Το θέατρο των αδελφών Δομαζάκη και η ύστατη κίνηση των τραπεζών

Το θέατρο των αδελφών Δομαζάκη και η ύστατη κίνηση των τραπεζών

Του Απόστολου Σκουμπούρη

Αλληλοκατηγορίες, εξώδικα, ανακοινώσεις, διαρροές, μηνύσεις, διαμάχες στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, κατηγορίες για προπηλακισμούς, μάχες επικυριαρχίας, προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης και της τοπικής κοινωνίας υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς και γενικές συνελεύσεις...παρωδίες!

Αυτή είναι η πραγματικότητα όλους τους τελευταίους μήνες στη διοίκηση – και πέριξ της διοίκησης – της εταιρείας Creta Farms, την ώρα που η επιχείρηση βρίσκεται σε... τεντωμένο σχοινί, λειτουργώντας σε απολύτως οριακό σημείο.

Η κορυφαία – έως πριν έξι μήνες – εταιρεία αλλαντικών στην Ελλάδα με μερίδιο αγοράς περί το 27%, με 800 εργαζόμενους και κατά κοινή ομολογία εξαιρετικά προϊόντα, βρέθηκε όλους τους τελευταίους μήνες μάρτυρας σε ένα... θέατρο του παραλόγου, άλλων εποχών. Ένα πρωτοφανές διοικητικό... κρυφτούλι επικυριαρχίας, στιγμάτισε την ελληνική επιχειρηματικότητα και εν γένει την αγορά.

Η εταιρεία που... ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός χοιρινού κρέατος στην Ελλάδα, ηγέτιδα δύναμη στην αγορά αλλαντικών, με πολλαπλές πατέντες και πρωτοπορίες, μέλος των European Pig Producers - των μεγαλύτερων παραγωγών χοιρινού στην Ευρώπη, έχει την ατυχία να βρίσκεται στο επίκεντρο μετοχικών και διοικητικών χαρακωμάτων που κινδυνεύουν να την τινάξουν στον αέρα.

Γίνεται μια διοίκηση που – όπως τα αποτελέσματα έχουν δείξει – έχει αποδειχτεί πλήρως αποτυχημένη τουλάχιστον σ'' ότι αφορά τον οικονομικό έλεγχο της εταιρείας, να μπορεί να ηγηθεί στην προσπάθεια εξυγίανσής της; Ασφαλώς και όχι.

Με αυτή τη λογική, οι τράπεζες ζητούν πλέον άμεσα τον ορισμό νέας προσωρινής διοίκησης στην εταιρεία Creta Farms με στόχο να μπει – επιτέλους – σε μια... κανονική τροχιά η προσπάθεια εξυγίανσης της εταιρείας μέσω της εξεύρεσης και στρατηγικού επενδυτή.

Κάθε ημέρα που περνά, η εταιρεία μπαίνει μέσα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, καθώς η παραγωγή έχει πέσει σχεδόν στο 1/4, οι μισθοί και όλα τα άλλα έξοδα τρέχουν, ανεβάζοντας τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δυσθεώρητα επίπεδα. Κάτι που με τη σειρά του, «φορτώνει» με περαιτέρω βάρη τον όποιο στρατηγικό επενδυτή, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη τη διάσωση – εξυγίανση της επιχείρησης.

Οι τράπεζες λοιπόν εύλογα – και μάλλον άργησαν – κατέθεσαν αίτημα στο Πρωτοδικείο Ρεθύμνου ζητώντας άμεσο ορισμό νέας προσωρινής διοίκησης, καθώς η εταιρεία διατρέχει άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης. Η εκδίκαση της αίτησης έχει προγραμματισθεί για αύριο Τετάρτη 16 Οκτωβρίου.

Η κίνηση των τραπεζών γίνεται για να βγει – κατά το δυνατόν – η εταιρεία από την τοξική εσωστρέφεια που επιβάλει η διαμάχη των δύο μεγαλομετόχων, καθώς και για να ξεμπλοκάρει η εκταμίευση της ενδιάμεσης χρηματοδότησης, ύψους περίπου 4 εκατ. ευρώ, ώστε να ενισχυθεί η παραγωγική διαδικασία.

Όπως αναφέρεται στο κείμενο της αίτησης των τραπεζών στόχος είναι η «αποφυγή της άτακτης πτώχευσης που θα οδηγούσε σε απώλεια οκτακοσίων θέσεων εργασίας στην τοπική κοινωνία του Ρεθύμνου καθώς και σε απώλειες δεκάδων εκατομμυρίων για του προμηθευτές και ποσών άνω των 150 εκατ. ευρώ για εμάς τις αιτούσες τράπεζες και το πιστωτικό σύστημα της χώρας».

Στην αίτηση των τραπεζών ούτε λίγο ούτε πολύ υπάρχει η παραδοχή ότι ουσιαστικά τις τελευταίες εβδομάδες έχει παγώσει η διαδικασία εξεύρεσης νέου στρατηγικού επενδυτή και τούτο διότι υπάρχει μια... Βαβέλ στη διοίκηση της εταιρείας, με δύο διοικητικά συμβούλια τα οποία διεκδικούν τη νόμιμη εκπροσώπησή της!

Συνέπεια αυτού είναι η εταιρεία να έχει περιέλθει σε de facto έλλειψη διοίκησης, όπως άλλωστε, αναγνωρίζει το ίδιο το Γ.Ε.ΜΗ, το οποίο αρνείται μέχρι και σήμερα να δημοσιεύσει τις διαφορετικού περιεχομένου αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης, που έχει λάβει από τα φερόμενα δύο Διοικητικά Συμβούλια της Εταιρείας».

Οι τράπεζες εξάντλησαν όλα τα περιθώρια

Οι τράπεζες εξάντλησαν όλα τα περιθώρια συνεννόησης με τη διοίκηση, λειτουργώντας... θεσμικά και σύμφωνα με το νόμο, όμως, ακόμη και σ'' αυτήν την εντελώς ειδικών συνθηκών κατάσταση, οι δύο μεγαλομέτοχοι της κρητικής αλλαντοβιομηχανίας, φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, βάζοντας τα δικά τους – κυριαρχικά και μετοχικά – συμφέροντα πάνω από τη διάσωση της εταιρείας.

Έτσι, άργησε χαρακτηριστικά να μπει ένας φραγμός σ'' αυτό το τοξικό... θέατρο που μόνο κακό στην όλη προσπάθεια κάνει. Γίνεται μια εταιρεία που είναι στο χείλος του γκρεμού να έχει δύο διοικήσεις;

Όπως αναφέρει η αίτηση των τραπεζών, η εταιρεία μη έχοντας πλέον νόμιμη διοίκηση βρίσκεται σε αδυναμία συνέχισης της λειτουργίας της και της παραγωγικής της δραστηριότητας.

Παράλληλα, τονίζεται πως όλη αυτή η κατάσταση έχει επιδεινώσει τις σχέσεις με τους προμηθευτές οι οποίοι περιορίζουν ή παύουν τις πιστώσεις, «πνίγοντας» περαιτέρω την παραγωγική δυνατότητα της επιχείρησης, ενώ υπάρχουν και διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον της επιχείρησης.

Η παραγωγή έχει πέσει περίπου στους 200 τόνους εβδομαδιαίως με διαρκώς μειούμενες τάσεις, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες η παραγωγή ήταν περί τους 700 με 800 τόνους εβδομαδιαίως. Μέσα σ'' όλες αυτές τις δυσμενείς εξελίξεις, έχει σταματήσει και η μισθοδοσία του προσωπικού και κινδυνεύουν εκατοντάδες θέσεις εργασίας.

Θυμίζουμε πως συνολικά έξι επενδυτές έχουν καταθέσει μέχρι στιγμής μη δεσμευτική προσφορά, μεταξύ των οποίων ο επιχειρηματίας Σπύρος Θεοδωρόπουλος που ελέγχει ήδη την Νίκας, το επενδυτικό fund HIG, ο ομογενής επιχειρηματίας Θ. Δουζόγλου, οι Ρώσοι της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, και ο Δ. Βιντζηλαίος της Impala Investment (ελέγχει και την Λακωνική Τροφίμων). Φυσικά, η κατάθεση μη δεσμευτικών προσφορών, είναι απλά μια αρχική εκδήλωση – πρώτου βαθμού – ενδιαφέροντος. Υπάρχει δρόμος και μάλιστα πολύς, ώστε το αρχικό ενδιαφέρον να μετουσιωθεί σε κανονική δεσμευτική προσφορά, ειδικά όταν υπάρχουν τόσο τεράστια οικονομικά βάρη...