Σε παραλυσία η ΔΕΠΑ ενόψει του πρώτου μίνι καύσωνα

Σε παραλυσία η ΔΕΠΑ ενόψει του πρώτου μίνι καύσωνα

Του Γιώργου Φιντικάκη

Κομφούζιο δίχως προηγούμενο επικρατεί στη ΔΕΠΑ, την εταιρεία που εγγυάται την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας σε περιόδους υψηλής ζήτησης, όπως το καλοκαίρι, αλλά που εδώ και μια εβδομάδα παραμένει ακέφαλη μετά την καρατόμηση του διευθύνοντος συμβούλου της Δ. Τζώρτζη από τον Γ. Σταθάκη, δίχως ουδείς από τους εμπλεκόμενους να «τολμά» να ορίσει αντικαταστάτη.

Επιβεβαιώνοντας το προ ημερών ρεπορτάζ του liberal.gr, ότι επί τεσσερισήμισι χρόνια η ΔΕΠΑ παράγει σταθερά μόνο αρνητική δημοσιότητα, από τα τέλη Μαΐου η εταιρεία ζει σε συνθήκες παραλυσίας καθώς όχι μόνο βρίσκεται σε διοικητικό κενό, αλλά και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να κάνει κάτι για αυτό.

Το μεν υπουργείο Ενέργειας έχει πετάξει το μπαλάκι στους μετόχους της ΔΕΠΑ (65% ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ, 35% στα ΕΛΠΕ), καλώντας τους να προχωρήσουν άμεσα σε γενική συνέλευση για αποπομπή του Δ. Τζώρτζη και ανάληψη των καθηκόντων του από τον πρόεδρο Β. Δότση. Το δε ΤΑΙΠΕΔ δεν συμμορφώνεται με την απόφαση Σταθάκη, θεωρώντας ότι για την αλλαγή διοίκησης αρκεί μια απλή απόφαση του ίδιου του ΔΣ της ΔΕΠΑ. Όσο για τον Δ.Τζώρτζη, παραμένει στη θέση του.

Δίχως να είναι σαφές αν πίσω από αυτό το αλαλούμ κρύβονται σκοπιμότητες, το μόνο βέβαιο είναι ότι η στάση όλων των πλευρών, φορτώνει με νέα βάρη την ήδη προβληματική εικόνα της ΔΕΠΑ (υπόθεση ELFE, ναυάγιο του σχεδίου διάσπασης της στα δύο, και της επικείμενης ιδιωτικοποίησης), και ενώ οι επιπτώσεις του διοικητικού κενού θα μπορούσαν να φανούν άμεσα, σε ζητήματα που άπτονται της καθημερινής της λειτουργίας. Τέτοια για παράδειγμα θα μπορούσε να ήταν μια κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρικό ρεύμα - το Σαββατοκύριακο λέγεται ότι θα κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα καλοκαιρινά 35άρια- ανάλογα με την οποία η ΔΕΠΑ θα χρειαζόταν ενδεχομένως να παραγγείλει επιπλέον φορτία αερίου μέσω πλοίων, για να καλύψει την αδιάλειπτη τροφοδοσία των μονάδων.

Ουδείς γνωρίζει ποιος είναι αρμόδιος

Στο υποθετικό αυτό σενάριο, το ερώτημα ποιος θα έπαιρνε τις απαραίτητες αποφάσεις, δεν έχει για την ώρα απάντηση, αφού αυτή τη στιγμή, ουδείς γνωρίζει ποιος είναι αρμόδιος στη ΔΕΠΑ και για τι ακριβώς. Μιλάμε για μια εταιρεία που εδώ και 30 χρόνια διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο για την ελληνική οικονομία και τα νοικοκυριά αλλά που τελευταίως χάνει συνεχώς μερίδια από τους ιδιώτες ανταγωνιστές της. Για μια εταιρεία που συμμετέχει σε διεθνή projects, κρίσιμα για την διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και οδεύσεων, όπως ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός, αλλά που εδώ και τεσσερισήμισι χρόνια ταλαιπωρείται από την υπόθεση των Ελληνικών Λιπασμάτων και τα χρέη των 130 εκατ. ευρώ.

Είναι η ίδια εταιρεία που εδώ και ενάμισι χρόνο παλεύει να εφαρμόσει το ιδεοληπτικό σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ για την διατήρηση των δικτύων φυσικού αερίου υπό το δημόσιο έλεγχο. Πλάνο που δεν υπαγορεύτηκε από κάποια μνημονιακή υποχρέωση, ούτε όμως και από κάποια αναλυτική μελέτη για την ενίσχυση της θέσης της ΔΕΠΑ στον ανταγωνισμό, και το οποίο ναυάγησε μεγαλοπρεπώς με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.

Το πόσο πρόχειρα στήθηκε το σχέδιο το οποίο μονοπώλησε τον τελευταίο 1,5 έτος τον εργασιακό χρόνο πολλών στελεχών της ΔΕΠΑ φαίνεται από τις πάμπολλες εκκρεμότητες που στην πορεία προέκυψαν: Από την μεταφορά περιουσιακών στοιχείων και ταμειακών διαθεσίμων από το κομμάτι της εμπορίας σε εκείνο των δικτύων, έως φυσικά τα εργασιακά. Δηλαδή την προεκλογική υπόσχεση Σταθάκη για μονιμοποίηση εκτός ΑΣΕΠ 140 εργαζομένων της ΔΕΠΑ που απασχολούνταν σε εργολάβους, κάτι που όμως δεν κατέστη δυνατό, αφού ο υπουργός και η ομάδα του δεν «ζύγισαν» καλά τις δυσκολίες, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα για την καρατόμηση του διευθύνοντος συμβούλου Δ. Τζώρτζη, ο οποίος όμως ακόμη δεν έχει… παραιτηθεί.

Δείγμα μιας γενικότερης παραλυσίας

Τα όσα συμβαίνουν τελευταίως στη ΔΕΠΑ είναι ίσως χαρακτηριστικά μιας ευρύτερης παραλυσίας που αρχίζει να επικρατεί ένα μήνα πριν τις εκλογές στο Δημόσιο, με τις υπηρεσίες να έχουν «κατεβάσει μολύβια», τους υπουργούς να ασχολούνται κυρίως με ρουσφέτια και τροπολογίες, και το κράτος να βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο.

Έτσι ακριβώς και η ΔΕΠΑ. Εδώ και μια εβδομάδα δεν έχει διοίκηση, ο κ. Σταθάκης καλεί τους μετόχους να λύσουν το θέμα, εκείνοι τον αγνοούν, και μέσα στην γενικότερη παραλυσία οι εργαζόμενοι εξετάζουν νέες απεργίες, σαν εκείνες που είχαν πρόσφατα προκαλέσει προβλήματα στα λεωφορεία του ΟΑΣΑ, τα οποία κινούνται με φυσικό αέριο.

Χθες, το Δ.Σ. της ΔΕΠΑ συνεδρίασε προκειμένου να αξιολογήσει την κατάσταση. Έστειλε τα πρακτικά και μια αναλυτική ενημέρωση της κατάστασης προς τους μετόχους (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΛΠΕ), ζητώντας τους να ορίσουν άμεσα προσωρινό αντικαταστάτη του Δ. Τζώρτζη, στο διάστημα δηλαδή μέχρι να αναλάβει η νέα κυβέρνηση, και επισημαίνοντας τον κίνδυνο άμεσων εμπλοκών στην καθημερινή λειτουργία της εταιρείας. Εκ μέρους του ΤΑΙΠΕΔ λέγεται ότι ζητήθηκε… αναλυτική τεκμηρίωση για τις διοικητικές δυσλειτουργίες που έχουν εμφανισθεί, και εν πάσει περιπτώσει, αποφάσεις δεν ελήφθησαν.

Τι θα συμβεί σε ένα πρώτο θερινό crash test 

Ατύπως, ευθύνη να διευθετεί ζητήματα της καθημερινότητας έχει αναλάβει ο πρόεδρος Β. Δότσης, ωστόσο αρμοδιότητα υπογραφών και λήψης αποφάσεων δεν έχει. Εσωστρέφεια, καχυποψία, αλληλοκατηγορίες και απειλές ακόμη και για νέες παραιτήσεις συνθέτουν το κλίμα εντός της εταιρείας, που πορεύεται δίχως πυξίδα για το αύριο, αλλά και απέναντι σε καθημερινές ανάγκες. 

Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, το καλοκαίρι μπαίνει επιθετικά και το Σαββατοκύριακο η θερμοκρασία θα πιάσει σε ορισμένες περιοχές της χώρας, τους 33 και 35 βαθμούς. Ένα για παράδειγμα ερώτημα είναι τι θα συνέβαινε αν το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας βρισκόταν αντιμέτωπο με το πρώτο θερινό crash test λόγω υψηλών θερμοκρασιών, και καλούνταν να καλύψει την αύξηση της ζήτησης από την αδιάλειπτη χρήση των κλιματιστικών. 

Θα ήταν ο κ. Τζώρτζης, ο κ. Δότσης ή ο κ Σταθάκης αυτός που θα έπαιρνε την απόφαση να παραγγείλει επιπλέον φορτία LNG μέσω πλοίων, για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες λειτουργίας των μονάδων. Το ερώτημα είναι φυσικά υποθετικό, αλλά και ταυτόχρονα εύλογο, σε μια εταιρεία τόσο καταπονημένη από τη διοικητική κρίση, η οποία στην πραγματικότητα δεν ξέσπασε πριν από μια εβδομάδα, αλλά σοβεί εδώ και αρκετούς μήνες.