Ένας κύβος του Ρούμπικ κάνει απόρθητους τους υπολογιστές

Ένας κύβος του Ρούμπικ κάνει απόρθητους τους υπολογιστές

Δεν είναι λίγοι αυτοί που τις χαρακτηρίζουν «πολεμικές επιχειρήσεις». Ακόμα περισσότεροι εκείνοι που πιστεύουν ότι τα πεδία των μαχών στο μέλλον δεν θα είναι εδάφη γεμάτα σκόνη, λάσπη και χαλάσματα αλλά αίθουσες πλημμυρισμένες από οθόνες και πληκτρολόγια με χειριστές… παιδαρέλια που θα γράφουν κώδικα πιο γρήγορα απ’ ότι ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους. Ενώ, μέχρι τώρα ένας κανονικός πόλεμος διεξάγεται στην ξηρά, τη θάλασσα, η τεχνολογία έφερε μαζί της ένα νέο πεδίο μαχών: τον κυβερνοχώρο.

Για να αποφύγει μια ταπεινωτική ήττα στο μέλλον, το 2017 η Υπηρεσία Έρευνας Προηγµένων Αµυντικών Προγραµµάτων, γνωστή ως DARPA, υποστήριξε το αινιγματικό πρόγραμμα Morpheus, του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Στόχος τον μηχανικών ήταν η δημιουργία ενός επεξεργαστή – χαμαιλέοντα, που θα αλλάζει τυχαία τη μικροαρχιτεκτονική του κάθε λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου, ώστε να είναι απόρθητος απέναντι σε κάθε επίθεση.

Πρόσφατα η DARPA είδε την επένδυσή της να αποδίδει αφού μετά από τέσσερις μήνες ανηλεών επιθέσεων από 525 επαγγελματίες ερευνητές ασφάλειας ο επεξεργαστής παρέμεινε αλώβητος.

Το σκεπτικό πίσω από την ανάπτυξη του Morpheus είναι εξαιρετικά απλό: δεν υπάρχει κανένα λογισμικό χωρίς σφάλματα που να μην μπορούν να αξιοποιηθούν από χάκερς. Οι προγραμματιστές τα διορθώνουν όταν τα εντοπίσουν, αλλά αυτό σημαίνει ότι γράφουν νέο κώδικα που με τη σειρά του έχει καινούριες ευπάθειες, τα λεγόμενα bugs. Νέες επιθέσεις τα φέρνουν στην επιφάνεια και ο αέναος κύκλος συνεχίζεται, σε έναν αγώνα μεταξύ χάκερς και προγραμματιστών.

Έτσι η DARPA αποφάσισε να επικεντρωθεί στο υλισμικό. Για να σχεδιάσουν ένα κακόβουλο λογισμικό, οι χάκερ πρέπει να κατανοήσουν τη μικροαρχιτεκτονική ενός επεξεργαστή. Κατά συνέπεια η συνεχής αλλαγή του hardware θα μπορούσε να καταστήσει ένα σύστημα απρόσβλητο σε οποιαδήποτε επίθεση. Αυτή ήταν η σχεδιαστική φιλοσοφία πίσω από τον Morpheus.

Βέβαια όταν μιλάμε για συνεχή αλλαγή του υλισμικού, δεν εννοούμε την αναδιάταξη των φυσικών του στοιχείων. Αυτό θα ήταν αδύνατο. Αυτό που κάνει ο επεξεργαστής είναι να «ανακατεύει» τη θέση, τη μορφή και το περιεχόμενο των δεδομένων καθώς και να αλλάζει κρυπτογράφηση τυχαία κάθε μερικές εκατοντάδες χιλιοστά του δευτερολέπτου.

Ουσιαστικά πρόκειται για έναν κύβο του Ρούμπικ που μπερδεύει τα τετράγωνα συνεχώς. Ακόμα κι αν κάποιος χάκερ καταφέρει να αποσπάσει μια στιγμιαία εικόνα ολόκληρου του επεξεργαστή, αυτή θα έχει αλλάξει ολοκληρωτικά μέσα στο επόμενο κλάσμα του δευτερολέπτου.

Ωστόσο αυτή η διαδικασία έχει παράπλευρες απώλειες. Ο Morpheus είναι περίπου 10% πιο αργός από έναν άλλο ισοδύναμο συμβατικό επεξεργαστή, αδυναμία που είναι ανεκτή, όμως, όταν πρέπει να διασφαλίσεις κρίσιμες υποδομές.