Έχουν περάσει πέντε δύσκολα χρόνια από το καλοκαίρι του 2015. Εμείς οι γερμανοτσολιάδες δώσαμε τότε μία μάχη και χάσαμε. Το 61% του ελληνικού λαού έστειλε την Ευρώπη στον διάολο. Αλήθεια, υπάρχει σήμερα κάποια διάθεση αυτοκριτικής απ΄ αυτό το 61%; Αν τους έγινε μάθημα αυτή η περιπέτεια. Αν θα μας ξαναφέρουν τόσο κοντά με την ψήφο τους στον γκρεμό. ΣΣ: Η κακούργα Ευρώπη μας έστειλε χτες 70 δισεκατομμύρια και χωρίς μνημόνιο.
Εβδομήντα δισεκατομμύρια είναι αρκετά να αλλάξουν την χώρα για πάντα. Κι όσο σκέπτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρακαλούσαν το βράδυ τον Μαρξ, τον Λένιν και όποιον άλλον άγιο πιστεύουν να μην πετύχαινε η σύνοδος κορυφής. Να γύριζε ο Κυριάκος με άδεια χέρια. Για να πουν ότι «δεν μπορεί το παιδί», ότι «έφαγε σφαλιάρα ο Κούλης» και όλα τα σχετικά που έχει εφεύρει το τμήμα προπαγάνδας της συμμορίας.
Η διαφορά μεταξύ ημών των γερμανοτσολιάδων και αυτών των πατριωτών, είναι ότι εμείς θα χαιρόμασταν αν οι ξένοι ηγέτες αντιμετώπιζαν το 2015 με σεβασμό τον Αλέξη Τσίπρα, όπως έκαναν αυτές τις ημέρες με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα ήμασταν οι πρώτοι που θα λέγαμε «μπράβο» σε έναν Αλέξη Τσίπρα που θα προσπαθούσε να δώσει λύσεις στα προβλήματα της Ευρώπης, όπως έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και δεν αποτελούσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας «το πρόβλημα». Διότι η αλήθεια είναι ότι αυτές τις ημέρες ο κ. Μητσοτάκης κέρδισε πολιτικό κεφάλαιο για την χώρα. Συμμετείχε σε τόσες συσκέψεις επειδή ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές της συμφωνίας. Ήταν αυτός που προσπάθησε να βρει γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ του Νότου και του Βορά. Του το αναγνωρίζουν όλοι στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα θα του το αναγνωρίσει ο ιστορικός του μέλλοντος.
Εμείς οι «προδότες» οι «νενέκοι», βάζαμε πάντα μπροστά το συμφέρον της πατρίδας και όχι του κόμματος. Ωστόσο, δεν περιμένουμε πολλά από την ηγεσία του κόμματος του μίσους. Ο κ. Τσίπρας δεν πρόκειται να στείλει ανθοδέσμη με λουλούδια στον κ. Μητσοτάκη. Θα έπρεπε. Αλλά δεν θα το κάνει. Κάτι τέτοιο θα αναιρούσε τον πολιτικό του λόγο, ο οποίος εξακολουθεί να είναι διχαστικός. Ο κ. Τσίπρας έχει επενδύσει σε μία νέα μεγάλη οικονομική κρίση. Αυτή δεν θα έρθει…
Μπορεί η ηγεσία της Αριστεράς να μην παραδεχτεί την νίκη της χώρας. Το κάνουν όμως εδώ και καιρό οι ψηφοφόροι της. Στο ερώτημα που θέσαμε στην αρχή αν υπάρχει διάθεση αυτοκριτικής από το 61%, η απάντηση φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Ο κόσμος έχει αρχίσει να καταλαβαίνει. Κι αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη ήττα της Αριστεράς. Επειδή ακριβώς αυτό το κομμάτι των πρώην ψηφοφόρων της έχει αρχίσει να σκέπτεται. Και γι αυτό της γυρνά την πλάτη.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει τώρα μία μεγάλη αποστολή. Να διαχειριστεί σωστά αυτά τα 70 δισεκατομμύρια ευρώ. Και αυτά θα λειτουργήσουν τότε πολλαπλασιαστικά. Η χώρα τότε και μόνο τότε θα αλλάξει εικόνα…
Η πορεία της Ευρώπης εξακολουθεί και είναι το μεγάλο ερώτημα για το μέλλον. Η απόφαση για τα 750 δισεκατομμύρια ευρώ έφερε πιο κοντά την πολιτική ενοποίηση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε υπάρχουν σημαντικά πολιτικά προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη προς αυτή την κατεύθυνση. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα οφείλει να εκμεταλλευτεί όλες τις ευκαιρίες που της δίνονται. Και τα 70 δισεκατομμύρια είναι η μεγαλύτερη ίσως που της έχει ποτέ δοθεί.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
