Του Απόστολου Σκουμπούρη
Συνεδρίαση χωρίς «γωνίες» και εκπλήξεις και χωρίς να ξεφύγει από την… πεπατημένη των ημερών, που είθισται να καταγράφονται μειωμένες πρωτοβουλίες αλλά και κινήσεις βελτίωσης αποτιμήσεων ήταν αυτή της Τρίτης.
Ήταν μια συνεδρίαση όπου ο Γενικός Δείκτης κινήθηκε σε στενό εύρος διακύμανσης μόλις 10 μονάδων, με τις τραπεζικές μετοχές να παραμένουν στο επίκεντρο, κυριαρχώντας σε όγκους, τζίρους και κινητικότητα, ενώ η συντριπτική πλειονότητα του ταμπλό παρέμεινε ξανά στο περιθώριο.
Καθώς απομένουν μόλις τρεις ακόμη συνεδριάσεις για να κλείσει το έτος, ασφαλώς και δεν αναμένονται ρηξικέλευθες επενδυτικές πρωτοβουλίες που θα άλλαζαν το ρου της αγοράς, μιας και τίποτα σε ότι αφορά τη μεγάλη εικόνα, δεν έχει αλλάξει.
Αυτός είναι και ο λόγος που η αγορά όλους τους τελευταίους μήνες παραμένει εγκλωβισμένη σε εξαιρετικά περιορισμένο εύρος διακύμανσης, αδυνατώντας να ξεφύγει ανοδικά από την περιοχή των 650 – 660 μονάδων.
Ξέχωρα από τις βραχυχρόνιες κινήσεις που ως επί το πλείστον είναι trading και όχι σοβαρές τοποθετήσεις και μακροπρόθεσμο «χτίσιμο» θέσεων, κάτι που φαίνεται από τις διαρκείς μεταπτώσεις της αγοράς, που παραμένει εξαιρετικά ρηχή και χωρίς… στίγμα, το ζητούμενο για το Χ.Α. είναι να βρει καταλύτη στη… μεγάλη εικόνα της χώρας.
Ρίσκο χώρας και πολιτική αβεβαιότητα τα προβλήματα
Τα εγγενή προβλήματα της αγοράς είναι το ρίσκο χώρας και η πολιτική αβεβαιότητα.
Η μεγάλη εικόνα είναι να υπάρξει πολιτική και οικονομική σταθερότητα, να κλείσει η αξιολόγηση, να μπει σε έναν ρυθμό η οικονομία, να πάψει η αβεβαιότητα και να σταματήσουν οι κωλυσιεργίες και οι – εκ των έσω – διαφωνίες και τρικλοποδιές σε κάθε προσπάθεια φυγής προς τα εμπρός.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει – κάποια στιγμή – αν οι μεταρρυθμίσεις που συμφωνεί με τους εταίρους είναι ωφέλιμες για τη χώρα, αν επιβάλλονται για να «λυθεί» η οικονομία και η ανταγωνιστικότητα, ή αν είναι μια ακόμη… παγίδα των ξένων τοκογλύφων, όπως πολλοί στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να πιστεύουν.
Γιατί, αυτό που βλέπει η αγορά σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια του 2016 – εξού και η αγκύλωση του Γ.Δ. σε πολύ στενό εύρος διακύμανσης – είναι ότι όχι μόνο δεν υπάρχει πίστη για τις μεταρρυθμίσεις που ψηφίζονται, αλλά υποσκάπτεται κάθε προσπάθεια ουσιαστικών αλλαγών.
Αυτό, είναι κοινός τόπος για όλους τους διαχειριστές και αυτός είναι ο λόγος που δεν επιχειρούν με… σοβαρότερο τρόπο στην ελληνική αγορά, παρ' ότι οι τιμές – σε πολλές περιπτώσεις είναι άκρως ελκυστικές.
Κανένας σοβαρός ξένος επενδυτής δεν αποφασίζει να μπει σε μια (έτσι κι αλλιώς) ρηχή και περιφερειακή αγορά, με τέτοιες αβεβαιότητες, τόσο ρευστή πολιτική κατάσταση, και κυρίως, διοικούμενη από μια κυβέρνηση που δεν πιστεύει τις μεταρρυθμίσεις που καλείται να εφαρμόσει.
To πρόβλημα της αγοράς λοιπόν δεν είναι αποτιμήσεων ή έλλειψης καλών και ελκυστικών μετοχών, αλλά έγκεινται στο δημοσιονομικό και στο πολιτικό ρίσκο.
Οι παθογένειες της αγοράς
Κατά τα λοιπά, μια άλλη μόνιμη παθογένεια της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς είναι η υπερσυγκέντρωση του ενδιαφέροντος αποκλειστικά σχεδόν σε τίτλους του Large Cap και κυρίως των τραπεζών, με (σχεδόν) όλη την υπόλοιπη αγορά να παραμένει στο περιθώριο των συναλλαγών.
Οι τράπεζες πλέον είναι οι μετοχές που συγκεντρώνουν τη μερίδα του λέοντος από τους ξένους επενδυτές, είναι οι μετοχές που προσφέρονται για trading, καθώς κάνουν ισχυρούς όγκους και δεν εγκλωβίζουν.
Τόσο τα απολύτως κερδοσκοπικά (που είναι τα περισσότερα) όσο και τα πιο μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα χαρτοφυλάκια, «βλέπουν» πρωτίστως τις τράπεζες σε ότι αφορά την ελληνική αγορά.
Αυτό, ασφαλώς, αδικεί πολλές μετοχές τόσο του FTSE 25 όσο και της μεσαίας αποτίμησης, που έχουν μειωμένες συναλλαγές, παρ'' ότι είναι τίτλοι ποιοτικών, εξωστρεφών και διεθνοποιημένων εταιρειών με εξαιρετικές επιδόσεις.
«Μάχη» για την περιοχή των 640 – 650 στο Γενικό Δείκτη
Σε ότι αφορά τα στατιστικά στοιχεία της συνεδρίασης, ο Γενικός Δείκτης κινήθηκε όλη την ημέρα σε θετικό έδαφος, αν και το κλείσιμο ήταν στο ήμισυ των κερδών που έγραφε στο υψηλό ημέρας. Κύρια αιτία γι' αυτό ήταν οι τραπεζικές μετοχές που παρ' ότι έφτασαν να κερδίζουν έως και 9%, εντούτοις σταδιακά απώλεσαν τα περισσότερα κέρδη τους. Άλλη μια επιβεβαίωση ότι το trading πρωταγωνιστεί.
Τελικώς ο Γενικός Δείκτης έκλεισε στις 636,19 μονάδες με άνοδο 0,94%, έχοντας άνοιγμα στις 634,65 μονάδες που ήταν και το χαμηλό ημέρας, ενώ στο υψηλό βρέθηκε στις 643,47 μονάδες.
Ο FTSE 25 έκλεισε στις 1.714,24 μονάδες με άνοδο 1,12%, ενώ ο τραπεζικός δείκτης έκλεισε στις 822,88 μονάδες με άνοδο 2,65%, παρ' ότι στο υψηλό ημέρας έφτασε έως τις 858,46 μονάδες.
Ο τζίρος διαμορφώθηκε στα 26 εκατ. ευρώ με τα 14 εκατ. στις τέσσερις μεγάλες τραπεζικές μετοχές, ενώ ο όγκος έφτασε στα 51,5 εκατ. τεμάχια, με τα 45,2 εκατ. τεμάχια στις τραπεζικές μετοχές! Αυτό σημαίνει, ότι όλες οι υπόλοιπες μετοχές διακίνησαν μόλις 6,3 εκατ. τεμάχια, επιβεβαιώνοντας όσα σημειώνουμε πιο πάνω.
Στο χώρο του FTSE 25 ξεχώρισαν οι Εθνική +3,86%, Eurobank +3,44%, Πειραιώς +3,08%, ΓΕΚ Τέρνα +2,28%, Alpha Bank +1,61%,ΕΥΔΑΠ +1,58%, ΕΧΑΕ +1,50%, ΕΛΠΕ +1,44% και Grivalia +1,44%. Πτωτικά αλλά χωρίς κάτι ιδιαίτερο κινήθηκαν τίτλοι όπως ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, Motor Oil, Jumbo και Μυτιληναίος.
Στο σύνολο της αγοράς άνοιξαν μόνο 131 μετοχές, με τις 69 να κλείνουν ανοδικά, 44 πτωτικά και 18 αμετάβλητες. Οι υπόλοιπες μετοχές δεν άνοιξαν στο ταμπλό…
