Η αντιπολίτευση της... μάσκας

Η αντιπολίτευση της... μάσκας

Χωρίς επιχειρήματα και προτάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει την αντιπολίτευση της... μάσκας και προαναγγέλλοντας ότι μπαίνει τέλος στην «πολιτική καραντίνα» εφευρίσκει σκάνδαλα προκειμένου να στήσει το σκληρό ροκ που ο Αλ. Τσίπρας επιλέγει ως τακτική του κόμματός του. Κύριος στόχος η κυβέρνησης και οι ιδιώτες που επιλέγουν να επενδύσουν εν μέσω κρίσεως.

Η λογική που αναπτύσσεται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεται στο γεγονός πως ο Σ. Τσιόδρας και η επιστημονική ομάδα πριν από έναν μήνα περίπου σημείωναν ότι η χρήση προστατευτικών μασκών δεν είναι απαραίτητη, ενώ τώρα αποφασίζουν την υποχρεωτική εφαρμογή τους σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, με την απειλή προστίμου. Άρα;

Κατά τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών του η αλλαγή ως προς το θέμα της χρήσης των μασκών κάτι κρύβει. Κατά την Πολάκειο λογική όπως την αναπτύσσει στο διαδίκτυο επικαλούμενος και τα ρεπορτάζ του Κ. Βαξεβάνη, η Κυβέρνηση επιχειρεί να στηρίξει τους ιδιώτες που επένδυσαν στην αγορά μηχανημάτων για την κατασκευή μασκών στην Ελλάδα. Και ότι ουσιαστικά στο πλαίσιο αυτό άλλαξε και το σκεπτικό της επιστημονικής επιτροπής.

Ούτε λόγος φυσικά για την αλλαγή των δεδομένων. Για το γεγονός ότι άλλα μέτρα εφαρμόζονται όταν οι πολίτες βρίσκονται στα σπίτια τους και άλλα όταν από Δευτέρα τα περιοριστικά μέτρα αίρονται έστω και σταδιακά.

Το εξήγησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή. «Όσο ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια οι μάσκες δεν ήταν απαραίτητες και τώρα κρίνονται απαραίτητες -και θα το τονίσω αυτό- μόνο ως συμπληρωματικό μέτρο» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αυτή η απλή και εύλογη εξήγηση δεν είναι αρκετή για τον ΣΥΡΙΖΑ που κήρυξε τον «πόλεμο της μάσκας», προτείνοντας «να πάμε σε διατίμηση» με τον Πρωθυπουργό να διευκρινίζει ότι αν παρατηρηθούν φαινόμενα αισχροκέρδειας θα επαναξιολογηθεί η στάση της κυβέρνησης.

Οι θεωρίες αναπαράγονται τα ερωτήματα για την αλλαγή στάσης της επιστημονικής επιτροπής και του Σ. Τσιόδρα τίθενται διαρκώς με την παράλληλη αναφορά στους επιχειρηματίες που επένδυσαν και έφεραν τα μηχανήματα από την Κίνα ως φίλους της κυβέρνησης.

Ουσιαστικά ο μηχανισμός λάσπης έχει ενεργοποιηθεί. Η επανάληψη των αναφορών είναι της λογικής ότι «λέγε λέγε όλο και κάτι θα μείνει». Και η επένδυση που οι ιδιώτες έκαναν για να γίνει στην Ελλάδα η παραγωγή περνά απαρατήρητη. Όπως και το γεγονός πως η ζήτηση μασκών είναι ιδιαιτέρως μεγάλη από τις ευρωπαϊκές και τις άλλες χώρες.

Φυσικά δεν γίνεται καν λόγος για το αν πρέπει ιδιώτες να επενδύσουν στην παραγωγή μασκών. Καμία αναφορά στο γεγονός πως με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα καταφέρνει να παρακάμψει και το διεθνή σκόπελο της προμήθειας αναλώσιμων. Νωπές είναι οι μνήμες από αναλώσιμα υλικά που άλλαζαν χέρια στα τελωνεία και κατέληγαν σε άλλες χώρες από αυτές που αρχικά είχαν ως προορισμό.

Σε κάθε περίπτωση το θέμα των μασκών δεν είναι ακριβώς το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Απλά επιχειρεί να χτίσει και με αυτό, μια σκανδαλολογία που θα ενταθεί στην περίπτωση κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίσει να προχωρήσει σε πρόωρη προκήρυξη εκλογών.

Δεδομένου ότι ιδεολογικά έχει ήδη ηττηθεί από τις εκλογές του Ιουλίου του 2019, μοναδική διέξοδο για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η σκανδαλολογία και φυσικά η επικείμενη ύφεση στην οικονομία που ενδεχομένως θα δημιουργήσει και ένα νέο κύμα νεοαγανακτισμένων, ανάλογο με αυτό που έφερε τον Αλ. Τσίπρα στην εξουσία.

Επενδύει όμως και σε μια επανεμφάνιση του κορονοϊού τον Σεπτέμβριο ή σε μια έξαρση. Αυτός είναι και ο λόγος που προειδοποιεί για τα σχολεία και το άνοιγμα τους. Και κουνά το δάχτυλο στην κυβέρνηση λέγοντας πως θα είναι υπεύθυνη αν υπάρξει έξαρση κρουσμάτων. Άλλωστε στελέχη του όπως η Μυρσίνη Βουνάτσου, που δεν διαγράφηκε αντιθέτως υποστηρίχθηκε, έχουν προειδοποιήσει πως στο «μετά θα λογαριαστούμε» θα υπάρξει και συμψηφισμός με τους νεκρούς της τραγωδίας στο Μάτι.