανάπτυξης δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως θα αποδώσουμε λιγότερη σημασία στον διάλογο με τους παραδοσιακούς εταίρους μας στη Δύση. Είμαι πεπεισμένος πως αυτή η εταιρική σχέση θα συνεχιστεί».

Και σχετικά με την στάση της Ρωσίας σε περίπτωση που η Ελλάδα βγει από τη ζώνη του ευρώ, ο κ. Πούτιν είχε απαντήσει:

Ευρωπαϊκά μαθήματα από τον Πούτιν

«Δεν μπορούν (σ.σ. οι Έλληνες) να υποτιμήσουν τη δραχμή, δεν έχουν δραχμή, είναι προσδεδεμένοι στο σκληρό νόμισμα, το ευρώ. Έχουν πλήρως ανοιχτά τα σύνορα στα ευρωπαϊκά προϊόντα και οι οικονομίες, που είναι εξαγωγικά προσανατολισμένες, έχουν αναμφίβολα πλεονέκτημα. Η Ελλάδα λαμβάνει προνομιακή δανειοδότηση, χρηματιστική υποστήριξη από το ευρωπαϊκό ταμείο, έχει πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Υπάρχουν και άλλα προνόμια από την παραμονή στην κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια. Δεν είμαστε εμείς, που θα αποφασίσουμε, εδώ στη Ρωσία, τί είναι πιο συμφέρον για την Ελλάδα, τι είναι για εκείνη προτιμότερο, θα επαναλάβω ότι είναι κυρίαρχο δικαίωμα του ελληνικού λαού, σε διάλογο, φυσικά με τους βασικούς εταίρους του στην Ευρώπη».

Με λίγα λόγια, ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος είχε περιγράψει τα πλεονεκτήματα από την συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και είχε συμβουλέψει τον Τσίπρα να τα βρει με τους εταίρους του.

Γιατί ο Πούτιν, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές των Ψυχρών Πολέμων, δεν εννοεί να χαλάσει τις σχέσεις του με την Δύση. Και σίγουρα όχι για χάρη του Τσίπρα και του Λαφαζάνη.

Να θυμίσουμε μήπως τι ακούγαμε εκείνη την εποχή από τον συνεταίρο του κ. Τσίπρα, τον κ. Καμμένο;

Θα έδιναν στους Ρώσους τη Θεσσαλονίκη, θα συνδέονταν με το δολάριο!

Στις 10 Φεβρουαρίου 2015, μιλώντας στο Mega και στην εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη: «Βεβαίως. Συναντήθηκα με τον κ. Πουσκόφ ο οποίος είναι Πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών της Δούμα, συναντήθηκα και συνεργάζομαι με το κόμμα του Πούτιν, με τον αντιπρόεδρο του κόμματος. Πρόεδρος είναι ο Πρόεδρος Πούτιν, με τον αντιπρόεδρο βρέθηκα στη Δούμα επίσημα, κάναμε συνέντευξη τύπου επί μιάμιση ώρα. Δεν σας κρύβω ότι συζήτησα μαζί τους και ανακοινώθηκε, έγιναν δυο σοβαρές ανακοινώσεις που μας έδωσαν αρκετά μεγάλη δυνατότητα να συζητήσουμε το plan b, το θέμα των ελληνικών προϊόντων των αγροτικών που ζητήσαμε να άρει το εμπάργκο η Ρωσία.

Το Plan B είναι να υπάρχει χρηματοδότηση από άλλη πλευρά. Εκτός των δανειστών. ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα ή άλλες χώρες. Ήδη οι ΗΠΑ έχουν ενδιαφερθεί για τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Μια διακρατική συμφωνία με τις ΗΠΑ θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα εκδόσεως ομολόγων μελλοντικών κερδών. Αν κλείσουν τη στρόφιγγα δεν θα πάρουν τις υποχρεώσεις.

Θα μεταφερθούν περιουσιακά στοιχεία του κράτους στο Παρακαταθηκών και Δανείων, σε μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα έχει 3 Α ανεξαρτήτως της υποβάθμισης των άλλων. Ο Ρώσος πρόεδρος είπε ότι είμαστε στη διάθεσή σας να προχωρήσουμε σε χρηματοδότηση. Αν αύριο το πρωί συμφωνηθεί με τη Ρωσία, δίνουμε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και τον ΟΣΕ. Όταν θα γίνουμε πετρελαιοπαραγωγός χώρα, η Ελλάδα θα συνδεθεί με το δολάριο».

Δηλαδή έδιναν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στους Ρώσους και τώρα φωνάζουν επειδή τάχα «παραχωρούμε» το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στους Αμερικανούς!

Από αυτά έχουμε περάσει.

Συνέχισαν τις κυρώσεις που καταδίκαζαν

Μετά, βέβαια, υπέγραψαν το μνημόνιό τους και άρχισαν να λένε «ναι σε όλα». Και στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, για τις οποίες μας κατακεραύνωναν επί «Σαμαροβενιζέλων».

Οπότε, έχουμε και λέμε:

-31 Μαΐου 2016. Ο κ. Καμμένος, από το βήμα της Βουλής, κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, δήλωσε: «Μόλις τελειώσει το εμπάργκο της Ρωσίας, είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε την παραγωγή καλάσνικοφ στην Πάτρα».

-15 Νοεμβρίου 2016, απόσπασμα από δηλώσεις Ομπάμα κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα και τις κοινές δηλώσεις με Αλέξη Τσίπρα: «Συζητήσαμε, επίσης, τη σημασία ανταλλαγής πληροφοριών για την πρόληψη τρομοκρατικών επιθέσεων και συζητήσαμε τη σημασία της διατήρησης σε ισχύ των κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας, έως ότου η Ρωσία εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της βάσει της Συμφωνίας του Μινσκ».

-9 Φεβρουαρίου 2017, Τσίπρας στην Ουκρανία, στις κοινές δηλώσεις με Ουκρανό Πρόεδρο Ποροσένκο: «Η Ελλάδα είναι κράτος-μέλος της ΕΕ και παρά το γεγονός ότι είχε ιδιαίτερο οικονομικό συμφέρον να υπάρξει άμεσα διευθέτηση της κρίσης και η άρση των κυρώσεων που επηρέασαν εξαιρετικά οδυνηρά την ελληνική οικονομία, εν τούτοις εμείς δεν διασπάσαμε την ευρωπαϊκή ενότητα».

Και να σκεφθεί κανείς πως τρία μόλις χρόνια νωρίτερα, στις 13 Σεπτεμβρίου 2014, στην περίφημη ομιλία στη ΔΕΘ του γνωστού… προγράμματος, είχε πει:

«Μόνο με ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική θα μπορεί να διασφαλίζει (σ.σ. η Ελλάδα) τα συμφέροντά της. Ξεφεύγοντας τόσο από το ρόλο του υπάκουου μαθητή όσο και του γραμματοκομιστή των γερμανικών συμφερόντων. Ρόλο που πρόθυμα έχουν αναλάβει οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος. Που έφτασαν μάλιστα στο σημείο να συναινέσουν άκριτα στις αδιέξοδες οικονομικές κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία, αδιαφορώντας για το κόστος στην Ελληνική οικονομία. Εμπλέκοντας τη χώρα, παρά τη δραματική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, σ’ έναν επικίνδυνο οικονομικό πόλεμο που φέρνει όλη την Ευρώπη πίσω στην ψυχροπολεμική εποχή».

Τότε, ήμασταν «γραμματοκομιστές γερμανικών συμφερόντων». Όταν βρέθηκε στην εξουσία έγινε ο… θεματοφύλακας της ευρωπαϊκής ενότητας!

Ξαναθυμήθηκε την Ρωσία!

Σήμερα, τα γυρίζει κάπως πάλι με αφορμή την σημερινή κρίση ο κ. Τσίπρας.

Αν και δηλώνει πως υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Ουκρανίας και την εφαρμογή των Συμφωνιών του Μινσκ, την ίδια ώρα από το βήμα της Βουλής διερωτήθηκε πρόσφατα «ποια είναι η θέση της Ελλάδας σε αυτές τις κρίσιμες παγκόσμιες και περιφερειακές εξελίξεις. Ποια είναι η θέση της Ελλάδας στον κόσμο; Πώς την οραματιζόμαστε; Ποια είναι η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και στην περιοχή μας;».

Και ξαναθυμήθηκε το… κόκκινο παρελθόν του εκφράζοντας την διαφωνία του για το ζήτημα της Αλεξανδρούπολης και αραδιάζοντας διάφορες δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων επί του θέματος. Είπε:

«Σε ό,τι αφορά το «δια ταύτα», ναι, ήταν πάγια θέση μας η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης. Όχι να ενταχθεί η Αλεξανδρούπολη σε αμερικανικές επιχειρήσεις και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα και να έχουμε κάθε μέρα δηλώσεις από Ρώσους αξιωματούχους σε βάρος του ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή.

Να σας καταθέσω τι έχει πει ο κ. Λαβρόφ; Να σας καταθέσω τι έχει δηλώσει ο Ρώσος Πρέσβης στην Ελλάδα, ο κ. Μασλόφ, σε μια περίοδο που όλοι καταλαβαίνουμε και όλοι γνωρίζουμε πόσο επικίνδυνη είναι η ένταση -όχι πολύ μακριά από τη γειτονιά μας, εξακόσια χιλιόμετρα μακριά- και ποιος είναι ο πραγματικά ο κρίσιμος ρόλος που έχει η Ρωσία όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη γεωπολιτική της δυναμική, αλλά και σε ό,τι αφορά τη δυνατότητά της να κλείνει, να ανοίγει τη στρόφιγγα και να βυθίζει την Ευρώπη σε ενεργειακή κρίση, όταν η γειτονική Βουλγαρία διαπραγματεύεται και παίρνει κατά 30% φθηνότερο το φυσικό αέριο απ’ ό,τι η Ελλάδα;».

Μας είπε με λίγα λόγια να μην δεχθούμε την αμερικανική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη για να μην… θυμώσουν οι Ρώσοι!

* Η Σοφία Βούλτεψη είναι βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν.Δ., υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου και δημοσιογράφος