Για δεύτερη στη σειρά χρονιά, χωρίς το παραδοσιακό συλλαλητήριο για την Πρωτομαγιά
Βιέννη

Για δεύτερη στη σειρά χρονιά, χωρίς το παραδοσιακό συλλαλητήριο για την Πρωτομαγιά

Μία τελείως ασυνήθιστη εικόνα, για δεύτερη φορά εδώ και πάνω από εκατό χρόνια, ανήμερα της Πρωτομαγιάς, παρουσίαζε σήμερα, 1η Μαΐου του 2021, η άδεια από ανθρώπους, λόγω κορονοϊού, τεράστια πλατεία του Δημαρχείου της Βιέννης, που τις άλλες χρονιές, αυτή την ημέρα, συγκέντρωνε χιλιάδες κόσμου για να εκφράσουν την πίστη τους στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Επρόκειτο για το παραδοσιακό συλλαλητήριο, που πραγματοποιούν για περισσότερα από 100 χρόνια, κάθε Πρωτομαγιά, στην πλατεία του Δημαρχείου, οι Αυστριακοί σοσιαλδημοκράτες, με συμμετοχή μέχρι και 100.000 ανθρώπων, και το οποίο θεωρείται η μεγαλύτερη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στη Δυτική Ευρώπη.

Υπενθυμίζεται ότι μέσα Απριλίου, και στο πλαίσιο των μέτρων αντιμετώπισης της εξάπλωσης της πανδημίας του κορονοϊού, την ματαίωση και εφέτος του συλλαλητηρίου είχε ανακοινώσει ο δήμαρχος και κυβερνήτης του ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης, Μίχαελ Λούντβιγκ, ο οποίος προέρχεται από τους Σοσιαλδημοκράτες. 

Σημειώνεται πως οι Σοσιαλδημοκράτες ηγούνταν όλων των αυστριακών κυβερνήσεων μεταξύ 1970 και 2017, με εξαίρεση το διάστημα 2000-2006 της δεξιάς-ακροδεξιάς διακυβέρνησης και από τον Ιανουάριο του 2018 «περιορίζονται» να ηγούνται της αντιπολίτευσης. 

Εντούτοις, η «Γιορτή των εργαζομένων», τιμήθηκε σήμερα, έστω και «εικονικά» από τους Σοσιαλδημοκράτες, με το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η ενότητα δίνει δύναμη» για την ιστορία των πρωτομαγιάτικων συλλαλητηρίων, το οποίο, μαζί με τα μηνύματα της ηγεσίας τους, μεταδιδόταν διαδικτυακά.

Στο μήνυμά της, η αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Παμέλα Ρέντι-Βάγκνερ, αντιτάχθηκε αποφασιστικά στους μαζικούς φόρους για την αντιστάθμιση του κόστους της πανδημίας και της κλιματικής κρίσης, ζητώντας ταυτόχρονα μείωση της φορολογίας των εργαζόμενων.

Αξίζει να επισημανθεί ότι έστω και συμβολικά, το «παρών» στην πλατεία του Δημαρχείου έδωσαν, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, μικρές αντιπροσωπείες των κομματικών οργανώσεων τους από τα 23 διαμερίσματα της πρωτεύουσας που έφεραν σημαίες και πλακάτ με συνθήματα.

Αντιστοίχως από την πλευρά της κυβέρνησης, για την γιορτή της Πρωτομαγιάς ο Αυστριακός καγκελάριος και αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, Σεμπάστιαν Κουρτς, μαζί με τον αντικαγκελάριο και αρχηγό των συγκυβερνώντων Πράσινων, Βέρνερ Κόγκλερ, επισκέφθηκαν νοσοκομείο και γηροκομείο της Βιέννης, όπου ευχαρίστησαν το προσωπικό, αντιπροσωπευτικά για όλους τους υγειονομικούς της χώρας, για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες και την προσφορά τους στη διάρκεια της πανδημίας.

Υπογραμμίζεται, πως η μακρά παράδοση, γενικά των συλλαλητηρίων της Πρωτομαγιάς στην Αυστρία, συμπλήρωσε πέρυσι 130 χρόνια, καθώς ήταν την 1η Μαΐου του 1890 όταν πάνω από 100.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν στο «Πράτερ», το ξακουστό μέχρι σήμερα πάρκο και λούνα παρκ της Βιέννης, τη μεγαλύτερη μαζική συγκέντρωση που είχε γνωρίσει έως τότε η πρωτεύουσα της μοναρχίας του Δούναβη.

Το «Πράτερ» θα φιλοξενούσε στο εξής κάθε χρόνο και μέχρι την κατάρρευση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας το 1918, αυτό το πρωτομαγιάτικο συλλαλητήριο των τότε Σοσιαλιστών (που από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 έχουν μετονομαστεί σε Σοσιαλδημοκράτες). Μετά την ίδρυση, την ίδια χρονιά, το 1918, της Πρώτης Αυστριακής Δημοκρατίας, οι Σοσιαλιστές μετέθεσαν, μετά το 1919, το πρωτομαγιάτικο συλλαλητήριο τους στην πλατεία του Δημαρχείου, και ήδη στις 29 Απριλίου του 1919 η Πρωτομαγιά ανακηρυσσόταν επίσημα «αυστριακή εθνική εορτή και γενική αργία». 

Μερικά χρόνια αργότερα, το 1933, θα απαγορευόταν από το αυστροφασιστικό καθεστώς του χριστιανοκοινωνιστή καγκελάριου Ένγκελμπερτ Ντόλφους, ο οποίος ανακήρυξε την 1η Μαΐου ως «Ημέρα του Συντάγματος», δηλαδή του δικού του, φασιστικού Συντάγματος. Στη συνέχεια, με την εισβολή τους στην Αυστρία και την προσάρτησή της στο γερμανοναζιστικό Τρίτο Ράιχ, οι ναζιστές κατακτητές μετέτρεψαν την αυστριακή Πρωτομαγιά σε «Ημέρα της γερμανικής εργασίας», που παρέμεινε έως την απελευθέρωση της χώρας το 1945, οπότε και επανέρχεται πάλι ως αυστριακή εθνική εορτή για να παραμείνει ως τέτοια μέχρι σήμερα.