Του Γιώργου Φιντικάκη
Κόλαφος είναι για μια ακόμη χρονιά τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Σε μια στιγμή που ο Πρωθυπουργός απευθύνει κάλεσμα στους επενδυτές και μιλά για βελτίωση της οικονομίας, τα στοιχεία της έκθεσης “Doing Business 2019” για 190 χώρες δείχνουν το ακριβώς αντίθετο και καταγράφουν βουτιά της Ελλάδας στη παγκόσμια κατάταξη κατά πέντε ολόκληρες θέσεις, από την 67η πέρυσι στην 72η φέτος. Η Ελλάδα υποχωρεί για 4η συνεχόμενη χρονιά και βρίσκεται κάτω από χώρες όπως το Βιετνάμ, το Περού, η Κολομβία, η Αλβανία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία ως προς το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Σε σύνολο 10 κριτηρίων που εξετάζει η έκθεση για να αξιολογήσει το πλαίσιο του επιχειρείν, η θέση της Ελλάδας επιδεινώθηκε σε… 8 από αυτά, ενώ σε ένα παρέμεινε σταθερή και μόνο σε ένα βελτιώθηκε.
Στο κριτήριο που αφορά την έναρξη επιχείρησης η Ελλάδα υποχώρησε στην 44η θέση από την 37η πέρυσι, στην ηλεκτροδότηση βρίσκεται στην 79η θεση (76η πέρυσι), στην καταχώρηση ακίνητης περιουσίας υποχώρησε στην 153η (145η πέρυσι), στην λήψη πίστωσης έπεσε στη 99η (90η πέρυσι), στη προστασία μετόχων μειοψηφίας κατέχει την 51η θέση 43η πέρυσι). Στις διασυνοριακές συναλλαγές η θέση της χώρας υποχώρησε στην 31η θέση (29η πέρυσι), στην εφαρμογή συμβάσεων έπεσε στην 132η θέση (131η πέρυσι), ενώ μεγάλη πτώση καταγράφεται ως προς το κριτήριο της διαδικασίας πτωχεύσεων με πτώση στην 62η θέση (από 57η πέρυσι).
Οι φόροι τρώνε τα κέρδη
Σύμφωνα με την έκθεση, μια επιχείρηση στην Ελλάδα καταβάλλει το 51,9% των κερδών της σε φόρους και εισφορές, ποσοστό που χρόνο με το χρόνο αυξάνεται αφού στην περυσινή έκθεση ήταν 51,7% και σε εκείνη του 2016 βρισκόταν στο 50,7%. Ο αντίστοιχος μέσος όρος στις ανεπτυγμένες χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι 39,8%, έναντι 40,1 πέρυσι. Με άλλα λόγια ενώ η παγκόσμια τάση είναι οι φόροι να μειώνονται, στην Ελλάδα ισχύει το ακριβώς ανάποδο, αυξάνονται.
Η πληρωμή τόσων φόρων μεταφράζεται σε απώλεια όχι μόνο χρημάτων, αλλά και χρόνου. Για τις σχετικές διαδικασίες απαιτούνται στην Ελλάδα 193 ώρες, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 159,4 ώρες, έχοντας υποχωρήσει σε σχέση με τη περυσινή έκθεση. Μακράν η καλύτερη χώρα όπου για τη παραπάνω διαδικασία απαιτούνται μόνο 49 ώρες, είναι η Συγκαπούρη.
Επίσης συγκρίνοντας το χρόνο που χρειάζεται να περιμένει μια επιχείρηση στην Ελλάδα για την επιστροφή φόρων, αλλά και για τη συμπλήρωση των φορολογικών δηλώσεων και γενικά κάθε απαραίτητου φορολογικού εγγράφου, η χώρα βαθμολογείται με 75,70 (σε μια κλίμακα 1 - 100, όπου το 100 είναι το άριστα) με τη μέση βαθμολογία στις χώρες του ΟΟΣΑ να είναι 84,41.
Εκεί όπου η Ελλάδα έχει χάσει μέσα σε μια μόνο χρόνια… εννέα ολόκληρες θέσεις στη παγκόσμια κατάταξη, αφορά τη δυνατότητα σε μια επιχείρηση να λαμβάνει πιστώσεις. Στον τομέα αυτό εξετάζεται όχι τόσο η πρόσβαση στη χρηματοδότηση, όσο η ύπαρξη επαρκούς προστασίας για τους πιστωτές και λεπτομερούς πληροφόρησης για την πιστοληπτική ικανότητα των επιχειρήσεων.
Σε μια κλίμακα 0-12 η Ελλάδα βαθμολογείται με 3 ως προς την αποτελεσματικότητα των πτωχευτικών νόμων στην προστασία των πιστωτών, με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ να βρίσκεται στο 6,1.
Εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας για το επιχειρείν είναι το πόσο γρήγορα τρέχουν οι διαδικασίες ηλεκτροδότησης. Στην Ελλάδα απαιτούνται 7 διαδικασίες (4,5 είναι ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ), 55 ημέρες (77,2 ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ), ενώ το κόστος είναι ίσο με το 69,9% του κατά κεφαλήν εισοδήματος, πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (64,2% του κατά κεφαλήν εισοδήματος).
Παρά τις όποιες βελτιώσεις έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, εντούτοις η έναρξη επιχείρησης στην Ελλάδα παραμένει μια περίπλοκη διαδικασία. Απαιτούνται 12,5 ημέρες (έναντι 9,3 ημερών του μέσο όρου του ΟΟΣΑ), και συνολικά 4 χρονοβόρες διαδικασίες, Χαρακτηριστικό είναι ότι για την υποβολή στο ΓΕΜΗ της αίτησης εγκατάστασης και των σχετικών εντύπων, ο ιδρυτής μιας επιχείρησης θα πρέπει να χάσει 10 ημέρες.
Επιδείνωση παρουσιάζει άλλος ένας δείκτης που λαμβάνουν πολύ σοβαρά οι επενδυτές, αυτός για την ευκολία ή μη στις διαδικασίες πτωχεύσεων. Ο χρόνος για την ολοκλήρωση μιας πτώχευσης είναι 3,5 χρόνια (1,7 ο μέσος όρος ΟΟΣΑ), με πρώτη καλύτερη χώρα στη λίστα, την Ιρλανδία, όπου απαιτούνται μόλις… 4 μήνες. Επίσης στην Ελλάδα οι ενέγγυοι πιστωτές λαμβάνουν πίσω το 33,2% των χρημάτων τους (με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ να βρίσκεται στο 70,5%).
Διαβάστε ακόμα:
