Στο χθεσινό άρθρο, κάναμε αναφορά στην υποχώρηση του μεριδίου αγοράς, που κατέχουν οι παραδοσιακές τράπεζες στον χώρο της καταναλωτικής πίστης και του retail banking. Οι μεγάλοι ψηφιακοί παίκτες, οι εταιρείες «buy now pay later», οι εταιρείες fintech & payments, μεταβάλλουν τις συνήθειες και τις συμπεριφορές των καταναλωτών. Το ίδιο συμβαίνει και στον χώρο της παροχής επενδυτικών υπηρεσιών.
Το 2020, η χρονιά της πανδημίας, λειτούργησε σαν καταλύτης αλλαγών στις περισσότερες δραστηριότητες. Η αποστασιοποίηση από το κλασσικό, από το παραδοσιακό και από «αυτό που ξέραμε», επιταχύνθηκε τόσο έντονα, ώστε μια νέα ματιά και ένα διαφορετικό φως, χρωματίζει όλα όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή τα θεωρούσαμε δεδομένα στο χρηματοπιστωτικό οικοσύστημα.
Γνωρίζαμε ότι η αναζήτηση κεφαλαίων γινόταν κυρίως μέσω των τραπεζών. Γνωρίζαμε ότι οι χρηματοδοτήσεις περνούσαν πάντα μέσα από τα τραπεζικά κανάλια. Γνωρίζαμε ότι οι επενδύσεις ήταν μια πολύ σοβαρή και μακροπρόθεσμη υπόθεση, με τη διαχείριση τους να σχεδιάζεται και να εκτελείται μέσα από τα τμήματα του private banking και του wealth management των τραπεζών.
Σήμερα πλέον, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δεκάδες μη τραπεζικές πηγές κεφαλαίων. Γνωρίζουμε ότι τα credit funds, μπορούν κάλλιστα να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις. Και μάθαμε, ότι οι επενδύσεις δε χρειάζεται να είναι μακροπρόθεσμες, δε χρειάζονται τραπεζικοί σύμβουλοι και χρηματιστές, αλλά αρκεί ένα κινητό τηλέφωνο και μια χρηματιστηριακή εφαρμογή για να γίνεις πλούσιος αύριο.
Τη ριζική αλλαγή, αν όχι την πλήρη ανατροπή, στον χώρο των μη τραπεζικών επενδυτικών υπηρεσιών, την έφερε μέσα στο 2020 η νέα γενιά των επενδυτών. Δεν είναι ούτε η Generation X, ούτε η Generation Y, ούτε η Generation Z. Είναι η Generation I (“I”= Investors), που αναπτύχθηκε αμέσως μετά από την υποχώρηση των χρηματιστηρίων τον Μάρτιο του 2020.
Είναι η γενιά των χρηματιστηριακών παικτών, που δεν πιστεύουν στις μακροπρόθεσμες επενδύσεις, ούτε στην παθητική διαχείριση κεφαλαίων, ούτε στα συνταξιοδοτικά προγράμματα. Πιστεύουν στο γρήγορο και άμεσο κέρδος, με στόχο τη «συνταξιοδότηση», στην ηλικία των 35 ετών.
Μιλάμε για νέους επενδυτές που μέσα στην πανδημία, δημιούργησαν πάνω 10.000.000 ψηφιακούς χρηματιστηριακούς λογαριασμούς ή ενεργοποίησαν μέσω ψηφιακών τραπεζών τα επενδυτικά apps. Μιλάμε για νέους παίκτες, που είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται, οπότε έχουν αρκετό χρόνο να διαθέσουν συμμετέχοντας σε επενδυτικές κοινότητες και fora, σε άτυπα επενδυτικά σχήματα και σε «αντισυστημικές» χρηματιστηριακές κινήσεις.
Η Generation I, επικροτεί την ενεργή συμμετοχή στο χρηματιστήριο και το trading, λατρεύει τη μόχλευση, επιβραβεύει το ρίσκο, αποδέχεται την αποτυχία και αποφασίζει για τις κινήσεις της με 2-3 απλά εργαλεία ποώδους τεχνικής ανάλυσης, νοηματοδοτώντας με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, τη λέξη επένδυση.
Οι πάγιες και παραδοσιακές στρατηγικές του «set it and forget it» ή του «buy and hold», η τακτική ανάλυση των χρηματοοικονομικών θεμελιωδών δεδομένων, η επιμελής ανάγνωση των αναλύσεων που εκδίδουν οι τράπεζες και οι χρηματιστηριακοί οίκοι, μοιάζουν με την κίνηση του «αραμπά» σε λεωφόρο με ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα.
Οι χρηματιστηριακές εφαρμογές της Schwab, της Fidelity, της Robinhood, της InteractiveBrokers, της Public, της Stash, της Cash App, της M1 και της SoFi, που επιτρέπουν στους επενδυτές να αγοράζουν κλάσματα μετοχών αξίας μέχρι και $1, δείχνουν να έχουν μεταβάλει για πάντα τους όρους του παιχνιδιού.
Οι μεγάλες τράπεζες προς το παρόν, δε δείχνουν να επιθυμούν να προσεγγίσουν αυτή τη νέα επενδυτική κοινότητα. Ίσως διότι δεν επιθυμούν να προσφέρουν μηδενικές προμήθειες. Ίσως διότι δεν μπορούν να διαχειριστούν τόσα πολλά μικρά χαρτοφυλάκια. Ίσως διότι όπως υποστηρίζουν, στο τέλος της ημέρας τα χαρτοφυλάκια της Generation I, θα εξαϋλωθούν.
Η απουσία των τραπεζών από τα τρέχοντα επενδυτικά και χρηματιστηριακά δρώμενα είναι προφανής. Τα Private Equity Funds, κυριαρχούν στις περισσότερες εξαγορές. Τα Credit Funds, βρίσκονται πίσω από τις περισσότερες χρηματοδοτήσεις. Οι retail investors, έχουν το πάνω χέρι διαμορφώνοντας την κυρίαρχη χρηματιστηριακή τάση. Το ερώτημα είναι για πόσο καιρό, οι τράπεζες απλά θα παρακολουθούν τις εξελίξεις, χωρίς να παρεμβαίνουν;
Η αλλαγή στάσης απέναντι στο bitcoin και η λαχανιασμένη προσπάθεια τμήματος του παραδοσιακού τραπεζικού κατεστημένου να ακολουθήσει με αγελαίο τρόπο τα cryptos, δείχνει το τι ακριβώς μπορεί να συμβεί, αν δεν προβλέπεις και δεν παρεμβαίνεις.
