Δύο μεγάλοι της βιομηχανίας, Μυτιληναίος και Βιοχάλκο, ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα

Δύο μεγάλοι της βιομηχανίας, Μυτιληναίος και Βιοχάλκο, ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα

Του Γιώργου Φιντικάκη

Βλέπουν μπροστά τις μεγάλες ευκαιρίες που ανοίγονται και τα έργα που δρομολογούνται σε διεθνές επίπεδο, και γνωρίζουν ότι μπορούν να τα διεκδικήσουν μόνο εφόσον αποκτήσουν πρόσβαση στα φθηνά κεφάλαια και τις ξένες αγορές.

Αλλά για να βγουν στις αγορές οι μεγάλοι της ελληνικής βιομηχανίας, όπως οι όμιλοι Μυτιληναίου και Βιοχάλκο πρέπει να αποκτήσουν τη κρίσιμη μάζα, δηλαδή να μεγαλώσουν. Τότε μόνο, θα είναι σε θέση να αντλήσουν ποσά 500 εκατ. ευρώ και πάνω, με "ευρωπαικά" επιτόκια κάτω του 4%, και όχι "ελληνικά" με 6% και πάνω.

Αν υπάρχει ένας κοινός βασικός παρονομαστής ανάμεσα στη συγχώνευση των εταιρειών του ομίλου Μυτιληναίος σε μία, και εκείνη των Σωληνουργεία Κορίνθου και Ελληνικά Καλώδια του ομίλου Βιοχάλκο που αποτελούν πλέον τη Cebergy, είναι η χρηματοδότηση και η προσπάθεια να αποτινάξουν από πάνω τους το ελληνικό ρίσκο. Ο πρώτος επιδιώκει να ενοποιήσει τα δάνειά του, να βελτιώσει την εικόνα του, και όταν το καλοκαίρι του 2017 θα έχει ολοκληρώσει τη συγχώνευση – γιατί όχι – να μπει σε κάποιο ξένο χρηματιστήριο. Όσο για τη Cenergy, κάνει ντεμπούτο την επόμενη Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου στο χρηματιστήριο Αθηνών και στο Euronext των Βρυξελλών, επιδιώκοντας κι αυτή καλύτερους όρους δανεισμού.

Η ιδέα είναι απλή. Το επιχειρείν ειδικά στα χρόνια του μνημονίου απαιτεί κρίσιμη μάζα, άρα ευχερέστερη πρόσβαση σε χρηματοδότηση, άντληση μεγαλύτερων δανείων, και επίτευξη εκτεταμένων οικονομιών κλίμακας σε προμήθειες και διοικητικά έξοδα.

Στην περίπτωση των Σωληνουργίων Κορίνθου και των Ελληνικών Καλωδίων είναι προφανές ότι μεταφέροντας την καταστατική τους έδρα στο Βέλγιο αποτινάσουν από πάνω τους το ελληνικό ρίσκο. Στη περίπτωση της Μυτιληναίος με τη συγχώνευση όλων σε ένα (ΜΕΤΚΑ, Αλουμίνιο, Protergia, Protergia Θερμοηλεκτρική), το country risk δεν θα εξαλειφθεί, ωστόσο θα μειωθεί σημαντικά, λόγω της σταθεροποίησης των χρηματοοικονομικών της ροών. Σε δεύτερη ανάγνωση, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η πενταπλή αυτή συγχώνευση τον Αύγουστο του 2017, είναι λογικό να επιδιώξει και η Μυτιληναίος την εισαγωγή της σε κάποιο ξένο χρηματιστήριο. Έως σήμερα το είχε αποφύγει, ακριβώς λόγω μεγέθους και επειδή ο όμιλος δεν ένοιωθε αρκούντως δυνατός. Είναι λογικό να θέλει να μπει σε μια ξένη αγορά, αφού πρώτα το νέο σχήμα ωριμάσει, έχοντας πλέον αποκτήσει μια κεφαλαιοποίηση, που όπως προβλέπουν οι αναλυτές, μπορεί να φτάνει στο 1,5 δισ. ευρώ, έναντι 900 εκατ. ευρώ σήμερα.

Θα έχουν συνέχεια ;

Το ερώτημα είναι κατά πόσο θα δούμε μέσα στο 2017 παρόμοιες κινήσεις και από άλλους μεγάλους της ελληνικής αγοράς. Οι απόψεις των αναλυτών διίστανται, αρκετοί πάντως συγκλίνουν προς το δεύτερο. Ίσως λένε, να έχουμε του χρόνου εξελίξεις στον όμιλο Βιοχάλκο καθώς οι χαλυβουργίες και μεταλουργικές του εταιρείες του παρουσιάζουν πολλές συνέργιες. Επίσης στις αρχές του 2016 είχε ακουστεί το σενάριο πιθανής συνεργασίας μεταξύ Lamda Development και Grivalia, που εφόσον ευοδωνόταν θα αποτελούσε την υψηλότερη σε αξία συναλλαγή στην εγχώρια αγορά ακινήτων. Η συζήτηση αφορούσε την απόκτηση των τριών εμπορικών κέντρων (The Mall Athens, Mediterranean Cosmos και Golden Hall) της Lamda Development από την Grivalia Properties ΑΕΕΑΠ. Το σενάριο ναυάγησε, καθώς οι δύο όμιλοι δεν κατόρθωσαν να καταλήξουν σε συμφωνία, ουδείς ωστόσο μπορεί να αποκλείσει πως δεν θα επιχειρηθεί να επαναληφθεί του χρόνου. Η Ελλάκτωρ είναι επίσης μια άλλη εταιρεία που θα μπορούσε να προχωρήσει σε παρόμοιες κινήσεις είναι η Ελλάκτωρ, αν και οι αναλυτές εκτιμούν πως δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα.

Η κεντρική ιδέα είναι ότι οι μεγάλοι θα γίνουν μεγαλύτεροι, και οι μικροί μικρότεροι. Ωστόσο στην Ελλάδα αυτό που έχει συμβεί αλλού εδώ και πολλά χρόνια, καθυστερεί να εκδηλωθεί σε εκτεταμένη κλίμακα. Οι Έλληνες μεγαλομέτοχοι δυσκολεύονται να αποδεχθούν πιθανές συνεργασίες εν αντιθέσει με ό,τι συμβαίνει στο εξωτερικό, δυστοκία που εξηγείται και από την κατάσταση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, δίχως πάντως αυτό να αποτελεί δικαιολογία.

Το νέο σχήμα σε αριθμούς

Σε επίπεδο τώρα αριθμών, η νέα εταιρική οντότητα που θα προέλθει από τη συγχώνευση όλων των εταιρειών του ομίλου Μυτιληναίος, δημιουργεί σύμφωνα με τους αναλυτές ένα σχήμα που του χρόνου θα έχει 1,5-1,7 δισ. ευρώ τζίρο, και 300-330 εκατ. ευρώ λειτουργικά κέρδη, φτάνοντας το 2021 σε μηδενικό δανεισμό και ταμείο 500 εκατ. ευρώ. Σε επίπεδο κερδών που δεν μπορούν να αποτιμηθούν, τα χθεσινά reports των Beta και Euroxx μιλούν για νέα εταιρική δομή που θα ενισχύσει τις ελεύθερες ταμειακές ροές, θα μειώσει τη φορολογική επιβάρυνση, και θα οδηγήσει σε σταθερή μερισματική πολιτική, αυξάνοντας τις συνέργιες, οι οποίες θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα 20 εκατ. ευρώ που ανακοινώθηκαν. Αυτά μαζί με την απλούστερη εταιρική δομή, τις μεγαλύτερες δυνατότητες εξαγορών αλλά και εμπλοκής στο παιχνίδι των αποκρατικοποιήσεων που τώρα ανοίγει, μαζί με την εξάλειψη του discount με το οποίο αντιμετωπίζουν τις holding αρκετοί επενδυτές, συνθέτουν την νέα εικόνα για τη Μυτιληναίος.

Η κίνηση μοιάζει μονόδρομος ειδικά για ένα όμιλο με έκθεση σε δύο καθαρά διεθνοποιημένους τομείς, την αγορά αλουμινίου και τα μεγάλα ενεργειακά έργα, όπου οι τάσεις αλλάζουν και οι προοπτικές που διανοίγονται σε ώριμες και αναπτυσσόμενες αγορές είναι τεράστιες. Τούτο δεν σημαίνει ότι ένας ελληνικός όμιλος μπορεί και να τις εκμεταλλευτεί, αν δεν μεγαλώσει αρκετά και δεν αποτινάξει όσο μπορεί από πάνω του το greek risk.