Του Θεόδωρου Σεμερτζίδη
Είναι γνωστό πως τα χρηματιστήρια αποτελούν προεξοφλητικούς μηχανισμούς κι ως τέτοιοι «μυρίζονται» οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις κι αναλόγως συμπεριφέρονται.
Εξάλλου τα τελευταία χρόνια η εμπειρία ως προεξοφλητικού μηχανισμού του ελληνικού χρηματιστηρίου είναι μεγάλη.
Είχε λειτουργήσει έτσι στις διπλές εκλογές του 2012 με την πολιτική αβεβαιότητα να «χτυπάει» κόκκινο, καθώς και την προηγούμενη χρονιά, όταν και πάλι «παίχθηκε» το στοίχημα της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη.
Αυτή την φορά πού οφείλεται η κάθετη πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου;
Θα λέγαμε πως οφείλεται στους ίδιους περίπου λόγους, καθώς ο πολιτικός ερασιτεχνισμός συνεχίζεται κι αυτή την φορά, και στο ότι ο χρόνος φαίνεται να «τελειώνει» για την χώρα, κυρίως λόγω της καθυστέρησης ή αναβολής των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα έδιναν ανάσα στην ελληνική οικονομία και κοινωνία και θα ολοκλήρωναν την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από τους θεσμούς.
Οι αγορές όμως είναι αμείλικτες κι αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε από την άνοδο των αποδόσεων για το σύνολο των ελληνικών κρατικών ομολόγων σε όλες τις διάρκειες.
Πιο συγκεκριμένα η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς βρίσκεται στο 10,356% από 9,63% στην έναρξη της συνεδρίασης, η απόδοση του ελληνικού πενταετούς στο 12,823% από 12,129% και για το ελληνικό διετές στο 12,717% από 11,784%.
Επίσης η σημαντική πτώση των τιμών των τραπεζικών μετοχών προς νέα ιστορικά χαμηλά, προέρχεται κυρίως από την μη βιώσιμη λύση των «κόκκινων» δανείων, συνεχίζοντας έτσι την αύξηση των επισφαλειών για τις ελληνικές τράπεζες, καθώς και την νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που φαίνεται στον ορίζοντα γι' αυτές και που αυτή την φορά ίσως να κληθούν να συμμετάσχουν και οι καταθέτες (bail in).
Η συνέχιση της πτώσης και για τις μη τραπεζικές μετοχές της μεγάλης κεφαλαιοποίησης περιλαμβάνει κι ακόμη μία παράμετρο, πλην του κινδύνου της χώρας. Αυτό της επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας και, καθώς υπάρχουν στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά αρκετές μετοχές εταιρειών που πραγματοποιούν ένα μεγάλο μέρος του κύκλου εργασιών τους στο εξωτερικό, μια πιθανή ύφεση θα έχει αυτομάτως και επίπτωση στα μελλοντικά εταιρικά τους αποτελέσματα.
Επίσης αρκετά funds που είναι τοποθετημένα στο ελληνικό χρηματιστήριο χαρακτηρίζονται ως βραχυπρόθεσμα που απώτερο στόχο έχουν την πραγματοποίηση βραχυπρόθεσμων κερδών. Έτσι, μόλις διαπιστώσουν πως μία κίνηση τους δεν αποδίδει, δεν διστάζουν να ρευστοποιήσουν ακόμη και με ζημιά, αναζητώντας την «κάλυψη» της από άλλες επενδυτικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται όπως αυτή την περίοδο η πτώση της τιμής του πετρελαίου ή η άνοδος της τιμής του χρυσού η οποία ευνοείται από την διολίσθηση του δολαρίου.
Ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την αξιολόγηση του ελληνικού χρηματιστηρίου σε λίγους μήνες από τον οίκο FTSE που, εκτός απροόπτου, θα προβεί σε υποβάθμιση της ελληνικής αγοράς.
Ουσιαστικά η συνέχιση της πτωτικής πορείας του ελληνικού χρηματιστηρίου μας επιστρέφει πίσω σε επίπεδα της δεκαετίας του '80. Ας ελπίσουμε πως οι εξελίξεις που προεξοφλεί το χρηματιστήριο δεν θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για την χώρα.
