Οι αγορές δεν κτυπούν τις Τράπεζες αλλά τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα

Οι αγορές δεν κτυπούν τις Τράπεζες αλλά τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα

Του Χρήστου Ν. Κώνστα

Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας εντοπίζεται στις τράπεζες και στη διαχείριση των κόκκινων δανείων.

Γι' αυτό άλλωστε ουδείς παίρνει στα σοβαρά τις δήθεν «λύσεις» που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση για τη δημιουργία «οχήματος ειδικού σκοπού» και τις άλλες επινοήσεις περί «διεθνούς κερδοσκοπικής συνωμοσίας» κλπ.

 Η χθεσινή έκθεση του Οίκου Moody's ήταν αποκαλυπτική: 

«Η  ευαισθησία της Ελλάδας σε κίνδυνο εκδήλωσης ατυχημάτων παραμένει υψηλή». Είναι πλέον φανερό. Οι αγορές δεν κτυπούν τις τράπεζες. Την ελληνική οικονομία έχουν στόχο και γι' αυτό σημαδεύουν στην καρδιά της, το τραπεζικό σύστημα.

 Όλα ξεκίνησαν από την ανόητη έπαρση του πρωθυπουργού που δήλωνε αυτάρεσκα κι επισήμως: «δεν έχουμε ανάγκη τις αγορές, έχουμε το μαξιλάρι ασφαλείας».

Mε την πρώτη φθινοπωρινή καταιγίδα, οι αγορές εγκατέλειψαν το βαρύ αργοκίνητο καράβι με τις ελληνικές αξίες οι οποίες δεν πρόσφεραν εγγυήσεις αξιοπιστίας.

 Μόλις πριν λίγους μήνες, μέσα στο καλοκαίρι, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έδινε όρκους μεταρρυθμιστικής αφοσίωσης στους Ευρωπαίους ομολόγους του, για να αποσπάσει μια ευνοϊκή διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Πριν αλέκτωρα φωνήσαι ο Πρωθυπουργός όχι μόνον  αρνήθηκε να επωμισθεί την ιδιοκτησία των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων αλλά επιπλέον -κι αυτό είναι χειρότερο- απέτυχε οικτρά στο να δημιουργήσει ένα κλίμα ελάχιστης πολιτικής συναίνεσης για την μεταμνημονιακή πορεία της χώρας…

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μόλις πριν από 4 χρόνια έβλεπαν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, τον νέο μεταρρυθμιστή ηγέτη που θα ερχόταν στην Ελλάδα  σαν μια ορμητική δύναμη εκσυγχρονισμού και θα τίναζε στον αέρα τη σάπια δημόσια διοίκηση, θα ξερίζωνε το σύστημα της ολιγαρχίας και θα επέβαλλε την αξιοκρατία.

Και είχαν δίκιο. Εκείνη την εποχή, αυτή ήταν η πραγματική ανάγκη της χώρας, μετά το σκοτεινό τούνελ των Μνημονίων.

Σήμερα οι Ευρωπαίοι ηγέτες ξέρουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνον δεν έφερε το «νέο» στην Ελλάδα, ότι μόνον δεν έχει το «ηθικό πλεονέκτημα» αλλά επιπλέον δεν έχει την στοιχειώδη ικανότητα να διαχειριστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας…

 Οι ηγέτες μιλούν με απογοήτευση για την Ελλάδα, οι αγορές τους ακούν.

 Και πράττουν τα ανάλογα…