Χωρίς Κάστρο για πρώτη φορά από το 1959 η Κούβα

Χωρίς Κάστρο για πρώτη φορά από το 1959 η Κούβα

(Φωτ: O απερχόμενος πρόεδρος και ο διάδοχός του εμφανίστηκαν χαμογελαστοί στην έναρξη των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης)

Τέλος εποχής για την Κούβα καθώς μετά από σχεδόν 60 χρόνια στην ηγεσία της χώρας της οικογένειας Κάστρο ο επικεφαλής της χώρας θα είναι εκτός απροόπτου ο δεύτερος τη τάξει στην ιεραρχία της κυβέρνησης ο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, που ορίστηκε την Τετάρτη ως μοναδικός υποψήφιος για τη διαδοχή του Ραούλ Κάστρο στην προεδρία.

Τα 605 μέλη του κοινοβουλίου της Κούβας θα αναδείξουν στην προεδρία τον μέχρι σήμερα δεύτερο τη τάξει στην κυβέρνηση της Κούβας, τον αντιπρόεδρο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, 57 ετών, ο οποίος ανήκει στη νέα γενιά των πολιτικών, οι οποίοι δεν βίωσαν την επανάσταση του 1959.

Οι εργασίες της ολομέλειας του κοινοβουλίου για την εκλογή του διαδόχου του Ραούλ Κάστρο, που επισπεύστηκαν κατά ένα 24ωρο, ξεκίνησαν την Τετάρτη και θα ολοκληρωθούν αργά την Πέμπτη, με μυστική ψηφοφορία.

Οι Κουβανοί βουλευτές θα ψηφίσουν επίσης για τα μέλη και τον πρόεδρο του Κρατικού Συμβουλίου. Ο 86χρονος Ραούλ Κάστρο δεν αναμένεται, πάντως, να εγκαταλείψει όλα τα αξιώματα, καθώς θα παραμείνει γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος ως το 2021.

Ο επίσημος διορισμός του Ντίας-Κανέλ και των 31 μελών του Συμβουλίου του Κράτους αναμένεται να επικυρωθεί σήμερα το πρωί (τοπική ώρα), την ημέρα που συμπληρώνεται η 57η επέτειος από τη νίκη των κουβανικών δυνάμεων στον Κόλπο των Χοίρων, όπου είχαν εισβάλει αντικαστρικοί με την υποστήριξη της CIA το 1961.

Ωστόσο, όπως σημειώνει το πρακτορείο Reuters, για πολλούς Κουβανούς που παλεύουν με μια σειρά από οικονομικές δυσκολίες, η μετάβαση αυτή θεωρείται απλώς συμβολική.

Νωρίτερα την Τετάρτη, ο απερχόμενος πρόεδρος και ο διάδοχός του εμφανίστηκαν χαμογελαστοί στην έναρξη των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης, που αναδείχθηκε με την ψηφοφορία του Μαρτίου. Ο Ραούλ Κάστρο αγκάλιασε τον διάδοχό του όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του, υπό τις παρατεταμένες επευφημίες των μελών του σώματος.

Το 2006, όταν ο Φιδέλ Κάστρο, αντιμέτωπος με σοβαρά προβλήματα υγείας, παρέδωσε τη σκυτάλη στον μικρότερο αδελφό του, έπειτα από 40 και πλέον χρόνια.

Αφού ανέλαβε την εξουσία, ο Ραούλ Κάστρο άρχισε μια διαδικασία μεταρρυθμίσεων που θεωρούνταν απαραίτητες από πολλούς, όπως το άνοιγμα της οικονομίας στις ιδιωτικές μικρές επιχειρήσεις, ενώ στο παρασκήνιο ενορχήστρωνε την επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ, τον ψυχροπολεμικό εχθρό υπ'' αριθμόν ένα για την Αβάνα.

Το 2015, η προσπάθεια καρποφόρησε, όταν οι δύο χώρες ανακοίνωσαν προς κατάπληξη αρκετών την αποκατάσταση των διπλωματικών τους σχέσεων. Την επόμενη χρονιά, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα έκανε μια ιστορική επίσκεψη στη νήσο. Αλλά με την έλευση του στον Λευκό Οίκο, ο ρεπουμπλικάνος Ντόναλντ Τραμπ τράβηξε χειρόφρενο σε αυτή τη διαδικασία εξομάλυνσης.

Νούμερο δύο της κυβέρνησης στην Αβάνα από το 2013, ο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ είναι ένας άνθρωπος του κομματικού μηχανισμού που προετοιμάστηκε μεθοδικά για υψηλότερα αξιώματα. Εκπροσωπούσε τακτικά την κυβέρνησή του στο εξωτερικό, ενώ οι εμφανίσεις του στα μέσα ενημέρωσης σταδιακά γίνονταν συχνότερες.

Υποστηρικτής της ανάπτυξης του Διαδικτύου στην Κούβα, προβάλλει εικόνα εκσυγχρονιστή, μολονότι κάνει οικονομία στις δηλώσεις. Θεωρείται πάντως καθαρό πως είναι απόλυτα αδιάλλακτος απέναντι στους αντικαθεστωτικούς ή τους διπλωμάτες που επικρίνουν το πολιτικό σύστημα της Κούβας.

Αφού επιβεβαιωθεί ο διορισμός του, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός που γεννήθηκε μετά την επανάσταση θα αποπειραθεί να εδραιώσει την εξουσία του και να συνεχίσει τον «εκσυγχρονισμό» του οικονομικού μοντέλου της κουβανικής οικονομίας, το έναυσμα του οποίου έδωσε ο μικρότερος Κάστρο.

Ο Ντίας-Κανέλ δεν έχει παρουσιάσει κάποιο πρόγραμμα, αφού απλά θα ακολουθήσει τις «κατευθυντήριες γραμμές» που ενέκρινε το κόμμα και το κοινοβούλιο και ορίζουν τις πολιτικές και οικονομικές κατευθύνσεις ως το 2030.

Για πολλούς παρατηρητές πάντως, ο νέος πρόεδρος της Κούβας θα βρεθεί αντιμέτωπος με μεγάλες προκλήσεις, πάνω από όλα στο πεδίο της οικονομίας, όπου καλείται να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις για να τονωθεί η ανάπτυξη, που συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια βρίσκεται σε τέλμα (+1,6% του ΑΕΠ το 2017) και να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου και τη βοήθεια της Βενεζουέλας, μιας χώρας που αποτελεί καίριας σημασίας σύμμαχο της Αβάνας, αλλά είναι εξασθενημένη από τη βαθιά οικονομική κρίση που την πλήττει.